Nie usprawiedliwił swoich nadziei. Rosyjska Failure MIG-35-Fighter?

Reklamowany jako odpowiedź na amerykański F-35, rosyjski MiG-35 nigdy nie wszedł w dużą serię. A raporty o jego wykorzystaniu przeciwko Ukrainie nie zostały potwierdzone. MiG-35, który Rosja reprezentuje jako zaawansowany wojownik wielofunkcyjny, nie spełnia wyznaczonych do niego oczekiwań. Focus przetłumaczył artykuł Petera Suchyu na temat rosyjskiego wojownika MIG-35, który jest reklamowany w Federacji Rosyjskiej w odpowiedzi na F-35.

Reklamowane jako odpowiedź na amerykańskie F-35, Mig-35 może pochwalić się zmodernizowaną awioniczną, zaawansowaną bronią i ulepszonym radarem. Jednak jego produkcja poruszała się powoli i tylko kilka jednostek otrzymało od wojsk rosyjskich. Pomimo zastosowania na Ukrainie, niewiele jest dowodów na potwierdzenie jej skuteczności, co sprawia, że ​​MIG-35 raczej prototyp, a nie rewolucyjny płaszczyzna. W styczniu 2017 r.

Prezydent rosyjskiej korporacji lotniczej Yuri Slyusar mówił o możliwościach Mikoyanovskiego MiG-35 (według nomenklatury NATO „Fulcrum-F”) i zasugerował, że zostanie wyposażony w „obiecującą” liczbę broni. „Myśliwca jest specjalnie zaprojektowana do walki w warunkach konfliktów o wysokiej intensywności i gęstej obrony powietrznej.

Osiągnięto wysokie stawki ze względu na samolot ustawiony na samolotach sprzętu pokładowego, nowego systemu lokalizacji optycznej i kilka razy zmniejszony radar”. Komisja przemysłowa W raporcie prezydenta Rosji, donosi Tars State Media. Od prawie siedmiu lat, które minęły od czasu utworzenia MIG-35, wciąż trwają plotki.

Urzędnicy Kremlin argumentowali, że radar pokładowy wojownika umożliwia identyfikację i śledzenie od 10 do 30 celów na raz do 160 kilometrów, ale wydaje się, że takie oświadczenia miały jedynie przyciąganie zagranicznych nabywców. Podobnie jak w przypadku większości rosyjskiego sprzętu wojskowego, oświadczenia mają niewiele wspólnego z rzeczywistością. MIG-35 to zmodernizowana wersja MiG-29K/Cubic i MiG-29M/M2, którą Kremlin chwali za zaawansowane możliwości.

Całkowita burza została opracowana przez Bureau Design Bureau, spółkę zależną State Joint Aviation Corporation (UAC) jako wieloparteczny samolot, który można wykorzystać do niszczenia bramek wroga, w tym ruchomych i nieruchomych lądowych i powierzchniowych cele. Wybór nazwy jest tak godny uwagi, że niektórzy eksperci twierdzą, że nowe oznaczenie „MIG-35” było po prostu sztuczką marketingową i w rzeczywistości nie jest tak udana.

Być może będzie to konieczne przekazać potencjalnym klientom opinię, że MIG-35 jest odpowiedzią Rosji na Lockheed Martin F-35 Lightning II. Jest to jednak mało prawdopodobne, a większość ekspertów lotnictwa szybko zauważyła, że ​​ten średnią scal samolot nadal pozostaje nie więcej niż wielosuwskim wojownikiem generacji 4 ++.

Rosja nadal wyolbrzymi możliwości MIG-35, w szczególności, mówiąc, że jest wyposażona w znacznie ulepszone awioniczne i zaawansowane systemy broni, w tym nowy radar z aktywną siecią fazową „Fasatron-Zhuk”, zdolnych do zidentyfikowania kilku kilku cele. Tę kratkę można zgłosić, aby śledzić do 30 celów i wpływać na sześć z nich jednocześnie, a system zaawansowany znajduje się co najmniej 50 km.

Argumentuje się, że system radarowy jest również odporny na elektroniczne środki przeciwdziałania i ma większy zakres wykrywania niż poprzednie platformy radarowe rosyjskiej produkcji. Nie jest jeszcze jasne, czy system odpowiada określonym cechom. Doniesiono również, że statek powietrzny jest wyposażony w dwa silniki turbośrodkową KliMov RD-33MC z oparzeniem, które pozwalają mu rozwinąć maksymalną prędkość 2,25 Mach, a promień walki wynosi prawie 998 km.

Z dziewięcioma węzłami zawieszenia MIG-35 może przenosić różne pociski, skorupy i bomb, w tym pociski przeciw statku X-31A z aktywnym wyszukiwaniem radarowym, pociskami przeciwdziałającymi radiolokującymi X-31P, pociskami X-29TE i bombami KAC-500R z telewizją. Samolot jest również uzbrojony w pistolet 30 mm, ale ma tylko 150 amunicji. Rosja pozostaje jedynym operatorem MIG-35, ale nawet pomimo niskich wskaźników produkcji rozważana jest możliwość utworzenia wersji eksportowej.

Potencjalny nabywca nazywał się Indie, a Mig-35 został uznany za potencjalny Eurofighter Typhoon, F/A-198E/F Super Hornet, Dassault Rafale, JAS 39 Gripen i F-16 Falcon w konkursie MRCA o nowy multi-cyklowy samolot. Podobno Indie są niezadowolone z cech MIG-35, w szczególności jego radar i przyczepność. Inne kraje, które rozważały ten samolot, to Argentyna, Bangladesz, Egipt, Malezja, Birma i Peru. Do tej pory do tych stanów nie dostarczono samolotu.

Nawet jeśli wojownik spełnił wszystkie oczekiwania, cierpi z powodu tego samego problemu, co piątą kradzież piątej generacji suchego su-57 (nomenklatura NATO „Felon”) i główny zbiornik bojowy (VTT) T-14 „Armat”, --- mianowicie fakt, że Moskwa nie może ich zbudować w wystarczających ilościach. Jak donosi wcześniej Harrison Cassa dla interesu narodowego, „tylko około pół tuzina Mig-35 zostało umieszczonych w wojskach rosyjskich”.

W ubiegłym roku Siergiej Korotkow, główny projektant United Air Buddy Corporation (UAC), twierdził, że Mig-35 został rozmieszczony na Ukrainie. Jednak według obrony Blog. com rozmieszczenie MIG-35 w wojnie na Ukrainie nie jest obecnie poparte niczym oprócz rosyjskiego oświadczenia medialnego. Rosja nadal reklamuje swoją „zaawansowaną” broń, twierdzi, że została skutecznie wykorzystana i nie dostarcza żadnych dowodów na to, że jej oświadczenia są prawdziwe.

Dlatego trudno uwierzyć, że MIG-35 jest czymś więcej niż tylko prototypem wersji MiG-29K. Peter Suchyu jest dziennikarzem Michigan. Podczas swojej dwudziestu lat dziennikarskich uczestniczył w pracy ponad czterech tuzinów czasopism, gazet i stron internetowych, publikując ponad 3200 materiałów. Regularnie pisze o sprzęcie wojskowym, broni palnej, cyberbezpieczeństwie, polityce i sprawach międzynarodowych. Peter jest także autorem artykułów dla Forbes and Clerance Jobs.