Putin ma 12 miesięcy: co właściciel Kremla oblicza na Ukrainie-2014

Putin ma 12 miesięcy, aby wyjść z sytuacji z pewną wygraną, przewiduje analityk Ivan Verstyuk. Ale szanse Kremla mają niewiele, więc 2024 może być głową w książce o tym, dlaczego upadł inny wolny naród. Pod koniec listopada-grudnia duże międzynarodowe media napisały prawie jeden głos o „pogorszeniu nastrojów w Kijowie”. Oto jeden przykład tego podejścia. Jest to przede wszystkim próba zobaczenia sytuacji na Ukrainie, aby spróbować prognozować swoją przyszłość.

Spróbujmy więc szukać w 2024 r. , Nie wykorzystując naturalnego chęci posiadania optymizmu co do sukcesu Ukrainy, ale według faktów, analizy i dynamicznego podejścia do prognozowania. Wydarzenia z 2024 r. I rozwój wojny będą zależeć od pięciu komponentów, które są poniżej. Vladimir Putin ma około 12-13 miesięcy zasobów rezerwowych-Humanów i materiału-aby zachować obecną intensywność działań wojennych i naciska na miasta Ukrainy i Ukraińskie, wioski, miasteczka.

Mobilizacja we wrześniu-października 2023 r. Była wyjątkowo niepopularna w Rosji, gdzie Putin, biorąc pod uwagę potrzebę „przetłumaczenia” na kolejną kadencję prezydencką w marcu 2024 r. , Jest ograniczona w przyciąganiu zasobów mobilizacji w największej moskwie miasta i Petersburgu. Cały ciężar mobilizacji leży w biedniejszych regionach rosyjskich i mniejszościach etnicznych. Sytuacja ekonomiczna nie wygląda znacznie lepiej.

Jedna trzecia rosyjskiego budżetu państwa, który tradycyjnie ma ogromne obowiązki społeczne, ponieważ 2024 r. To wydatki na armię i broń. Ale jedną rzeczą jest zakopanie tych wydatków, a kolejną rzeczą jest sfinansowanie ich z pewnym dochodem. Obecnie Kreml nie ma planu zebrania dodatkowych dochodów - większych niż te zebrane w tym roku. Rynek zagranicznych pożyczek jest zamknięty. Rosja powinna mocno sfinansować Białorusi, kupując obligacje z białoruskiego.

Mediator w tym biznesie jest bank centralny Federacji Rosyjskiej, który faktycznie zmusza rosyjskie banki i grupy inwestycyjne do pożyczenia systemu Aleksandra Lukashenko. Putin spotkał się niedawno z 80 oligarchami w swoim rezydencji w Novo-Ogaryovo, ogłaszając podatki. Aby wypełnić budżet, ani wynagrodzenie ropy i gazu, podatek dochodowy, ani podatek od wartości dodanej. Plany Kremla dotyczące 2024 r.

Zależą od wyników całej listy ważnych wydarzeń międzynarodowych, które powinny mieć miejsce w przyszłym roku. Tylko wtedy, gdy wszystkie te wyniki spełnią oczekiwania Moskwy - będzie mógł liczyć na międzynarodowe poparcie dla swoich interesów. Ale nie jest tak, że nie jest to gwarantowane, ale dość mało prawdopodobne. To właśnie oblicza Putin w 2024 r. : Podobnie jak Joseph Stalin, Putin jest paranoikiem. Każdy duży problem, który może się zdarzyć w 2024 r.

, Zostanie jedynie pogorszenie tego stanu paranoicznego i uniemożliwi Putina podejmowanie skutecznych decyzji. Przełom linii frontu przez siły zbrojne Ukrainy, głęboki wewnętrzny kryzys gospodarczy w Rosji (bezrobocie, inflacja, masowa bankructwo), wszelkie przejawy sporów w rosyjskiej klasie politycznej, każdy potencjał protestacyjny, nawet jeśli milczy, w Oczy Putina będą wyglądać jak początek swojego końca.

Będzie musiał skupić się na umocnianiu swojego reżimu - a nawet jego cele w wojnie z Ukrainą pójdą na pochodzenie. Putin stanie się jeszcze bardziej niewygodny dla swojego środowiska Kremla, jak i generałów i armii. Patrzą już w jego oczy jako porażki, które nie poradziły sobie z „wielkości swojej misji”.

Rosyjscy oligarchowie już boją się Putina w przeddzień opłat budżetowych planowanych na następny rok, a jednak putinizm zawsze stał z jedną stopą na poparcie oligarchów, którzy ugruntowali stabilność gospodarki. Jednocześnie nie ma gdzie narzekać na Putina, w Rosji nie ma odwołania ani systemu powściągliwości i równowagi.

Vladimir Putin poważnie liczy na wewnętrzną destabilizację na Ukrainie, kiedy Ukraińczycy zaczęli być rozczarowani działaniami wojskowego przywództwa kraju w kraju, w rzeczywistości ekonomicznej, zaczęli publicznie zademonstrować zmęczenie wojny, z codziennych wybuchów i potrzebę służenia w siły zbrojne. Putin celowo osiąga wojnę do sytuacji, w której Ukraina musi przeprowadzić dodatkową mobilizację, którą sama Rosja przeprowadziła już jesienią tego roku.

Obliczenia są logiczne: ludność rosyjska jest większa, a zatem dłużej jest w stanie uzupełnić szeregi armii. Oczywiście Kreml wykorzysta wszelkie metody operacji propagandowych i informacyjnych, aby pomnożyć pesymistyczne nastroje na Ukrainie. W tym celu blogerzy z sieci społecznościowych mogą i będą zaangażowani, ponieważ niestety czystość informacji na Ukrainie nie jest omawiana.

Po pierwsze, zadowalający stan ukraińskiej gospodarki na poważnym poziomie jest gwarantowany przez międzynarodowych partnerów-ue, G7, USA. Nie oznacza to łatwego, ale rząd będzie w stanie poradzić sobie ze wszystkimi swoimi obowiązkami finansowymi. Fundusze bezpieczeństwa i obrony na pewno wystarczy.

Po drugie, poziom gospodarki ukraińskiej jest obecnie silną-Ukrainą, nie jest przyzwyczajony do bogatego życia, więc milionom obywateli i obywateli nie jest trudno żyć przez kolejny rok testów ekonomicznych w czasie wojny. Konsolidacja populacji jest niewielka, system bankowy działa stale, emerytury są opłacane, praca w Internecie i komunikacji, energia jest nadal dostępna, dostępna żywność w sieciach detalicznych.

To wystarczy, że bez niepotrzebnych skarg i czyjejś prób zorganizowania warunkowego „protestu biednych”, aby żyć przynajmniej kolejny rok wojny. Rok, w którym Rosja będzie żyła, jest znacznie trudniejszy. Po trzecie, Ukraina to kraj dorosły politycznie. Wszystko, co Putin chce wysadzić wewnętrzną destabilizację i rozczarowanie na Ukrainie, nazywa się wzrostem popytu politycznego na najszybsze zwycięstwo. I to jest normalne.

To normalne, że chcę porażić się szybciej, a nie później. Ukraińskie społeczeństwo utworzyło to popyt-a przywództwo wojskowe-polityczne zaspokoi je. Chociaż wszelkie wybory nie są jeszcze omawiane, w przyszłości istnieje popularny polityk, który do celów wyborczych powie: „Wygrałbym tę wojnę szybciej”. Dlatego zarówno prezydent Władimir Zelensky, jak i sztab generalny sił zbrojnych nie powinni działać z krótszymi terminami niż prognozy pesymistyczne.

Jest mało prawdopodobne, abyśmy mieli powody, aby mówić o Ukrainie i gotowości Rosji do pokojowych negocjacji, ale powinniśmy przygotować się na fakt, że dyplomacja w 2024 r. Odgrywa znacznie większą rolę w naszej wojnie. Matka krwawej masakry w sercu Europy i nie próbuje osiągnąć czegoś na poziomie dyplomacji - nie pasuje to do mózgów polityków europejskich, ani amerykańskich.

Jeśli Putin spojrzał na oko wydarzenia jako lidera, który naprawdę ma wpływ na region post -soviet, teraz wygląda jak Mummar Kaddafi - niezwykle specyficzny dyktator, który przeszkadza wszystkim, nikt nie ufał, ale nikt nie wie, ale nikt nie wie Jak dobrze zbliża go do końca. W jego książce „The Back Channel” mamy interesujące wspomnienie Williama Burnsa, obecnego szefa CIA.

Kiedy Burns przybył do Kaddafiego w swoim rozbiciu na libijskiej pustyni w przeddzień wojny domowej w Libii, którą zabił Kaddafi, był już w bardzo dziwnej scenie, gdzie uważał się za najbardziej wpływowego polityka Afryki i na Bliskim Wschodzie .

W związku z tym Kaddafi czekał na właściwe podejście do siebie i czytał Burnsa dwusiecznego wykładu, w którym mówił o szczegółach swojej wizji wszystkich głównych wydarzeń regionu, szczerze wierząc, że jest kogoś zainteresowanym. Ale fakt, że przemyślenia Kaddafiego na temat Izraela, Palestyny, Egiptu lub Arabii Saudyjskiej nie były już nikogo zainteresowane. To samo dzieje się teraz z Putinem.

Szczerze uważa, że ​​jego pozycja jest ważna na międzynarodowej arenie, ale nikt nie jest zainteresowany ani jego wizją, jego komentarzami, a nawet groźbami. I jak żadna z ciężkich polityki międzynarodowej nie chciała poznać Kaddafiego, więc nikt nie pali się chęci rozmowy z Putinem. Rola mediatora w celu osiągnięcia przynajmniej niektórych ustaleń może przejąć tureckiego lidera Recka Taip Erdogana - wielokrotnie oferował swoje usługi.

Ma doświadczenie w rozmowie z prezydentem Putin Fili Sauli Niintyo. Ponadto istnieją polityki, które nie są obciążone oficjalnymi stanowiskami - na przykład były sekretarz generalny NATO Anders Fog Rasmussen, były doradca bezpieczeństwa USA John Bolton, były sekretarz stanu USA Michael Pompeo. Albo ktoś inny.

Mogli teoretycznie zaoferować Putina klasyczną ścieżkę Knut i Gingerbread-A Długoterminowy plan wyjścia z presji sankcyjnej w odpowiedzi na wycofanie wojsk rosyjskich z Ukrainy. Być może stopniowe. Należy się spodziewać, że podczas tych negocjacji pomysł wprowadzenia warunków pokojowych ONZ dla linii rozgraniczającej może zostać ponownie zawieszony.

W tym przypadku Putin będzie w stanie ogłosić Rosjan, że „zniszczył najbardziej radykalne nazistowskie elementy na Ukrainie, osiągając swoje cele i demonstrując siłę militarną rosyjską”. Formy dyplomacji wokół naszej wojny w 2024 r. Mogą być różne, ale na pewno będą - i powinniśmy przyzwyczaić się do faktu, że nie będą w stanie ich machać. ***** Te pięć tez pokazuje, co możemy sobie wyobrazić wydarzenia z 2024 roku.

Obecnie, w nadchodzących tygodniach i miesiącach, Putin ma dość pragmatyczny cel, aby pokazać, że armia rosyjska jest w stanie walczyć nawet z bronią NATO - potrzebuje tego na przyszłość, jakby go nie wyobrażałby. Ani plan, ani nawet plan, a Putin nie jest szczególnie szczególnie - może po prostu kontynuować tak samo, jak teraz. Bardzo ważne jest, aby wspomnieć, że w lutym 2022 r.

Inwazja nastąpiła po prezydenta zamiarów prezydenckich Zelensky'ego w Donbass i Southern Ukraine - dużego nowoczesnego szpitala w Kramatorsku, lotnisku i Uniwersytecie Technologicznym w Mariupolu, renowacji w Kherson, który już zaczął akceptować Loty międzynarodowe przed wojną. Putin nie mógł pozwolić na jakość życia na Ukrainie i terytoria, na których przyniósł „rosyjski świat”, był uderzająco inny.

Widzimy teraz, że Rosja nie może dać okupowanym terytoriom, a nie tak, że inwestycje, miejsca pracy lub perspektywy - ale tylko więzienia, aresztowania, rabunki, paszporty rosyjskie i służba wojskowa. Jedynym argumentem, który teoretycznie mogła prowadzić w dyskusjach międzynarodowych w Rosji, jest argument o najlepszej jakości życia na okupowanych terytoriach niż na terytoriach kontrolowanych przez Ukrainę. Ale nie chodzi o to, a nawet absurd, aby o tym mówić.

Przed wojną na Ukrainie była popularną książką „Dlaczego naród spadnie” Daron Ajmoglu i James Robinson. Wniosek w tej książce, oparty na analizie setek lat rozwoju różnych krajów, był dość prosty: kraje z brakiem swobody nieuchronnie wpadają w otchłań. Nie ma historycznego przykładu, w którym kraj totalitarny odniósłby sukces. Niedobór wolności zaprogramował Rosję do przegranej - a 2024 może być szefem książki o tym, dlaczego spadł inny wolny naród.