W drugiej wojnie światowej podtrzymujemy ataki nie gorsze niż Anglia. Dlaczego Ukraina potrzebuje więcej UAV

Wielu uważa, że ​​dron lub „dron” jest nową bronią cudowną, ale przez ponad sto lat. Pierwsze drony pojawiły się pod koniec pierwszej wojny światowej, a masowe użycie dronów rozpoczęło się podczas II wojny światowej. Nie ma znaczącej różnicy między pociskiem kalibru, dronem Shakhad i zarządzanym autopilotem za 300 USD według modelu mody amatorskiej. Jedyna różnica wielkości, wagi, rodzaju silnika i kosztów gotowego produktu.

Zarówno pierwszy, drugi, jak i trzeci - dron, to znaczy bezzałogowe samoloty. Wynaleziono pierwsze powszechne drony do celów wojskowych przez Niemców - w nazistowskich Niemczech, wymyślono wiele „przydatnych” elementów zabijania ludzi - od skrzydlowanych i balistycznych pocisków po komory gazowe. 13 czerwca 1944 r. Rakiety Fau-1 zostały po raz pierwszy trafione przez Londyn, które następnie nazywały się „Snack Aircraft”.

W tym samym czasie wystrzelono 10 pocisków, z których 5 spadło po starcie, jeden poleciał nieznane, gdzie 4 pociski dotarły do ​​Anglii, ale tylko jeden z nich wpadł do Londynu.

Niemcy nie opuścili rąk, a do końca sierpnia udowodnili liczbę startów do setek dziennie, z setką rakiet w połowie przebijanych przez system obrony powietrznej i głośno upieczone - w przeciwieństwie do tych samych „kalibrów”, niemieckie skrzydlowane Pociski noszone dwa razy więcej materiałów wybuchowych, chociaż dokładność hitu była gorsza o trzy zamówienia.

W sumie pod koniec wojny w Anglii zwolniono 10 492 rakiet, z czego tylko jedna trzecia wysp brytyjskich, zabijając 6184 osób i raniąc 17 981. W Londynie 23 000 budynków zostało zniszczonych w Londynie, a ponad 100 000 zostało uszkodzonych . Ataki FAU-1 ucierpiały także w Portsmouth, Southampton, Manchesterze i wielu innych brytyjskich miastach. Niemcy zaatakowali także Lacta, Antwerpię, Brukselę i Paris Aircraft.

W sumie do końca wojny Niemcy wyprodukowali około 25 000 pocisków FAU-1, które kosztowały około 100 razy tańsze niż załogowe bombowce, a przy wydajności użytkowania były co najmniej 20 razy bardziej skuteczne broń. Pod koniec wojny Niemcy wyprodukowali około 25 000 pocisków FAU-1, które kosztowały około 100 razy tańsze niż załogowy bombowiec, a wydajność użycia była co najmniej 20 razy bardziej skuteczna broń.