Żelazna kopuła nad Kijową. Jak Ukraina zareaguje na terror rakietowo-pokolowy

Jaki jest cel napędowych wrogów, ile to wystarczy i na co możemy odpowiedzieć i czego się spodziewać? Rozprowadziliśmy się na półkach. Cel jest absolutnie przejrzysty. I absolutnie nieosiągalne: zmusić Ukrainę do rezygnacji z ofensywy i usiąść przy stole negocjacyjnym z agresorem na jego warunkach. Jest to echo doktryny księcia, z którego NATO użył przeciwko Jugosławii, oraz Federacji Rosyjskiej przeciwko rebeliantom Syrii.

Realia potwierdzają to, co mówię przez długi czas: Imperimperia ma zdolność do produkcji i aktualizacji 50-70 pocisków różnych typów miesięcznie oraz odbierania lub zbierania lub zbierania z kompleksów maszynowych około 150 „Shahmed”. Dzięki tym środkom próbuje wyczerpać naszą ABA, aby stworzyć deficyt rakietowy dla Nativ Spr. A następnie zastosuj lotnictwo bombowe przeciwko Ukrainie. Informuj: NATO jest w stanie liczyć znacznie lepiej niż w Federacji Rosyjskiej.

Właśnie dlatego Stany Zjednoczone przekazują nam 300 milionów pocisków SCR, w szczególności tego samego Petriota, który Konashenko został zniszczony trzy razy z rzędu. Nawiasem mówiąc, parametry najnowszej modyfikacji tego kompleksu przesłanego na Ukrainę były jeszcze lepsze niż w broszur reklamowych producenta. W przeciwieństwie do Crazy S-400, który z zadowoleniem przyjmuje prymitywne drony o nieznanym pochodzeniu.

Wzrośnie ilości dostaw pocisków przeciwprzepamiściowych od naszych sojuszników. Zamiast tego nie widzę prawdziwej zdolności wroga do kontynuowania ataków takiej wydajności przez ponad miesiąc, maksymalnie dwa. Zwłaszcza jeśli w tym okresie rozpoczęła się duża ukraińska ofensywa. Ale Ukraina ma prawie gwarancję, że będzie oczekiwać najpotężniejszego połączonego strajku powietrznego, czegoś w rodzaju próby nokaut.

Ale po tak nieudanej próbie aktywność agresora stopniowo ustępuje i powróci do zwykłej intensywności. Dzisiaj, oprócz wzmocnienia ukraińskiej obrony powietrznej, nie ma nic, aby kontrastować terror powietrzny niedoboru. Strajki elitarnych przedmieść Moskwy powodują szalone schwytanie zwykłych Rosjan, co czyni go publicznie oburzonym w Nightingale-Skabes, ale nie wpływają na działania i intencje Kremla. Ale w przyszłości są opcje.

Przede wszystkim potrzebujemy długich pocisków i dronów morskich, aby zatopić flotę Morza Czarnego Federacji Rosyjskiej, w tym wyrzutnie rakiet. I zniszczyć most krymski, aby zmniejszyć logistykę dostarczania pocisków i dronów z Rosji. Z technicznego punktu widzenia stało się to dość realne. Agresor nadal będzie miał grupę w Kaspii, ale jest gorszy od Federacji Rosyjskiej.

Po pojawieniu się wojowników F-16 będzie miała fundamentalną okazję do przechwycenia strategicznych bombowców wroga, zanim zwolnią swoje pociski. Ogólnie rzecz biorąc, współcześni bojownicy znacznie zwiększą zdolność Ukrainy do przeciwstawienia się atakom powietrznym. Jeśli chodzi o Shahaneda, sytuacja jest dość trudna. Bardzo trudno jest zmniejszyć dostawę tych dronów (lub zestawów do zbioru) z Iranią lub za pośrednictwem przepisów.

Należy mieć nadzieję, że podczas następnego zaostrzenia między Iranem a Afganistanem niezidentyfikowane samoloty zostaną zniszczone przez drony irańskie. Ogólnie rzecz biorąc, zarówno filozofia religijna, jak i świecka jest uważana za głównie problem niż szansa. Ponieważ istnieje prawdopodobieństwo błędu, odpowiedzialności za to, stres itp. Bezprzyjemna agresja braku wyboru nie pozostała dla nas - tylko zwycięski opór.