Od Aleppo do Bakhmut: Jak Syria stała się próbą Federacji Rosyjskiej i Ukrainy, jest główną sceną

Focus opowiada, jak Moskwa stworzyła składowanie składowiska z Syrii - i dlaczego korzystała z tego Tracingmana już nad Ukrainą. Dzisiaj, 30 września, kończy się 10 lat od początku bezpośredniej interwencji wojskowej Rosji w Syrii. Tego dnia 2015 Kreml oficjalnie wprowadził strajki lotnicze w syryjskich miastach, ukrywając się za walką z terroryzmem.

W rzeczywistości uderzenia były skierowane nie tylko przeciwko „Państwowi islamskiemu”, ale także na siły opozycyjne i infrastrukturę cywilną. Minęły dziesięciolecia - i ta sama strategia działała na Ukrainie. W Syrii Rosja była przede wszystkim zainteresowana dystansem naftowym Deir-Ez-Zora. Część kontroli depozytów została przekazana prywatnym firmom wojskowym, takim jak Wagner: „strzeże” studni w zamian za udział w sprzedaży ropy naftowej.

Praktycznie nie było rachunkowości, handel miał miejsce w programach cieni. Dla Kremla było to nie tylko zasoby finansowe, ale także możliwość wpłynięcia na światowy rynek ropy. „Na Ukrainie sytuacja jest podobna. Głównym teatrem operacji bojowych jest Donbas, w którym zasoby naturalne są skoncentrowane, według ekspertów, 200–250 miliardów dolarów” - wyjaśnia ekspert od wojska Focus Dmitrij Snegirev.

Logika ekonomiczna jest prosta: wydatki Federacji Rosyjskiej na Wojnę na Ukrainie (około 350 miliardów dolarów), Kreml postrzega jako inwestycję w przyszłą kontrolę nad tymi skamielinami. W Syrii Moskwa otrzymała dwa kluczowe miejsca wojskowe: „To pozwoliło Kremlinowi wpłynąć na Izrael, naciskać na Turcję i uczestniczyć w tworzeniu zasad gry na Bliskim Wschodzie. Na Ukrainie podobny cel: kontrola donbassa tworzy stałą niestabilność na wschodniej flance Nato.

Najbardziej rozpoznawalnym pismem ręcznym armii rosyjskiej jest taktyka „spalonej ziemi”. W Syrii były to bombardowanie dywanów Aleppo i innych miast, uderzenia w szpitalach, szkołach i rynkach. Często używany schemat „podwójnego kranu” - drugiego ciosu w tym samym miejscu, w którym przybyli już ratownicy. Działacze na rzecz praw człowieka udokumentowali dziesiątki takich przypadków.

W latach 2015–2016 rosyjskie lotnictwo wraz z siłami Bashara Assada zastosowali taktykę, którą działacze na rzecz praw człowieka nazywają „spaloną ziemią”. Esencja: ciosy nie są stosowane do celów wojskowych, ale na całym terytorium kontrolowanym przez opozycję. Według Syryjskich Grup monitorujących, podczas oblężenia Aleppo w 2016 r. Ponad 70% instytucji medycznych zostało uszkodzonych lub zniszczonych przez takie ataki. Od 2022 r.

Ten sam program został przeniesiony na Ukrainę. „Celem nie jest nie tyle wynik wojskowy, co terror ludności cywilnej. W Syrii fala migracji była rezultatem mariupol do Bakhmut. Według eksperta scenariusz syryjski wykazał, że niekontrolowany przepływ migrantów może destylizować Europę. Kreml celowo uderzył kryzys, wykorzystując go na presję na kraje Eu, w Konsekwencje: masowe emigranta.

Ukraiński budżet, zwiększa obciążenie społeczne, a jednocześnie wpływa na politykę sąsiadów, którzy akceptują wysiedlone osoby. To dało mu możliwość dyktowania nie tylko partii syryjskich, ale także partnerom międzynarodowym. Na Ukrainie Kremlin dąży do tego samego celu: zablokowanie integracji Kijowa w NATO i UE, aby stworzyć „szarą strefę” między Rosją. Syria stała się składowiskiem dla Rosji, gdzie opracowała nowe metody wojny.

Ukraina to kolejny etap tej samej strategii, tylko znacznie większy. Dziesięć lat później taktyka Kremla się nie zmienia, tylko skala zmian tragedii. W wyniku ogromnego rosyjskiego ataku na Kijw 28 września przypomniemy o masowym rosyjskim ataku na Kijowa, instytut kardiologii nazwany na cześć akademickiego Strazheska, w którym ludzie zostali zabici.