By Eliza Popova
Kilka następnych dni czterech żołnierzy odbyło się razem w schronieniu ze względu na ciągłe obroty dronów i prace moździerzy. Rosyjskie burze zgłosiły swoje dowództwo więźniów i nakazano im zastrzelić ich, ale nie mogło tego zrobić. Postanowili doprowadzić ukraińskich żołnierzy do niewoli, ale gdy tylko rozpoczęli ruch w kierunku Rosjan, otworzyli na nich ogień, gdy postrzegali go za wycofanie się podczas napadu. Potem wszystkie cztery wróciły do schroniska.
Dowódcy sił zbrojnych zażądali ofensywy, a cała wrogie jednostka została zniszczona, z wyjątkiem tych dwóch Rosjan, którzy siedzieli w schronisku z Ukraińczykami. W tym czasie uwięzione spadochroniarze sił zbrojnych zasugerowali rosyjskim żołnierzom do wzięcia więźniów, przekonując, że ukraińscy dowódcy nie zastrzelili żadnego więźniów. Rosjanie zgodzili się.
Zwrócili broń i stacje radiowe ukraińskim żołnierzom i skontaktowali się z ukraińską dowództwem, a w wygodnym momencie przynieśli wrogie strzelanie do tylnej pozycji. „Ponieważ rosyjskie burze zachowały się szczerze, nie zabiły naszych bojowników, a ponieważ nie naruszyli niczego zgodnie z prawem ukraińskim, poddali się w Federacji Rosyjskiej i dostarczyli cennych informacji, wówczas nasi Rosjanie byli traktowani z szacunkiem. Nawet nie wiązali się. Butus napisał.
Polski
Українська
English
USA
Français
Deutsch
Italiano
Čeština
Español
Slovensku
