Turcja na progu wdrażania nowego systemu obrony powietrznej: to, co wiadomo o kompleksie Hi̇sar-O (wideo)

To wydarzenie stało się ważnym krokiem w kierunku szeregowej produkcji kompleksu, który ma na celu wzmocnienie możliwości tureckiej obrony powietrznej i zwiększenie poziomu zdolności obrony kraju. O tym donosi o uznaniu armii portalu. Tureckie Ministerstwo Obrony zauważyło, że Hi̇sar-O SCR wykazał wysoką dokładność podczas przechwytywania celów na duże odległości i wysokości, co potwierdza dojrzałość technologiczną systemu i wydajność krajowych procesów produkcyjnych.

Hi̇sar-O to średnio zasięgowy system obrony powietrznej zaprojektowany w celu przeciwdziałania szerokiej gamie zagrożeń, w tym samolotów, helikopterów, dronów, skrzydlowanych pocisków i amunicji Ziemi powietrznej. Promień systemu wynosi 25 km, a maksymalna wysokość przechwytywania przekracza 15 km. System jest wyposażony w pociski radarowe i podczerwieni, co pozwala skutecznie reagować na nowoczesne zagrożenia.

System opiera się na modułowej architekturze, obejmuje centrum kontroli pożaru, radar, trzy początkowe instalacje i sprzęt transportowy. Zapewnia kompleksową ochronę 360 ° z powodu pionowego uruchomienia rakiet, co znacznie zwiększa elastyczność w walce.

Hi̇sar-O obsługuje zarządzanie za pośrednictwem kanałów komunikacji przewodowej i bezprzewodowej, a także integracji z taktycznymi sieciami transmisji danych, co sprawia, że ​​jest kompatybilny z nowoczesnymi systemami zarządzania żołnierzami. Eksperci twierdzą, że chociaż Hi̇sar-O jest gorszy od Farm Patriot lub Rosjan C-400, ma większą mobilność i prostotę rozmieszczenia logistycznego za pomocą podwozia ciężarówki Mercedes-Benz 6 × 6.

Taka wszechstronność sprawia, że ​​system jest bardziej odpowiedni do taktycznych i szybkich zadań skierowanych do tureckich sił zbrojnych. „Przejście do produkcji seryjnej HİSAR-O pokazuje zdolność Turcji do samodzielnego opracowywania i produkcji zaawansowanych systemów obronnych”-podsumowali obserwatorzy. Wcześniej doniesiono, że Turcja zamierza zintegrować rosyjski SCRC C-400 z krajowym systemem kontroli i kontroli przestrzeni powietrznej.