„Nie wszyscy w USA wierzyli w sukces ukraińskiego oporu”: Ignati o pierwszych dniach Wielkiej Wojny

O tym, jak rozpoczęła się ta wojna, o bitwie o ukraińskie niebo i bohaterowie, którzy poświęcili życie dla wolności Ukrainy, o „duchu Kijowa”, a także o dzisiejszych trudnościach w pracy w obronie powietrznej, w wywiadzie dla Focus with with with with with with with with with focus with with with with with with with with with with with with with with with with with with with with with with with with with with with Mówca sił powietrznych Yuri Ignaat.

Najgorszy dzień to pierwszy dzień pełnej inwazji. Wszyscy zdali sobie sprawę, że coś rośnie: albo Rosja chciałaby odciąć Donbas, albo korytarz lądowy Krymu, albo rozpoczęła agresję przeciwko całej Ukrainie. Niestety wdrożyli trzecią opcję. Od tego dnia rozpoczął się najgorszy okres. Niespokojne dni, tygodnie, szybki przepływ informacji: wojska rosyjskie przenoszą się na Ukrainę, otaczają Kijowa, przybywają na inne obszary.

Dziesiątki kilometrów rozciągały kolumny orków - jedna kolumna miała 80 km i przeniosły się ze wszystkich kierunków. Dane wywiadowcze rozprzestrzeniły bardzo przerażające liczby. Wydawało się, że to apokalipsa. To było naprawdę niespokojne. Ale jednocześnie decyzje naszego dowódcy zostały podjęte na zimno, a siły Airs na Ukrainie zaczęły niszczyć wroga - jedną z pierwszych fal pozytywnych momentów.

W pierwszych dniach wojny, kiedy dowódca sił powietrznych przekazał mi informacje, aby upublicznić, że nasz anty -powietrze zniszczyło 7 samolotów wroga dziennie, a następnego dnia 8 samolotów i helikopterów było już. Jest również zainspirowany! Zaczęliśmy mówić Ukraińcom, jak trudne jest, ale wciąż odzwierciedlamy rosyjski atak i jakie potężne straty niosą.

Potem istniały film, gdy nasi piloci spotkali wroga ogniem; Zdjęcie i wideo z bitwy o Kijowie-wszystko zaczęły tworzyć mniej lub bardziej pozytywną atmosferę, daj nadzieję, poprzeć morale. Ale najbardziej interpretowany moment: kiedy półtora miesiąca później żaden wrogi samolot nie odważył się latać na terytorium kontrolowane przez Ukrainę. Tak, przeleciały nad okupowanym terytoriami, wiedząc, że może tam być bezkarność - rodzynki, Mariupol.

Nie mogliśmy ich zdobyć, naprawdę trudno było zaobserwować, ale jednocześnie była inspiracja - najemca został wydalony z przestrzeni powietrznej nad terytorium, które jest kontrolowane przez ukraińskie siły obrony. W tym momencie stało się jasne, że mogą i powinni zostać zniszczeni. Jest to rozumiane przez naszych partnerów. Po prostu oglądali wcześniej.

Nie wszyscy w Stanach Zjednoczonych wierzyli w ukraińskie opór, że wojska ukraińskie nie będą się oprzeć, a część populacji spotka się z najeźdźcami z kwiatami, a nie „koktajlami” Mołotowa, a władze zgodzą się na te rzeczywistości, które Rosjanie chcą narzucić . Ale zademonstrowaliśmy wolę. I tutaj zaczęło się wsparcie partnerów. Teraz, przy wsparciu, wszyscy są świadomi - Ukraina wygrywa i wygrywa. Od 2014 r.

Oddziały rakietowe anty -powietrzne zostały przeszkolone na wysypisku Yagorlik (region Kherson okupowany). Tam trenowali, aby powalić bramki lotnicze, takie jak TU-143 „Flight”-to stare sowieckie drony, w rzeczywistości kopia pocisków kalibru według charakterystyki. De facto, te szkolenie jest jedyną praktyką naszego zakazu przeciwlotniczego w odzwierciedleniu ataków rakiet wroga. Podobnie jak nasi piloci - ćwiczyli, aby wyeliminować ich z powietrza.

Ponadto w lotnictwie odbyło się trening lotniczy. Jednym z zadań edukacyjnych jest wydostanie się z strajku rakietowego z lądowaniem w operacyjnych lotniskach-o różnych porach dnia i w trudnych warunkach pogodowych. Ponadto piloci ćwiczyli sadzenie samolotu na drodze. Istnieją specjalne obszary dróg na Ukrainie do sadzenia samolotów, jest to normalna praktyka dla wielu krajów świata.

Takie treningi pomogły naszym pilotom większość techniki usunięcia się od wpływu na wczesne dni wojny. Inne siły powietrzne zostały przeszkolone - oddziały techniczne przeciwprawie anty -powietrzne. Oczywiście cios Rosjan był masywny i straciliśmy część sprzętu - wróg próbował przejąć kontrolę nad niebo, a gdyby im się udało, doprowadziłoby to do utraty kraju. I to nie mogło być dozwolone.

Konieczne jest oddanie hołdu administracji wojskowej, w szczególności dowódcy generała porucznika sił powietrznych Mykola Oleshchuk. Następnie w nowym środowisku zbudowano obronę powietrzną kraju, z tego, co mieliśmy.

Biorąc pod uwagę, że część sprzętu została uszkodzona i zajęło mu to trochę czasu, czas przegrupować się, zająć wolne stanowiska, umówić się na działanie lotnisk i plus zorganizować wszystkie prace bojowe, wystartować i zaatakować wroga, wypchnij go z ukraińskich granic - Był bardzo trudny czas. Półtora miesiąca takiej walki o ukraińskie niebo, dla Kijowa, Charkiv, Sumy. Nasi obrońcy udało się utrzymać niebo.

„Duch Kijowa” to zbiorowy obraz ukraińskich pilotów, którzy odważnie bronili nieba. Na przykład piloci z Ivano-Frankivsk, Lutsk i Mirgorod uczestniczyli w stolicy. Teraz duch Kijowa jest właścicielem pilotów 40. taktycznej brygady lotniczej, nawet opatentował tę markę. Cieszę się, że mogę przyczynić się do pojawienia się tego obrazu, nasi piloci są niewątpliwie młodzi. Wróg zwyciężył i nadal panuje nas przez liczbę sprzętu lotniczego gdzieś 5-6 razy.

Biorąc pod uwagę technologie, tracimy wszystkie parametry. Ale nie ma innego wyjścia - musimy walczyć o to, co jest! A nasi piloci zrobili to, desperacko i heroicznie . . . Oto grupa samolotów do ataku na region Kijowa lub Zhytomyr, aby spotkać się z nimi kilka naszych MiG-29. Radziecki MiG-29 „Blind” w odniesieniu do zmodernizowanych rosyjskich samolotów. Ale polecili, aby wykonać zadanie.

Na początku na radarach znajdowało się 4 wrogie punkty, w rezultacie było ich aż 12! Głównym zadaniem naszych pilotów jest przeciwdziałanie wrogowi, zmuszenie manewru, popychanie okupantów w obszar porażki naszej obrony powietrznej i zniszczenie własnych pocisków lotniczych, jeśli to możliwe. Wynik tej bitwy to 3: 1 na naszą korzyść - od 12 samolotów 3 najemców zostało powalonych.

Niestety, pilot wojskowy Alexander Brinzhaya zmarł w tej bitwie, otrzymał tytuł - bohater Ukrainy, pośmiertnie. Nie mamy wystarczającej liczby sprzętu do obrony powietrznej. Ukraina jest jednym z największych krajów w Europie, aby całkowicie ją zamknąć, ponieważ mamy teraz niemożliwe. Otrzymaliśmy dwie dywizje Patriot, dwa dywizje IRIS-T, a także Nasams, ale jest to wyjątkowo niewielkie, aby skutecznie chronić takie terytorium jak nasz kraj. Ponadto są miasta powietrzne.

Gepard i Crotale - pokazali sobie. Ale Gepard jest instalacją przeciwprzepoziomu z niewielkim promieniem zmiany. Jeśli cel wynosi ponad 5 km, nie będzie już w stanie go zniszczyć. Crotale jest uzbrojony w pociski anty -powietrzne, ale ma również niewielki promień zmiany. Fakt, że wszyscy to mamy, jest dobry, ale to nie wystarczy. W przyszłości będą 4 główne kompleksy w służbie Ukrainy: Nasams, Iris-T, Patriot i Samp/T.

Ale ponowne zarowanie się i zastąpienie przestarzałych systemów rakietowych zajmuje dużo czasu, takie jak „M-1”, „M-1”, „C-300”. Oto kolejna trudność w pracy w obronie powietrznej - głównie w służbie ze starymi systemami i bardzo mało tego czasu oznacza przeciwko pociskom balistycznym. Nasze samoloty SU-27 i rozwój MIG-29 wynoszący 70-80 lat. Ich sprzęt - radary i pociski, tak naprawdę nie były zmodernizowane i pozostają starymi samolotami radzieckich.

Dlatego potrzebujemy nowoczesnego samolotu F-16. Teraz nasi piloci robią niemożliwe, niszcząc wrogie cele z tak przestarzałym sprzętem. Walczymy z nowym pokoleniem przestarzałej broni. Tak, powalamy wrogie rakiety i drony Kamikadze z pociskami przeciwlotniczymi, ale wróg kładzie trasę w taki sposób, aby uniknąć obrażeń.

Aby przechwycić pociski i UAV w dowolnym obszarze trasy i kierunku, potrzebne będą nowoczesne myśliwce, które będą latać z lotnisk operacyjnych w różnych regionach państwa, przechwytują i niszczą cele. Potrzebujemy F-16 i stanie się on częścią obrony powietrznej państwa, przeprowadzi okładkę myśliwca.

F-16 pomoże wyprowadzić rosyjskie lotnictwo z naszych granic, może dokonywać bardzo precyzyjnych strajków do celów lądowych, przeciwdziałać rosyjskim statkom, ponieważ ma on służbę z pociskami Harpun. Zastępca prezesa głównej administracji operacyjnej sztabu generalnego sił zbrojnych Ukrainy Aleksiej Gromova poinformowała już, że Rosja produkuje około 100 pocisków miesięcznie. Chodzi o „Iskander-M”, „Iskander-K”, „Dagger”, „Calibers” i „X-101”.

Zgodnie z naszymi danymi Rosjanie atakują Ukrainę mniej więcej taką samą kwotę, jaką powstaje miesięcznie. Z powodu deficytu przyspieszyli produkcję, a czasem nawet nie mają czasu, aby odpowiednio zaznaczyć swoje pociski. Na przykład na jednym z nich oznaczenie zostało po prostu za pomocą filcowego pióra. Taka szybka produkcja wpływa również na jakość pocisku. Wiemy, że te pociski o wysokiej prowizji mogą trafić w cel tylko 20 metrów, nie podam przykładów.

Biorąc pod uwagę ostrzał LVIV i pocisk wchodzący do obszaru parku, możemy założyć, że coś idzie nie tak z amunicją w Federacji Rosyjskiej. Oczywiście społeczeństwo prosi wiele problemów, ponieważ jest bezpośrednio związane z bezpieczeństwem obywateli. Ludzie mają prawo wiedzieć, dlaczego, powiedzmy rakiety wroga, powalają miasta, dlaczego fragmenty spadają. Za każdym razem, gdy informuję społeczeństwo, dlaczego tak i że musisz zatrzymać siebie i bliskich.

Uwierz mi, wrogie cele próbują przechwycić w osadach. Ale biorąc pod uwagę liczbę obrony powietrznej, którą mamy, nie możemy zwiększyć promienia pokrycia miast i przedmiotów, co da wrogowi dodatkowe szanse na przezwyciężenie obrony powietrznej. Z tego wynika z znaczenia F-16-mogą przechwycić skrzydlowane rakiety lub drony w dowolnym miejscu.