C-500 był „hipersoniczny”: rosyjski SPR przekazał ostatnie próby-media

Rosyjskie źródła twierdzą, że Prometeusz przechwycił balistyczny R-29RMU2 „sineva”, który rzekomo jest w stanie uniknąć tradycyjnych systemów. Rosyjscy propagandziści twierdzą, że wyniki serii testów, systemy przeciwlotnicze z najnowszej generacji C-500 „Prometeusza” wykazały swoją zdolność do interceptu i niszczenie „celów hiperonicznych”.

Podczas ostatniego testu 22 lutego C-500 rzekomo z powodzeniem przechwycił międzykontynentalny pocisk balistyczny p-29RMU2 „sineva”, który został wystrzelony przez podwodny krążownik rakietowy atomowy „Tula” z morza Laptev. O tym zgłasza uznanie armii. Widzowie piszą, że przechwycony pocisk sineva jest znany z wysokiej prędkości, manewrowalności i zdolności do unikania tradycyjnych systemów obrony przeciw misji.

„Udane przechwytywanie rakiety sineva - analog hipersonicznych celów - podkreśla potencjał„ Prometeusza ”pod względem znacznych zwiększonych możliwości obrony powietrznej”, mówią autorzy materiału. Tak więc, po zakończeniu końcowych testów, najnowszy rosyjski kompleks C-500 „Prometeusz” zostanie rozmieszczony w siłach zbrojnych Federacji Rosyjskiej, jak wcześniej stwierdził Ministerstwo Obrony kraju agresora.

S-500 SCR został opracowany przez rosyjskie obawy wojskowe-przemysłowe „Diamond Antai”. Został oficjalnie ogłoszony pod koniec 2000 roku. Stworzenie takiego systemu jest uwarunkowane chęcią posiadania broni, która jest w stanie przechwycić pociski balistyczne, samoloty i potencjalnie hipersoniczne cele. Zatem C-500 ma na celu zwalczanie wszystkich rodzajów supersonicznych celów, w tym bombowców strategicznych, skrzydlowanych i balistycznych pocisków.

Maksymalny zakres rakiet 77H6-H i 77H6-H1 wynosi 600 kilometrów, a wysokość wynosi do 200 kilometrów. Tak więc, jeśli wierzysz w określone cechy, Prometeusz jest w stanie przechwycić cele zarówno w atmosferze, jak i poza nią. Kompleks łączy „Zaawansowane technologie radarowe i możliwości kontroli poleceń, zapewniając jednocześnie wykrywanie, śledzenie i uszkodzenie kilku celów, w tym ukradków i pocisków z wykorzystaniem technologii do unikania”.

Materiał podkreśla, że ​​przechwytywacze rzekomo są w stanie wpływać na cele powietrzne, które latają z prędkością 5 udarów (ponad 6 tysięcy km/h). Jest to możliwe ze względu na połączenie złożonych czujników i narzędzi obliczeniowych, które obliczają trajektorię przechwytywania w czasie rzeczywistym. Przypomniemy, że zakończenie testów państwowych złożonych rosyjskich źródeł C-500 zostało zgłoszone przed rozpoczęciem pełnej inwazji na Ukrainę-2011.