Dlaczego Rosja nie umiera: trzy przyczyny przetrwania wroga

Aby pokonać przeciwnika, musisz go przestudiować i zrozumieć. Nawiasem mówiąc, nieporozumienie procesów w społeczeństwie rosyjskim i gospodarce było bardzo drogie, od 2014 r. , Mówi, że ekonomista Alexei Kush wobec Federacji Rosyjskiej i dalsze zmiany strukturalne w rosyjskiej gospodarce nadal należy zbadać. Nawiasem mówiąc, robię to regularnie. Niestety na Ukrainie nie ma warunkowego instytutu naukowego „Studium Rosji”, ale na próżno.

ZSRR miał „amerykański instytut studiów”, a Związek Radziecki był aktywnie badany w Ameryce. Studiujemy rosyjską gospodarkę do poziomu memów i głupich programów w stylu „tam w bagnach”. Chociaż przeciwnik jest lepiej przeceniony niż niedoszacowany. Nawiasem mówiąc, nieporozumienie procesów w rosyjskim społeczeństwie i gospodarce było dla nas bardzo drogie od 2014 roku.

Paradoksalnie, ale obecnie zachodni analitycy są lepiej świadomi sytuacji w Federacji Rosyjskiej niż my. Prowadzi to do ogromnych oczekiwań z naszej strony i niezwykle niepoprawnych szacunków. „Operacja Anaconda”, „The Upnel of Rossia”, „Economy - na kawałki”, „Grilling przez sankcje” - i wiele więcej. Byłaby to powszechna propaganda inspiracji mas, nie byłaby tak tragiczna.

Ale oczekiwania dotyczące szybkiego upadku rosyjskiej gospodarki stanowią błędne strategie i nieefektywne taktyki na Ukrainie. Wielokrotnie spotykałem ludzi, którzy podejmują strategiczne decyzje, które poważnie stworzyły swoje prognozy dotyczące upadku gospodarczego Rosji. Dzieje się tak w przypadku, gdy autorzy propagandy zaczynają w to wierzyć. Profesjonalny.

Oto niezwykle niebezpieczna dychotomia: tworzymy naszą strategię, polegając nie na własnej wydajności, ale na nieefektywności wroga. Oznacza to, że nie zwiększamy jakościowej przewagi, ale czekamy na przeciwnika. W tym poście rozważę tylko trzy interesujące zjawiska w rosyjskiej gospodarce.

Zachęcanie do wprowadzania transformacji strukturalnych w gospodarce w formie budżetu (inwestycje państwowe), waluty (polityka ujemnych stawek realnych), kredyty (zapotrzebowanie na rozpuszczalnik masowego użytku populacji, popyt inwestycyjny państwa i biznesu) zachęty. Pisałem o tym modelu w odniesieniu do Ukrainy od 2016 roku, ale na cześć mamy inne programy rozwojowe. Możesz dowiedzieć się ich sukcesu, patrząc przez okno.

Przez długi czas wewnętrzny biznes w Federacji Rosyjskiej był w roli pasierb, piłkę rządzą albo surowce lub firmy zagraniczne. Nieco rosyjski model był podobny do naszego, ale tylko z szerszą linią eksportu surowców: nie tylko metalu i zboża, ale także oleju, gazu ziemnego, węgla, diamentów i innych. W przybliżeniu ten sam importowany import. I tak, w wyniku sankcji, wydano ogromną ekonomiczną przestrzeń wewnętrzną.

I nie tylko wydano, ale wraz z nadejściem bodźców wzrostu: redukcja podatku, uproszczenie przepisów, pożyczki według niskich stawek, rekompensatę kosztów kapitału i inżynierii. Weź pieniądze i uwolnij to, co chcesz - od pakowania filmu po drony.

Laureat Nagrody Nobla Paul Krugman stworzył realistyczną teorię handlu międzynarodowego, zgodnie z którym dominują kraje rozwinięte ze względu na fakt, że ich duże korporacje technologiczne korzystają z konkurencji, oszczędzając na skali, a kraje rozwijające się tracą tę walkę, nawet z taniej siły roboczej.

Tak, te ostatnie powinny być tymczasowo ograniczone do importu i stymulowania rozwoju branż wewnętrznych, a ponieważ konkurencyjnie wzmacniają je stopniowo usuwają bariery celne. Tak więc w Japonii, Tajwanie, Korea Południowa, Singapur, Chiny.

Istnieje również pozytywna teoria Krugmana, która polega na tym, że państwo powinno stymulować branże, które prowadzą do pojawienia się nowych podsektorów prawdziwego sektora gospodarki, tak jak miało to miejsce w Japonii, kiedy rozwój metalurgii przyczynił się do tego Pojawienie się inżynierii mechanicznej. A tempo produkcji towarów końcowych jest zakleszczone. Można powiedzieć, że obie teorie Krugmana pracowały w próżni handlu sankcjami rosyjskiej gospodarki.

Oczywiście ten model ma swoje wady. Zależność technologiczna Federacji Rosyjskiej, szczególnie w części żetonów i półprzewodników. Zmniejszenie konkurencji, a w konsekwencji zmniejszenie jakości towarów własnej produkcji. Współczynnik kosztów ogólnych, szczególnie w kontekście produkcji kapitałowej. Na przykład światowy rynek towarów kapitałowych x - 100 000 sztuk rocznie.

Koszty kosztów transnarodowej firmy, w szczególności z rozwoju nowych modeli, są podzielone na 100 000 sztuk. A w Federacji Rosyjskiej, gdzie rynek, na przykład 1000 jednostek, zostaną one rozdzielone do wielkości produkcji (1000 jednostek), czyli sto razy mniej, to znaczy odpowiednio na jednostkę produkcji, będzie stałymi kosztami , sto razy wyższe. Co ze swojej strony doprowadzi do przekroczenia wewnętrznych zasobów i nieefektywności gospodarczej.

Ale to wszystkie problemy drugiego rzędu. Jedyną rzeczą, która mogłaby krwawić Rosję, jest finansowe i techniczne zaangażowanie krajów zachodnich w wojnę. Na przykład analog konferencji Teheran-43, w której nasi sojusznicy podejmują decyzję o wydaniu 5% swojego PKB na rozwój MIC i pomoc dla Ukrainy w formie technicznych środków wojny. To około astronomiczna kwota 2,5 bln USD rocznie.

Aby utworzyć przynajmniej iluzję parytetu, Rosja musiałaby wydać prawie 100% swojego PKB (Niemcy podczas II wojny światowej, czyli po Teheranie-43, wydało 120% PKB). Ale to się nie stało. Dlaczego temat oddzielnego artykułu. W rezultacie, chociaż Federacja Rosyjska wyda 120 miliardów dolarów na wojnę w 2024 r. , Ale będzie to tylko 6% jego PKB, podczas gdy będziemy musieli wydać 30% PKB.

Rosja była nie tylko krajem zależnym od importu, ale także krajem z ogromnym odpływem kapitału do zachodnich jurysdykcji. Wraz z Ukrainą Federacja Rosyjska była jednym z dziesięciu najlepszych krajów z największym odpływem kapitału na świecie. W latach 1991–2014 wycofano około jednego biliona dolarów za granicą z Rosji. Mechanizm tutaj był dokładnie taki sam jak u nas. Przychody z surowców zainwestowały w zachodnie instrumenty finansowe, głównie w obligacje w USA.

Oligarchowie utrzymali kapitał na morzu i zainwestowali te zasoby w zachodnią gospodarkę: firmy, nieruchomości, jachty, towary lakierowe i wiele innych. Kapitał był przechowywany w szczególności w zachodnich bankach. Teraz odpływ kapitału z Federacji Rosyjskiej jest prawie całkowicie zablokowany, podobnie jak import towarów na jego terytorium. Kapitał można wycofać przez krypty i juan, ale są one dalekie od skali.

Zgromadzenie wewnętrznych rezerw rządowych jest zasadniczo prawie zawieszone - wszystkie surowce zgodnie z zasadą budżetową Federacji Rosyjskiej wydatków na inwestycje w gospodarkę za pośrednictwem krajowego funduszu opieki społecznej. W szczególności programy infrastruktury i restrukturyzacji strukturalnej.

Okazuje się, że system ekonomiczny, w który wylewa się ogromne surowce (około 700-800 miliardów dolarów rocznie) i prawie nic nie wylewa się w formie płatności lub odpływu kapitału. W rezultacie system zaczął dosłownie puchnąć z pieniędzy. Jedyne, co jest teraz groźne, jest inflacja. Chociaż dynamika cen nie jest krytyczna, przemieszczanie się na korytarzu 5-15%. To nie są nasze ekstremalne od 25% do 5%.