W przypadku Rady Stanu: 12 technologii hipersonicznych sadzono w Federacji Rosyjskiej - Sił Powietrznych - Air Force

Dziennikarze publikacji opowiadają o opowieściach sadzonych naukowców ze słów krewnych i współpracowników. Po raz pierwszy prezydent Rosji Władimir Putin mówił o kompleksach hipersonicznych w 2005 r. , Aw 2018 r. Przedstawił rosyjskie pociski hipersoniczne podczas spotkania federalnego. Równolegle pokazał animowane wideo, gdy hipersoniczne rakiety latały w kierunku Stanów Zjednoczonych. „Będzie to praktycznie niewrażliwe, a prędkość będzie hipersoniczna.

Będzie jak meteoryt” - powiedział Vladimir Putin. Od czasu publicznego ogłoszenia było również tuzin rosyjskich naukowców, którzy zajmowali hipersoniczne tematy. Wszyscy zostali zatrzymani za oskarżenie o zdradę. Personel FSB zatrzymał naukowców w: Według jednego z rozmówców publikacji Putin został osobiście zgłoszony przez Putina dla każdego zatrzymanego.

Prawnik Jevgeny Smirnov mówi, że pracownicy FSB w prywatnych rozmowach powiedzieli, że aresztowania i oskarżenia o sprzedaż tajemnic państwowych wobec broni hipersonicznej występują „z dużym pragnieniem”. „Naukowcy z Novosibirsk nigdy nie byli zaangażowani w„ sztylet ”. Byli zaangażowani w fundamentalne badania i osiągnięcia. Wszyscy, którzy zostali aresztowani przez broń hipersoniczną, nie stali blisko niego” - powiedział były Cnimim Lapigin.

Stanowa zdrada, i w ciągu stanu. 2020 został wydany wcześnie. Potwierdza słowa Lapigina i prawnika Smirnova, który twierdzi, że naukowcy badali procesy fizyczne, które występują przy hipersonicznych prędkościach. Dlatego prawnik uważa, że ​​celem FSB jest wykazanie „polowania” na rosyjskie technologie hipersoniczne ze szpiegów.

W sumie znanych jest co najmniej 12 zatrzymanych naukowców: Anatoly Maslov, Alexander Shiplyuk, Valery Zvegintsev, Vladislav Galkin, Anatoly Gubanov i Valery Golubkin. Nazwy trzech naukowców nie ujawniają, a Władimir Kudryavtsev, Roman Kovalev i Dmitrij Kolker zmarli po śledztwie. Naukowcy zostali opublikowani w różnych zagranicznych czasopismach naukowych, uczestniczyli w międzynarodowych seminariach i konferencjach.

Komisje ekspertów wielokrotnie sprawdzały publikacje pod kątem treści tajemnic państwowych, ale tam nie pokazały. Nie uniemożliwiło to jednak fSB spowodowanej sprawami karnymi, ponieważ uznali one tajemnicze w publikacjach. Według Smirnova prawie wszystkie sprawy karne w zdradzie rozwinęły się jednakowo. Pracownicy FSB przybyli, poszukiwani w międzynarodowych projektach przez 10-15 lat i szukali tego, co było „możliwe”.