Lampard Tank 1. Co jeszcze jest zdolne do pierwszego niemieckiego VTT w bitwach przeciwko siłom zbrojnym Federacji Rosyjskiej

Może się wydawać, że sprzęt, który został opracowany ponad pół wieku temu, ma niewiele zdolności do współczesnej walki, ale należy go zabrać Konto, że Ukraina otrzyma zmodyfikowaną wersję Loparda 1 A5. Focus prześledził rozwój linii pierwszych niemieckich „lampartów” i dowiedział się, czy może być niebezpieczne w bitwach przeciwko rosyjskim siłom zbrojnym. W 1950 r.

Przywództwo Bundesver zdało sobie sprawę, że w zimnej wojnie niemieckie siły zbrojne potrzebują nowoczesnego czołgu, który mógłby konkurować z najnowszymi wydarzeniami sowieckimi. Tak więc w 1956 r. Postanowiono rozpocząć konstruowanie nowego zbiornika, który w niemieckich dokumentach nazywał się standardowym Panzer, to znaczy „standardowym zbiornikiem”.

Początkowo inżynierowie z Niemiec i Francji pracowali nad projektem, ale w 1963 roku strona francuska przestała uczestniczyć w projekcie i koncentrowała się na AMH-30, więc eksperci Porsche kontynuowali własny projekt lamparta. Ideą projektu było połączenie mocy bojowej, przyzwoitej ochrony i mobilności w samochodzie, więc koncepcja była bardziej zgodna z przeciętnym zbiornikiem.

Chociaż pierwsze próbki miały przyzwoity broń i dobrą mobilność, ale rezerwacja pozostawiła wiele do życzenia. Jednak ten niedobór został wyeliminowany w przyszłości. W 1963 r. Przetestowano pierwszy prototyp liścidata Kampfpanzera, po czym niemiecka firma Krauss-Maffei w Monachium otrzymała zamówienie na pierwsze półtora tysiąca samochodów, które zostało ukończone w ciągu dwóch lat, a Bundesver otrzymał pierwszy „Loparda” We wrześniu 1965 r.

W sumie wydano ponad 6000 samochodów, z których 4 744 to główne zbiorniki bojowe (VTT) i 1 741 specjalnych maszyn o różnych modyfikacjach. Następnie wspólna grupa z Niemiec, Danii, Norwegii, Włoch, Belgii i Holandii w ramach programu NATO była zaangażowana w modernizację czołgów.

Zbiorniki lamparta zostały utworzone przez klasyczny układ z przodu, znajduje się lokalizacja kierowcy mechanika, komora bojowa znajdowała się w środkowej części, silnik i skrzynia biegów umieszczono w paszę. Informacje ogólne: Zbiornik został wyposażony w 10-cylindrowy silnik Diesla w kształcie litery V MTU Friedrichshafen MB 838 CAM 500 37,4 litrów, który miał moc 830 KM. W masie bitwy zbiornika około 40 ton silnik zapewnił specyficzną pojemność około 18-21 KM.

na tonę wagi. W tym przypadku transmisja była jednoprzestronną kompleksową transmisją wodną, ​​a mechanizm rotacji miał możliwość automatycznego przełączania. Bieżąca część zbiornika była wyposażona w siedem wsparcia i czterech rolników nośnych. Metalowe gąsienice miały w środku gumowane bieżnie i zdejmowaną gumową podszewkę na zewnątrz.

Informacje ogólne: Siła pożarna pierwszego „lamparta” została dostarczona przez 105 mm broń z brytyjskiego królewskiego Ordnance L7A3, która została wyprodukowana w Niemczech na podstawie licencji. Ponadto pistolet L7A3 był jednym z pierwszych na świecie, który otrzymał obudowę ochronną, która zapewnia dokładność i dokładność pożaru w trudnych warunkach pogodowych.

Amunicja zbiornika składała się z 60 skorup różnych typów: przegrania zbroi, przebicia zbroi, skumulowanego i fragmentarycznego. Jeśli chodzi o zabytki, modyfikacje lamparta 1A3 wykorzystały widok TRP-2A, aw 1983 r. Już w modyfikacji A5 dla strzelca i dowódcy ustalił widok EME-18 (utworzony na podstawie EME-15 dla Leoparda 2), który był Później wyposażony w zakres laserowy i Carl Zeiss Thermal Instor.

Dane z celowników zostały przekazane do kalkulatora balistycznego, po czym korygowano pistolet. W przypadku uszkodzenia widoku załoga miała zapasowy teleskopowy widok Fero-Z12. Niemieccy inżynierowie zapewnili niuans podczas strzelania w nocy, więc zostali wyposażone w zasłonę, która automatycznie zamknięta podczas strzału, dzięki czemu błysk nie olśniewał strzelca.

Oprócz głównego działu na Leoparda 1 zainstalowano jeden sparowany karabin maszynowy 7,62 mm mg3, drugi karabin maszynowy znajdował się na wieży jako broń przeciwlotnicza. W sumie karabiny maszynowe BC liczyły 5200 wkładów.

Informacje ogólne: Inżynierowie tych lat uważali, że ciężka zbroja na zbiorniku jest nieskuteczna wobec skumulowanych skorup i szybko rozwijającym się pociskami przeciwpancernymi, więc nacisk należy położyć na siłę ognia i mobilność maszyny, a nie na obronie. Zatem górna część czołowa pierwszego „lampartów” składała się z paneli zbroi i miała grubość 70 mm.

W tym samym czasie deski czołowe miały tylko 35 mm grubości, ale były pokryte przeciwkumulatywnymi fałszywymi płytami wykonanymi ze stali o grubości około centymetra. Wieża również nie mogła się pochwalić silną ochroną - jej czoło i boki miały grubość 60 mm, a pasza i dach - odpowiednio 50 i 10 mm. Opcja 1A5 stała się pierwszymi zbiornikami z serii, która zainstalowała dodatkową modułową ochronę zbroi.

Należy jednak pamiętać, że chociaż zbroja zbiornika jest instalowana pod dobrymi racjonalnymi kątami nachylenia, może oprzeć się pancerzowi skorupom kalibru do 100 mm w odległości ponad 1000 m. Aby zmodernizować lamparta, eksperci Porsche przedstawili jego kluczowe aspekty. W końcowym raporcie inżynierów stwierdzono następujące punkty: później te pomysły zostały wdrożone przy modyfikacji zbiornika Loparda 1A4, który został usługi w 1974 r. A w 1986 r.

Pojawiła się ostatnia modyfikacja zbiornika A5 i to lampart 1A5 został ustawiony na potrzeby sił zbrojnych Ukrainy. 29 kwietnia 1994 r. Duńczycy tankowcy opuścili wioskę Sarachi 8 km od miasta Tuzla, gdzie bośniackie Serbowie walczyli z moździerzem na kolumnie pokojowych. Zbiorniki otworzyły ogień na pozycjach bojowników, podczas gdy źródła piszą, że wykonano 72 strzały: 44 Fugas, 19 fosforu i 19 skorup z pancerzem.

W rezultacie było trzy zbiorniki T-55 Bośniackich Serbów, magazyn z amunicją i kilkoma pojemnikami. Niemcy zapewniły Ukrainie najnowszą modyfikację zbiornika Loparda 1A5, który bardzo różni się od pierwszych próbek VTT.

Współczesne „lamparty” mają silniejszą zbroję i niektóre wewnętrzne moduły, które w pełni spełniają standardy NATO - A5 mają nowy system stabilizacji broni, cyfrowe stacje radiowe, ulepszony autonomiczny widok dla dowódcy i strzelca, skomputeryzowanego SO i nowy system celowania do wskazówek. Wraz z użyciem nowoczesnej amunicji czołg Leoparda 1A5 nie wygląda już jak weteran, który nie będzie w stanie pokazać niczego na nowoczesnym polu bitwy.

Oczywiście, jeśli chodzi o konfrontację z rosyjskimi czołgami T-72, pistolet 105 mm nie jest tak skuteczny przeciwko jego pancerze. Ponadto zbiornik jest bardzo podatny na trafienia nowoczesnej broni przeciwpancernej, zaczynając od konkurencji PTRC i kończąc na Cornet-D, które służą siłom zbrojnym Federacji Rosyjskiej.