Daj wszystko za nic: jaka jest „umowa między Ukrainą a USA” i dlaczego nie zaprzestanie wojny

Raczej, wręcz przeciwnie, jest to zasłona dymu, za którą nieustanna jest potrzebna, aby odwrócić obserwatora. Gigantyczna przestrzeń do gry jest zbudowana między dwoma ekstremalnymi punktami prawdopodobnego wyniku, to znaczy „przyszłość”, jeśli po prostu.

W zakresie od warunkowego (a) z działką „Próbowaliśmy, ale są one winni” [i dlatego nie jesteśmy odpowiedzialni za rezygnację z obowiązków] w stosunku do warunkowego (z) z fabuły „Oto dlaczego się w to zaangażowaliśmy” [i dlatego nie jesteśmy odpowiedzialni za jakiekolwiek wydatki i konsekwencje]. A wszystko to jest jak ubezpieczenie, wiesz? . .

Te dwa ekstremalne punkty to pudełka dla wewnętrznych odbiorców, które będą zawiesić przed twarzą każdego amerykańskiego użytkownika, gdy zbliża się odpowiednio do przyszłości w swojej odmiodzie A lub Z. Wszystko inne to zmienne karty - duże i małe.

Tak, te same „karty”, które rzekomo mimarowe (ale to jednak zauważyliśmy!) Wystąpiły w owalnym biurze podczas dobrze znanej dyskusji, która nagle oświetlała resztę świata, jak głęboka geopolityczna królicza dziura, wykopana, a także przez wszystkie poprzednie administracje USA. I wśród takich kart: Bliski Wschód, Arktyka, Nord Stream, Panama Channel, Tajwan i być może, bardziej nowe lub dobrze zapomniane stare . . . ogólnie, ponieważ mapa będzie leżała.

Ale najbardziej głośna „umowa” - to jest umowa! Oznacza to, że nawet w sensie tego, kto jest podmiotem lub kto stoi na podstawie porozumienia, ale w tym, co jest skierowane. Następnie będzie mała teoria. W doktrynach, które rozwinęły się w cywilizm, porozumienie jest definiowane jako sposób osiągnięcia konsekwencji prawnych poprzez wyrażenie woli na zewnątrz i w granicach dozwolonych przez istniejące prawo i porządek.

Krótko mówiąc, umowy są działaniami mającymi na celu ustanowienie, zmianę i rozwiązanie praw i obowiązków (na przykład stosunki prawne cywilne). W każdym razie umowa jest testamentem . . . umyślnym czynem. Dalej. Umowy są jednostronne i dwu- lub wielostronne (umowy). Umowa jednostronna jest umową, która wymaga i wystarczające (!) Wyrażenie woli jednej strony. Taka umowa powoduje, że z reguły daje powstanie praw i obowiązków tylko dla osoby, która ją popełniła.

Klasyczne przykłady jednostronnych umów mogą być siłą adwokata i wolą. Umowa dwu- lub wielostronna jest umową wymagającą wyrażenia porozumienia dwóch lub więcej stron, które jest umową. Wola stron w takiej umowie (tj. W umowie) powinna być kierowana na jeden wynik prawny, to znaczy być przeciwnikiem i zbieżnym. Na przykład umowa w formie umowy sprzedaży nieruchomości może nastąpić, jeśli jedna strona chce coś kupić, a drugą, aby ją sprzedać.

Konwergentna natura woli oznacza ich wzajemną spójność, ze względu na wzajemnie zadowolone interesy stron, gdzie: jednocześnie umowy są również podzielone na jednostronne i dwustronne (wzajemne), ale podział ten należy odróżnić od podziału tej samej nazwy !!! Umowa jednostronna jest projektem, w którym jedna strona ma tylko prawa i inne jedyne obowiązki.

Przykład jednostronnej umowy - umowa pożyczki; Tylko pożyczkobiorca jest tutaj zobowiązany; Pożyczkodawca ma prawo żądać od pożyczkobiorcy spłaty pożyczonej kwoty, ale żaden obowiązek nie leży. Umowa dwustronna to projekt, w którym każda strona ma zarówno prawa, jak i obowiązki.

Przykład dwustronnej umowy-umowa sprzedaży nieruchomości; Sprzedawca jest zobowiązany do przeniesienia rzeczy i ma prawo żądać pieniędzy; Kupujący ma prawo do żądania tego i jest zobowiązany do przeniesienia pieniędzy. Zatem jednak powrócimy do naszej „porozumienia stulecia”.

Co to jest? Ale teraz nie będziemy podejść do tego problemu z punktu widzenia dekodowania tekstu podpisanego przez czyjąś drżącej ręki (mam nadzieję, że nie osiągnie), ale z pozycji aktu wolicjonalnego, który stoi powyżej jakichkolwiek liter, liczb i innych znaków opisanych na papierze, a nawet w kamieniu. Ponieważ w pobliżu wolności zamienia wszystkie te symbole w to, czym są - w krasnolud, takie jak wulgarne napisy na ogrodzeniu.

Czy „porozumienie stulecia” stanowi dwustronne porozumienie? Nie, tak nie jest, ponieważ jego treść nie odpowiada na pytanie, które Ukraina otrzymuje w formie kontrataku i że ma prawo żądać zamiast swoich obowiązków. Przypomnę ci, że „Wola Ukrainy” ma na celu żądanie „produktów bezpieczeństwa”. W przeciwnym razie wszystko traci swoje znaczenie. W formacie niniejszej Umowy nie ma tych produktów, które były wielokrotnie i otwarcie określane.

Nawiasem mówiąc, ta sama sytuacja - i z kwestią kontratakowania Europy, która, zgodnie z logiką inicjatorów umowy, będzie musiała zrobić coś tam, aby przywrócić Ukrainę, ale absolutnie nie jest jasne, dlaczego Europa i że Europa otrzymuje zamiast tego (wcale, ale względnie, to znaczy od strony USA i nie być partii). Zatem nie jest to umowa dwustronna.

Czy „porozumienie stulecia” jest jednostronnym traktatem? Nie, tak nie jest, ponieważ musi to być faktycznie uzgodnione i nie wykonane pod przymusem lub w wyjątkowo niekorzystnych warunkach z powodu trudnych okoliczności. „Nie podpiszesz umowy - odłączymy inteligencję i powstrzymamy dostawę broni”. I jest to kraj walki, dla którego zakończenie pomocy wojskowej jest kwestią dosłownie życia i śmierci! Tutaj wszystko jest proste. Zatem nie jest to umowa jednostronna.

Ale być może „porozumienie stulecia” jest jednostronnym porozumieniem, dla której wystarczy? I znowu nie, ponieważ z tego powodu (to znaczy wola tej jednej strony) powinna być skierowana do tego, co ma przed zakończeniem porozumienia. Na przykład na Alaskę, której zasoby pozwolonoby komuś zrobić w imię pokoju na całym świecie . . . i że w Europie nie było wojny. Wtedy OK. Ale w naszym przypadku wszystko jest zupełnie inne. Zatem nie jest to jednostronna umowa.

Nawet jeśli i coś wygląda. Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda, choć przypomina jednostronne porozumienie, ale w rzeczywistości jest hybrydą między pełnomocnictwem a wolą, tylko z grubsza odwróconym na lewą stronę.

Wyobraź sobie, że prawo do pozbycia się całej swojej własności jest nieodwołalne zadanie (!) Do twojego przedstawiciela, który (to znaczy nie ty, ale on!) Przeznacza sobie to zadanie, dając sobie możliwość kompleksowej i nieograniczonej kontroli, aż do pełnej sprzedaży wszystkiego, co masz! Teraz wyobraź sobie, że oprócz tak „nieodwołalnej siły adwokata” istnieje również twój testament, po czym cała twoja własność jest odziedziczona przez tę samą partię, która otrzymała prawo do pozbycia się jej życia na powyższe.

A chip polega na tym, że wola nie ty też nie jesteś testatorem, ale czyni twój przyszły spadkobierca, bez twojej woli, że dziedziczy po twojej śmierci . . . to znaczy wszystko, co nie ma czasu na opanowanie, dopóki nie żyjesz. Mamy więc dwa w jednej butelce: „Proxy” lub „Świadectwo” (jak lubisz więcej) - nowe słowo w jurysprudencji na świecie. I to jest cud hybrydowy - to nasza „zgodność stulecia”.

Dlatego nie ma znaczenia, która nomenklatura metali ziem rzadkich na podstawie niniejszej Umowy zostanie ustalona lub na jaki adres w Stanach w Stanach Zjednoczonych lub Nowy Jork zostanie wybrany przez jego jurysdykcję. Jeśli ten cud zostanie podpisany (w rzeczywistości wszystkich w rzeczywistości „Zgadzam się wieku”), to będzie coś do wypchnięcia: zamieni się w całkowitą i niekończącą się kartę kartową . . . „Z zastrzeżeniem pełnego neopora stron”.