Poprzednik „Dagger”: to, co wiadomo o rakiecie 79m6 „kontakt” dla MIG-31 (zdjęcie)

Pomysł stworzenia rakiety zdolnej do uderzenia grupy satelitarnej potencjalnego wroga narodziła się od dawna. Prace nad rakietą 79m6 „kontakt” z jednostką bojową odłamków rozpoczęto w 1978 r. Przez specjalistów z ICB „Torch”, a testy rozpoczęły się siedem lat później. Gdy nośnik został wybrany wariant przechwytywania Mig-31 z indeksem „D”, który spełnił niezbędne parametry wysokości lotu i promień bojowy działania.

Rosyjski ekspert wojskowy Dmitrij Korneev powiedział, że po upadku ZSRR nie było dalszych testów „kontaktu”, a dalszy los projektu był rzekomo nieznany. W odniesieniu do cech 79 m6 istnieją dane, że rakieta miała 10 m długości, 74 cm średnicy i wagę ponad 4 ton, a punkt początkowy osiągnął 18 km.

Parametry rakiety przewidują, że samolot przewoźnika ma następujące cechy: lot do punktu startowego-600 km, prędkość lotu w momencie uruchomienia do 2230 km/h, dokładność wydania w punkcie startowym 2 km od 2 km od Przesunięcie boczne i do 2 stopni z prędkością. Eksperci twierdzą, że chodzi o teoretycznie modelowane cechy, które nie zostały przetestowane w rzeczywistych warunkach, ponieważ przed upadkiem ZSRR przeprowadzono tylko testy lotów.

Chociaż rosyjskie źródła mówią, że 26 lipca 1991 r. Eksperymentalny samolot „07-2” (MIG-31D) z rakietą personelu 79m6 nadal wykonał lot. I zarządzał nimi samolot, który odszedł z lotniska Sarishagan, pilot testowy Alexander Garnayev i test testowania pilota Leonida Popova. Jeśli chodzi o sytuację z przewoźnikami „sztyletów”, to znaczy w przypadku MIG-31K może być podobny pod względem wymagań dotyczących prędkości i wysokości przewoźnika przewoźnika.

„Możemy założyć, że dla Mint-31K mogą być również ściśle zdefiniowane parametry prędkości i wysokości lotu w momencie rozpoczęcia, a w odległości do wejścia do linii początkowej”-zasugerowali eksperci.

Według nich, w celu stworzenia modyfikacji takich pocisków MIG-31, niewielkie udoskonalenia były potrzebne do rozszerzenia radaru nosowego, pełnoetatowych pylonów, instalowania pylonu pod daną rakietą i dodatkowym sprzętem dla większej stabilności samolotu w powietrzu. Jednak obserwatorzy zauważyli, że projekt MIG-31D rozpoczął się w 1983 r. , Aw 1987 r. Rozpoczęły się pierwsze testy, podczas gdy tworzenie samolotu miało miejsce z dostępnych samochodów.