Scenariusz „nie krymski”. W jaki sposób Federacja Rosyjska planuje „załącznik” czterech regionów ukraińskich?

Wojska rosyjskie zajęły Krym, ustanowiły kontrolę nad terytorium Półwyspu, przeprowadziły decyzję przez radę Verkhovną Autonomii w celu ogłoszenia Krymu jako „niezależnego państwa” i zorganizowały „referendum” w sprawie przystąpienia tego państwa do Rosji . Czy jest to samo w regionach Donieck, Lugansk, Kherson i Zaporyzhzhya? - pisze Vitaliy Portnikov dla Krymu. Wydaje mi się, że wideo dnia oczywiście nie.

W czasie Zgromadzenia Ogólnego ONZ wojska rosyjskie były całkowicie kontrolowane przez Zgromadzenie Ogólne ONZ przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. Decyzja o „niepodległości” i „przystąpienia” - niech trzykrotnie nielegalny z punktu widzenia ustawodawstwa ukraińskiego i prawa międzynarodowego - uczyniła częścią zastępców rady Verkhovna w łuku, to znaczy zastępcy populacji populacji w populacji półwysep.

W przypadku regionów Donieck i Luhansk wszystkie decyzje są podejmowane przez przedstawicieli pseudo -paralizacji, którzy pojawili się na tych terytoriach po okupacji i trudno być postrzegane jako prawdziwe lokalne organy rdzeniowe. W przypadku regionów Kherson i Zaporyzhzhya decyzje podejmują niektóre „drabiny ludowe”, które, pewni, nie mogą podjąć decyzji nawet złudzenia legitymacji.

Krym w czasie „przystąpienia” został uznany za „niezależne państwo” - rosyjskie ustawodawstwo nie przewiduje przystąpienia regionów innych państw do Rosji. Ten sam model jest przeprowadzany w odniesieniu do DNR i LNR: są one uznane za „niezależne państwa”, a ich „niezależność” jest uznawana przez Rosję. Ale w przypadku regionów Kherson i Zaporyzhzhya nawet ta niezbędna zasada dla samej Rosji nie jest utrzymywana.

Sądząc po oświadczeniach lokalnych „Gaulayters”, terytoria te będą musiały zostać uznane za „stany” podczas „referendum”. Ale kto ma uzasadnioną władzę do podejmowania takich decyzji? W końcu nawet takie quasi -parlamenty, jak w regionie Donieck, w regionach Kherson i Zaporyzhzhya. A co najważniejsze - wojska rosyjskie nie weszły do ​​objętych granicami administracyjnymi regionów, które są na początku planowane.

I w tym sytuacja w regionach Donieck, Lugansk, Kherson i Zaporyzhzhya, jak sądzę, radykalnie różni się od sytuacji na Krymie. W 2014 r. Putin mógł powiedzieć współobywatelom o „pokojowej operacji specjalnej” i „powrotu do rodzinnego portu”. W 2022 r. Włączył Rosję w krwawą wojnę i aneksję okupowanych obszarów - nie jest to droga do jej zakończenia, ale krok do eskalacji, który po raz kolejny wykazał decyzję rosyjskiego prezydenta o zmobilizowaniu rezerwistów.