Którego moc jest wiara. Dlaczego ortodoksja wstrząsają wojnami i protestantyzmem?

„Ortodoksja jest zbudowana na hierarchicznej zasadzie, od góry do dołu. Jest to zasadniczo zasada armii. Głowa Kościoła ma pełną władzę, organizuje personel: profesjonalnych kapłanów - jako oficerów w armii”. Opinia. Cała sprawa jest różnica między zasadami organizacyjnymi, które podnoszą prawosławne i protestantyzm. Ortodoksja jest ustawiona na hierarchicznej zasadzie, od góry do dołu. W rzeczywistości jest to zasada armii.

Szef Kościoła ma pełnię władzy, umieszcza personel: profesjonalni kapłani, a także oficerowie w armii, są zaawansowani przez ich drabiny kariery, ich kariera zależy głównie od stada, ale od zaangażowania, większych towarów materialnych I uprzywilejki, które ma. Taki kościół ma swoje rozkazy i ich generałów.

Kościół zorganizowany na zasadzie armii jest sztywnym biurokratycznym pionem, który nie toleruje żadnej dyskusji i wymaga bezwarunkowego podporządkowania jej duchowieństwa. Taka organizacja jest łatwa w zarządzaniu, używając, jak w armii, zwykła okrągła zasada. Oczywiste jest, że jak każda biurokratyczna organizacja nie jest skuteczna, ale łatwo kontrolowana.

A jeśli kościół jest liczny, obejmuje miliony parafian z jego wpływem i nadal jest łatwo zarządzany, wówczas taki kościół jest niezaprzeczalnym interesem politycznym dla każdej władzy. Dwie biurokratyczne organizacje, władza i kościół, łatwo znajdują wspólne interesy i usługi wymiany. Kościół daje władzom lojalność wobec swoich parafian, a władza daje patronat Kościoła.

Ale jeśli ze względów historycznych w kraju jest dwa lub więcej kościołów, które można porównać według ich potencjału, wówczas istnieje naturalna rywalizacja o patronat państwa. Zwykle wygrany jest również kościół wspierany przez władze. Walka będzie trwała do momentu, aż w kraju pozostanie pojedynczy prawosławny kościół.

Jeśli w kraju nie ma innych wyznania, taki kościół i jego religia stają się w rzeczywistości kościołem państwowym i religią państwową, aby nie był napisany w Konstytucji. W przeciwieństwie do ortodoksji, liczne protestanckie wyznaczenia są organizowane na zasadzie sieci.

Istnieje tylko jedna chrześcijańska ideologia, która jednoczy, że tak powiem, podstawowe zasady i społeczności protestanckie są zorganizowane nie na hierarchicznej zasadzie, ale na podstawie oddolnej autonomicznej inicjatywy. Każda społeczność jest zorganizowana, wybiera lidera społeczności i z reguły, na podstawie tymczasowej rotacji, co najczęściej wykonuje swoje obowiązki, jak mówią, bez przerwy w produkcji.

Oznacza to, że jakiś rodzaj Vasya-Slusar może przyjmować opłaty członkowskie, rytuały i więcej w ciągu roku. Dla państwa dla polityków takie organizacje sieciowe nie są interesujące, ponieważ taka organizacja nie ma wyższego hierarchu, który mógłby okrągłego wpływać na cały Kościół na korzyść władz.

Cóż, naprawdę, jak wpłynąć na kościół składający się z, powiedzmy, 20 000 społeczności?! I każda społeczność jest finansowo autonomiczna, nie wymaga żadnego patronatu, ponadto, pod każdym możliwym sposobem, w jaki zasiada władzy, praktycznie nie ma własności, budynków i gruntów, i nie chce ich mieć, nie handluje towarami akcyzowymi, ich duchowni nie Rób karierę, nie mają żadnych korzyści. Nieciekawa organizacja.

Oczywiście istnieją ich wnukowie między wyznaniami protestanckich. Ale nie mogą angażować państwo i ich społeczności, ze względu na zasadę sieci organizacji. Nie mogą przyciągnąć państwo na swoją stronę, aby stać się dominującym, to znaczy Kościołem państwowym i religią państwową.

Ogólny wniosek jest taki, że jeśli w kraju są kościoły, zbudowane na biurokratycznej zasadzie armii, to zawsze będą walczyć z innymi kościołami zbudowanymi na podobnej zasadzie i angażują władzę i polityków w tej walce, sprzedając swoje piwa kościoła. Jeśli taka walka doprowadziła do zwycięstwa jednego kościoła, wówczas niemożliwe jest wdrożenie zasady Kościoła ze państwa w takim kraju, ponieważ władze i Kościół łączą się w ekstazie.