Dzisiaj 7 najlepszych konfliktów wojskowych. Wojna

, Zaczęli Ormianie na terytorium Azerbejdżanu SSR między Ormianami a Azerbejdżanami. Był to pierwszy konflikt międzyetniczny w ZSRR, który rozpoczął się przed jego upadkiem. 22 lutego 1988 r. , Po oświadczeniu Rady Deputowanych People w Karabas (20 lutego), miało miejsce pierwsze wielkie starcie Ormian i Azerbejdżanu, miało miejsce na temat zamiaru dołączenia do Armenii w Askran (Nagirny Karabach). Ten ostatni ogłosił dwóch zmarłych.

W odpowiedzi, 5 dni później, ormiański pogrom miał miejsce w Sumgaiti (przedmieście Baku), gdzie oficjalnie zabito 32 osoby, ale Ormianie deklarują setki ofiar. Stał się punktem zwrotnym konfliktu, który pozostał ulicą przed upadkiem ZSRR (to znaczy nie było bezpośrednich starć wojskowych). Zamiast tego Ormianie zaczęli opuszczać Azerbejdżan, Azerbejdżanami uciekli z Armenii i Karabakh.

Wraz z upadkiem ZSRR konfrontacja wyrosła w pełną wojnę między dwoma stanami, która zakończyła się pełnym zwycięstwem Armenii - prawie 20% terytorium Azerbejdżanu było zajęte. Około miliona ludzi stało się uchodźcami (870 000 Azerbejdżanu opuściło region konfliktu i samej Armenii, a prawie 300 000 Ormian opuściło Azerbejdżan). Erevan nie zańczył okupowanych terytoriów.

Nie rozpoznał niepodległości Karabacha, ale opuścił „obszary buforowe”, które łączą Armenię z regionem. Do 2020 r. Żaden stan świata nigdy nie rozpoznał Karabacha. Jednak konflikt został zamrożony, a de facto Nagirny Karabakh był kontrolowany przez Armenię, chociaż zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego wszystkie te dzielnice są i były uzasadnionymi terytoriami Azerbejdżanu. Jednocześnie moc w samej Armenii kontrolowała „klan karabakh”.

To w Stepanakert (stolica nierozpoznanego Karabakh) urodzili się drugi i trzeci prezydenci Armenii Robert Kocharian i Serge Sargsyan, który założył autorytarny reżim kraju w kraju w latach 1998–2018. W ciągu dwóch dziesięcioleci zamrożony konflikt jest bogaty w ropę naftową Azerbejdżan znacznie się uczyniał.

Baku był zainteresowany dostępem do zaawansowanych technologii wojskowych, które otrzymał, współpracując z Izraelem, Turcją i, co ciekawe, nadal utrzymując przyjazne stosunki z Federacją Rosyjską. Moskwa dostarczyła broń obu stron. Inną rzeczą jest to, że dla Armenii Federacja Rosyjska była prawdopodobnie jedynym dostawcą. Po raz pierwszy mięśnie Baku zostały zademonstrowane w 2016 roku. Następnie armia Azerbejdżanu zajmowała kilka wysokości granic.

Sprzyjające czasy dla pełnej ofensywnej ofensywy nastąpiły po upadku w wyniku masowych protestów „klanu Karabach” w Armenii. Nowy premier Nicol Pashinyan nie miał nic wspólnego z Karabakhem. Okazał się również daleki od Putina. W tym samym czasie Azerbejdżan zbliżył się do Turcji, który stał się nowym liderem regionalnym. Nie można było czekać na najlepsze warunki, a pod koniec września 2020 r. Armia Azerbejdżanu poszła na ofensywę.

W wyniku 44-dniowej wojny Baku zwrócił wszystkie dzielnice buforowe i część Karabach. Reszta terytorium nierozpoznanej Republiki była okupowana przez rosyjskich pokojowych. Po podpisaniu umowy w listopadzie 2020 r. Ormianie opuścili terytoria, które miały opuścić Azerbejdżan. Dziennikarze nagrali fakty dotyczące spalania własnych nieruchomości, nawet okien i drzwi z kawiarni, restauracje były eksportowane, a granica Ormian była rozproszona przez krowy i owce.

Uwolnione terytoria są zamieszkałe przez Azerbejdżanu. Symbol nowego życia, oficjalny Baku, stara się stworzyć miasto Shush, którego schwytanie żołnierzy Azerbejdżanu na początku listopada 2020 r. Określiło zwycięzcę wojny. Za niecały rok Azerbejdżan udało się zbudować prostą drogę z Baku w Shush i zbudować nowe lotnisko.

Jednak kwestie zachowania armeńskiego dziedzictwa kulturowego pozostają otwarte, ponieważ lud ten od dawna mieszkał na tych ziemiach i pozostawił wiele zabytków architektonicznych. Sytuacja z przywróceniem katedry Świętego Chrystusa, która została ranna z powodu działań wojennych, może być orientacyjna. Władze Azerbejdżanu obiecują go przywrócić, zgodnie z dokumentami sowieckimi, które nie zawierają wzmianki o Ormian. Ponadto meczety są budowane w szybkim tempie. Od 2020 r.

Strony okresowo wystrzeliły się, a kolejne zaostrzenie rozpoczęło się we wrześniu 2022 r. Charakteryzuje się faktem, że ostrzał nie jest już na sprzecznych terytoriach, ale bezpośrednio na granicy armeńsko-azerbejdżańskiej. Focus monitoruje rozwój wydarzeń. Konflikt jest teraz zamrożony, ale już pod Azerbejdżanem. Armenia całkowicie straciła kontrolę nad wszystkimi zajęty na początku lat 90.

Jednak część Karabakh, wraz z nierozpoznaną stolicą, jest kontrolowana przez rosyjskich pokojowych. Tak, mistrz Kremlów wykazał, że Moskwa nie chce jednoznacznie rozwiązać żadnego konfliktu w regionach, w których zachowuje swój wpływ. Istnieje jednak wersja, na którą nie tyle Moskwa wpłynęła ofensywa Azerbejdżanu, ale zwycięstwo w wyborach prezydenta USA, Joe Baiden, który nazywa siebie „przyjacielem wszystkich Ormian”.