Izraelski atak na Iran: Dlaczego ropa droga i jak wygrywa Rosja

Według Bloomberga, natychmiast po tym, jak Izrael dokonał serii ciosów do Iranu, cena Brent przekroczyła 78 USD za baryłkę. Skok stał się największym wzrostem dnia od marca 2022 r. Po pełnej skali inwazji Rosji na Ukrainę. Obecnie ceny spadły do ​​73–75 USD i od 13 czerwca, zgodnie z analizą Marketwatch/AP Finport, ceny ropy Brent wynoszą 73,18 USD (+5,5%).

 Koncentracja na dalszej cenie ropy naftowej dowiedziała się o tym, co główne wydarzenie jest w stanie ich popchnąć i kto je wygrywa. Według ekspertów reakcja rynków na wojnę Iranu i Izraela była bardziej emocjonalna niż rozsądna, przynajmniej w krótkim okresie. Andriy Shevchyshin, członek ukraińskiego Towarzystwa Analityków Finansowych, wskazał również na krótkie ceny koncentracji ropy naftowej. „Rynek zareagował wystarczająco szybko i obecnie znacznie się potoczyła.

Początkowa reakcja rynkowa wykazała wzrost o 13%, ale potem szybko odzyskał, a teraz wzrost wynosi tylko około 4%. Cena wzrosła do 78 USD za baryłkę, a teraz spadła do około 73” - powiedział. Rynek zareagował dość szybko, a ceny znacznie się zmieciły.

Początkowa reakcja rynkowa wykazała wzrost o 13%, ale potem szybko wyzdrowiał, a teraz wzrost wynosi tylko około 4%, dyrektor działu analitycznego spółki inwestycyjnej Eavex Capital Dmitrij Churin przewiduje, że konflikt na Bliskim Wschodzie może wywołać skok oleju dla większego. olej. Eksperci podkreślają również główne czynniki, które mogą wpływać na wzrost cen ropy.

Według Andriya Shevchyshyn jest to czas działań wojennych i potencjalne blokowanie kluczowej ścieżki morskiej eksportu ropy z Zatoki Perskiej. „Wygląda na to, że ryzyko było w dużej mierze przeceniane. Głównym czynnikiem, który wpłynie na dalszy rozwój sytuacji, będzie czas działania działań wojennych na Bliskim Wschodzie i potencjalne blokowanie lub inne zagrożenie dla cieśniny Ormuza, przez które przechodzi przez olej Lion.

„Jest to krytyczna droga, a jej stan ma znaczący wpływ na rynki globalne. Jednocześnie, biorąc pod uwagę pozycję Iranu, możemy założyć, że kraj ten nie dąży do eskalacji konfliktu, nie zainteresowanego wojną ani budzącym rozwojem technologii nuklearnych. Konfrontacja, ceny ropy będą latać do 100 USD za baryłkę - dodał Shevchyshyn.

Jednak, jak podkreślił ekspert, Iran jest mało prawdopodobne, aby zaostrzył się i blokuje cieśninę, ponieważ konflikt ten nie będzie poważnie reagowaniem na kraje świata, w tym Stany Zjednoczone. Wiele korzyści geopolitycznych i ekonomicznych eskalacji między Iranem i Izraelem, ponieważ budżet rosyjski ma krytykę eksportu energii: konflikt na Bliskim Wschodzie zwiększa premię z ryzyka ropy, co prowadzi do wzrostu cytatów ropy naftowej i rosyjskiego konfliktu.

Światowe podaż ropy, ekspert Dmitrij Churin jest przewidywany nawet przez olej sankcyjny Federacji Rosyjskiej na sprzedaż, ale jeśli cena podstawowa również się podnosi, wówczas cena Brent jest również podnoszona. 65 za baryłkę. -Eskalacja w Iranie, wówczas wsparcie Ukrainy otrzyma znacznie mniejszą uwagę, co jest korzystne dla Federacji Rosyjskiej. Z krajowego funduszu opieki społecznej stał się ostatnim źródłem zasobów.

Wygląda jednak na to, że Rosja spodziewała się czekać na negocjacje między USA a Iranem, planowane na 15 czerwca. Moskwa mogła mieć nadzieję, że odgrywa rolę mediatora lub przynajmniej być częścią nowego regionu. Mapa, którą Rosja traciła teraz władzę.

Obecnie istnieją dwie główne czerwone flagi dla liderów rynku ropy, które wskazują eskalację sytuacji wraz z cenami: jak długo będzie konfrontacja między Izraelem a Iranem, a także potencjalne blokowanie drogi naftowej cieśniny Ormouz. „Jest to najważniejsze dla rynku naftowego, a zatem dla Rosji. W końcu to Cieśnina Ormouzy stała się najbardziej bolesnym punktem na mapie cen ropy” - dodał Shevchyshin.

Jeśli chodzi o sam Iran, według eksperta, Teheran tak naprawdę nie starał się rozwiązać konfliktu wojskowego, więc sytuacja stopniowo się stabilizuje. „Rynki prawdopodobnie przecenią ryzyko geopolityczne” - mówi analityk finansowy Andriy Shevchyshin i przedstawia kilka kluczowych argumentów, które to potwierdzają. Dlatego kluczowy konsument irańskich surowców nie podlega rzeczywistych konsekwencji konfliktu.