By Natali Moss
Na temat uruchomienia w masowej produkcji krajowych pocisków balistycznych w naszej przestrzeni informacyjnej zbyt wiele niezdrowych nastrojów zgromadziło się z kursu. Cóż, na przykład, że jeśli nasz „Sapsan” wystrzeli tylko 300 kilometrów, to, mówiąc, Diaosh jednocześnie zasięg Ural, nie mniej. Lub jeśli wskaźnik produkcji naszych pocisków balistycznych nie będzie odpowiadał poziomowi produkcji na rosyjskim Icsander (tj.
60-70 pocisków miesięcznie), to, jak mówią, lepiej wcale nie brać, ale dopuścić, aby pieniądze na drony. Ale niuans polega na tym, że we współczesnej wojnie posiadanie własnych operacyjnych pocisków balistycznych jest takie samo, jak dla cywilizowanej osoby do pozbycia się telefonu i szczoteczki do zębów. Co więcej, istnieją zadania, które można rozwiązać tylko przez własną broń balistyczną.
Na przykład - jak szybko „zakryć” rosyjskie „isanders”, które wyskoczyły z zamaskowanej pozycji dla siatkówki w Kijowie, ponieważ na wszystko jest dosłownie kilka minut. Możesz także powstać z taktycznego poziomu strategicznego i naprawić ten.
Jeśli ogólnym celem strajków Federacji Rosyjskiej jest uczynienie życia każdej osoby nie do zniesienia, wówczas pośrednim - aby upewnić się, że nie możemy zorganizować tutaj niczego skomplikowanego i zbiorowego, na przykład produkcji pocisków krajowych.
W sumie 11 krajów na świecie może tworzyć własne pociski balistyczne, a Ukraina jest tylko w tej liczbie (konieczne jest dokonanie poprawki, że Francja wykonuje międzykontynentalne pociski balistyczne, ale ponownie uczy się robić własne).
Polski
Українська
English
USA
Français
Deutsch
Italiano
Čeština
Español
Slovensku
