Nie lekceważ wroga: jak Rosjanie wyciągnęli wnioski z lekcji Bachmuta i nauczyli się walczyć

Patrzę na niektóre oceny działań rosyjskiego dowództwa dokonane przez znaczną liczbę naszych tak zwanych „informatorów” (nawet nie odważę się nazwać ich dziennikarzami czy ekspertami) i jestem trochę „zniesmaczony” (jestem zaskoczony) ich treścią związaną z tą wojną.

Jeśli ich posłuchasz, spojrzysz na nie i przeczytasz, możesz odnieść wrażenie, że dowództwo rosyjskie to taki krwiożerczy, głupi i pozbawiony skrupułów potwór, który nieustannie pędzi swój personel „na rzeź” i nie zna innych technik i metod organizacji i prowadzenia działań wojennych. Być może z informacyjnego i psychologicznego punktu widzenia jest to właściwe, ale z punktu widzenia racjonalnej oceny i analizy działań wroga - kategorycznie nie.

To wywołuje chłód, przyczynia się do powstania zniekształconego obrazu rzeczywistych możliwości i możliwości wroga. Jakoś uznaliśmy, że dowództwo rosyjskie niczego się nie uczy i nie bierze pod uwagę doświadczeń (w tym własnych) toczącej się wojny przy planowaniu i organizowaniu działań bojowych na poziomie taktycznym i operacyjnym. Wyimaginowany „schemat” narysowany dla nas przez takich krajowych ekspertów i „informatorów” jest prosty.

Rosjanie rzekomo pchają grupę ludzi w wybranym kierunku, tworzą w tym wieloraką przewagę, a następnie próbują „mięsnymi atakami” przebić się przez system obronny Sił Zbrojnych. Wszystko rzekomo jest jasne, zrozumiałe (zwłaszcza dla przeciętnego obywatela Ukrainy) i mieści się w kanonach, które zdaniem naszych „ekspertów” są akceptowane w „Radziecko-Rosyjskim Zgromadzeniu Ogólnym”.

Tak naprawdę wszystko jest o wiele bardziej skomplikowane i, delikatnie mówiąc, w inny sposób. . . Rosjanie uczą się i to na wszystkich trzech głównych poziomach zarządzania — taktycznym, operacyjnym i strategicznym. Na przykład. . . Wszyscy pamiętają szturmy wojsk rosyjskich na Bachmut i Awdijwę, Toretsk i Czasowoj Jar. . . Jak je zorganizowało rosyjskie dowództwo, jak przebiegały w rzeczywistości i ile je kosztowały. Ale porównajcie to z tym, co dzieje się teraz w Kupiańsku i Pokrowsku. . .

Porównajcie metody i taktykę stosowaną obecnie przez rosyjskie dowództwo na poziomie taktycznym z tymi, które stosowały wcześniej.

Pamiętajcie, że zamiast ataków frontalnych i szturmów na bloki miejskie, wojska rosyjskie musiały zostać przeszkolone w zakresie tych metod „infiltracji” i „ukrytej penetracji” (i to w masowym porządku), a jednocześnie musiały także zorganizować współdziałanie i stabilne dowodzenie wojskami (przynajmniej na poziomie taktycznym) i zrobić o wiele więcej, aby przyniosło to zamierzony efekt (i sądząc po obecnej sytuacji, że istnieje). . .