Tajemniczy ukraiński dron „Palyanytsya” skierowany do rosyjskich organów lotniczych

24 sierpnia prezydent Volodymyr Zelensky ogłosił pierwsze użycie bojowe nowej ukraińskiej broni ciężarówki o nazwie „Palyanitsa”, którą opisał jako „Rocket Dron”, pisze Forbes. Zelensky powiedział, że nowa broń ochroni Ukrainę, uderzając rosyjskie samoloty na Ziemi, zanim będą mogły latać, aby wystrzelić pociski.

To podejście, zatytułowane „Zabijanie łucznika, a nie odpychanie strzał”, zostało szeroko promowane na Ukrainie i osiągnęło znaczące sukcesy, zauważa publikacja. Zdjęcia satelitarne pokazują, że 22 sierpnia Marynivka zniszczyła i uszkodziła kilka bombowców 22 sierpnia 22 sierpnia.

Co wiemy o łące? Czy to dron, rakieta czy coś innego? Czy to może naprawdę przełamać trasę wydarzeń w zabójstwie łuczników? Palyanitsa to ukraiński rodzaj chleba, który jest tradycyjnie pieczony w piekarniku. Symbolizuje tożsamość ukraińską, podobnie jak szarlotka symbolizuje Amerykę, zauważa publikacja.

Ponadto słowo to trudno jest wymówić nieistniejącym mieszkańcom, a we wczesnych stadiach wojny zostało wykorzystane jako test zidentyfikowania rosyjskich sabotażystów i szpiegów. Nazwa podkreśla, że ​​ta broń lokalnej produkcji, całkowicie ukraińska, która w przeciwieństwie do ATCMS, Storm Shadow i innych pocisków dostarczanych przez sojuszników, może wywierać wrażenie na celach w Rosji bez ograniczeń i bez pozwolenia.

Film towarzyszył oświadczeniu Zelensky'ego pokazało, że „Palyanitsa” może osiągnąć ponad 20 rosyjskiej bazy powietrznej, co oznacza zasięg co najmniej 370 mil. Jest to mniej niż niektóre długie drony perkusji, które istnieją na Ukrainie, z których niektóre mogą uderzyć w odległości ponad 1000 mil.

Według niektórych szacunków na Ukrainie sektor defensywny, który składa się z małych firm, które wytwarzają oszałamiającą różnorodność, około 24 rodzajów dronów perkusyjnych. Jednak nowa broń wydaje się zajmować pewną niszę. Podobnie jak rakieta, ale drugi na filmie stwierdza, że ​​rozmiar i prędkość „łąki” są klasyfikowane, ale mówi się, że jego silnik jest turbouoczny.

W rzeczywistości istnieją drony z silnikiem rakietowym, takie jak najnowsza wersja Coyote z Raytheon. Spowodowało to różne dyskusje na temat tego, co wziąć pod uwagę „rakietę”. Minister przemysłu strategicznego Ukrainy Oleksandr Kamyshin stwierdził, że nowa broń jest „zarówno dronem, jak i rakietą”. Problem polega na tym, że nie ma jasnych i szybkich definicji.

Granice między dronem Kamikadzze lub „jednorazowymi UAV”, przynętami uzbrojonymi, bombami jagnięcymi i skrzydlonymi pociskami są zamazane i są determinowane bardziej przez historię niż specyfikacje dla Forbesa. Producenci rakiet mają tendencję do klasyfikowania nowych produktów jako „skrzydlowanych pocisków”, a bezzałogowe firmy klasyfikują swoje produkty jako drony, nawet jeśli wypełniają tę samą misję.

Jednocześnie niemiecka amunicja V-1 „Doodlebug” jest klasyfikowana przez niektórych jako wczesna rakieta, inne jako proto-dron; Jednocześnie opisano go jako „robotowa bomba” lub „Air Torpedo”. Zwykle dron może być obserwowany zdalnie i nie musi wskazywać na cel rozpoczęcia, w przeciwieństwie do rakiety. Ale najnowsza wersja skrzydlowanej rakiety V Tomahawk Block V jest wyposażona w funkcję „lotu lotu”, więc może być więcej niż można nazwać „dronem”.

W rzeczywistości Tomahawk dociera do korzeni w projekcie „uzbrojonego oszukańczego drona”, a nie pocisku, więc jego tożsamość zawsze była niepewna. Chociaż istnieje wiele dronów z silnikiem odrzutowym, takich jak Global Hawk RQ-4 wielkości samolotu, są rakiety z silnikiem odrzutowym. Reaktywne silniki zamontowane na rakietach to zwykle dwa rodzaje: Turbouoable, używane do zasilania cienia burzowego i wentylatora turbo używanego w Tomahawk.

Z grubsza mówiąc, Turbojet jest łatwiejszy i ma lepszy stosunek energii, ale ma wyższe zużycie paliwa. Porównując silniki w dwóch wyżej wymienionych pociskach, Turbojet wytwarza o około 50% więcej, ale wentylator turbo jest o 50% bardziej wydajny. „Paliatsya” jest opisywany jako dron, który wydaje się rozsądny, biorąc pod uwagę liczbę skrzydlowanych pocisków podobnych do obecnie używanych dronów.

Silnik Turbouoable implikuje, że jest zoptymalizowany pod kątem ciosów o wysokiej prędkości, co jest dość logiczne, biorąc pod uwagę jego specyficzną rolę - „wpływa na łucznika”. Wiele ukraińskich ciosów miało na celu rosyjskie fabryki ropy i gazu oraz rafinerie ropy naftowej, a zatem powoli, ale pewnie spalanie rosyjskiego przemysłu naftowego.

Podczas ataku tego rodzaju bramek dron, który lata z prędkością 100 mil na godzinę, jest tak dobry jak rakieta balistyczna latająca z prędkością 5 uderzeń: cel jest statyczny i nie może uciec. Aviabazy charakteryzują się faktem, że chociaż istnieją pewne elementy statyczne, takie jak magazynowanie paliwa i amunicja, same płaszczyzny można szybko wypierać w razie potrzeby. Podczas ataku na Marinovkę, jak donosi, większość rosyjskich samolotów latała po odkryciu dronów.

Niektórzy nie byli w stanie przejść przez konserwację lub inne problemy, a cios zniszczył również Angari bombami planowania i inną amunicją. Ale szybsze drony perkusyjne będą mogły złapać znacznie więcej samolotów, które wciąż znajdują się na ziemi.

Jak wyższy jest silnik prędkości? Irański dron wstrząsowy Shahed-136, który jest obecnie produkowany w dużych ilościach w Rosji i nazywany „motoroweriem” z powodu dźwięku silnika, leci z prędkością 115 mil na godzinę. Iran produkuje również zmodernizowaną wersję Shahed-238 z czeskim silnikiem turbojet o maksymalnej prędkości ponad 300 mil na godzinę.

Rosja ma dostęp do technologii SHAHED-238, ale wydaje się, że zatrzymała się na prostszym i tańszym modelu 136, którego koszt szacuje się na około 30 000 USD na jednostkę. Kwestia prostoty i kosztów produkcji ma kluczowe znaczenie: „Paliatsya” będzie skuteczny tylko wtedy, gdy można go zwolnić w ilości wystarczającej do przeprowadzenia ogromnych ataków na wszystkie rosyjskie bazy powietrzne w zasięgu ręki.

Ukraina wcześniej wprowadziła kilka dronów odrzutowych, w tym bramki Banshee, przekształciły się w Kamikadze. Inna wyraźnie lokalna produkcja i wydawała się być oparta na Banshee, ale była używana tylko w małych ilościach. „Palianytsia”, jak pisze publikacja, jest prawdopodobnie prostym projektem zaprojektowanym do użycia na dużą skalę. „Liczba wyprodukowanych wyrzutni rakiet wzrośnie tyle, ile wzrosła produkcja naszych długich dronów” -powiedział Prezydent Zelensky.

W lipcu Ukraina po raz pierwszy wprowadziła więcej długich dronów strajkowych. W sierpniu obie strony zwiększyły tempo premier dronów, ale podejście Ukrainy z kilkoma rozproszonymi platformami i zoptymalizowane do masowej produkcji przez struktury wydaje się wygrać. Minister innowacji Michhail Fedorov poinformował, że następnym krokiem będzie rozszerzenie produkcji „Meadow”, co wskazuje, że koncentruje się również na liczbach, a nie na kilku „Panaceae”.

Odzwierciedla to sytuację z ukraińskimi małymi kamikadze-dronami na Morzu Czarnym oraz sytuację taktyczną, gdy Ukraina produkuje ponad 3000 aukcji FPV dziennie. Osobno mogą być mniej skuteczne niż drogie, wyrafinowane sprzęt wojskowy, który preferuje to wydarzenie, ale 30 „łąk” może powodować więcej strat niż jeden ATCM za milion dolarów. Ponadto ATACM mogą być przechwycone przez jedną rakietę, a drony z masowym atakiem prawdopodobnie włamują się do celu.

Oczywiście, rozpoznają w publikacji, ATACMS ma znacznie większą ilość ładunku, ale nawet głowica 50-paliwowa jest więcej niż wystarczająca do zniszczenia zaparkowanego samolotu lub podpalenia do przechowywania paliwa. Dalsze ewolucje perkusji odrzutowej na Ukrainie są dość prawdopodobne. Mogą one obejmować wentylator Turbo o znacznie większym zasięgu, przechwytywacze zdolne do wpływania na samoloty i helikoptery i wiele więcej.

Ta technologia wciąż się rozwija i nie znamy jeszcze jej pełnych możliwości, pisze Forbes. Fedorov opisuje „łąkę” jako „punkt zwrotny”, termin, który był zbyt często używany w tej wojnie. Ale jeśli naprawdę może zneutralizować rosyjskie lotnictwo i zatrzymać falę pocisków powietrznych i planujących bomb, minister może mieć rację.