Olaf Sholtz: Europa będzie walczyć razem. Ponieważ Putin musi zrozumieć, że jego imperializm nie zadziała

Pomagając Ukrainie, Europa inwestuje w swoje bezpieczeństwo. Zgłaszając takie oświadczenie, niemiecki kanclerz Olaf Soltz w kolumnie dla ekonomisty wyjaśnia, co Europa robi i powinna zrobić z porażką Rosji. Na początku tego miesiąca, w pobliżu małego litewskiego miasteczka Pabrad, obok prezydenta litewskiego Gitanas Nautedy, byłem świadkiem ryku niemieckich niemieckich czołgów niemieckich nad piaszczystą równiną.

Słychać było mniej niż 10 km od granicy z Białoruską, usłyszano gorączkę niesłyszącą zaprawę. Krzewy i drzewa były pokryte grubą warstwą dymu. Jednak kontrast nie mógł być większy niż czas, w którym Wehrmacht Adolf Hitler wszedł do Litwy 83 lata temu i przekształcił ten kraj i inne stany Europy Środkowej i Wschodniej w „krwawe ziemie” - termin, z powodzeniem wprowadzonym przez historyka Timothy Snyder.

Tym razem wojska niemieckie przyszły w pokoju, aby bronić wolności ze swoimi litewskimi sojusznikami i powstrzymać imperialistyczny agresor. W takich momentach rozumiesz, jak daleko posunęła się Europa. Byli wrogowie zostali sojusznikami. Zniszczyliśmy ściany i żelazne zasłony, które nas podzieliły. Przez dziesięciolecia udało nam się nawet przekazać wojny między naszymi ludami z podręczników historii. Ponieważ wszyscy przestrzegaliśmy kilku podstawowych zasad.

Nigdy więcej granic nie powinny być zastąpione siłą. Konieczne jest szanowanie suwerenności wszystkich stanów, dużych i małych. Nikt z nas nigdy nie będzie musiał żyć w strachu przed naszymi sąsiadami. Po zaatakowaniu Ukrainy, atakując ją, Władimir Putin naruszył każdą z tych zasad. Nazwałem ten atak na Europejski Zakon Pokoju Zeitenwende, historycznego punktu zwrotnego.

Nawet w swoich publicznych oświadczeniach Putin nie pozostawia wątpliwości co do swoich motywacji: chce przywrócić cesarską Rosję, przekształcając Ukrainę i Białorusi w państwa marionetkowe. Nikt, ale może pan Putin nie wie, gdzie i kiedy to bezwzględne dążenie do imperializmu może się skończyć. Ale wszyscy wiemy: nie zawahał się przekształcić innego kraju w „krwawą ziemię”. Jednak okrutny imperializm pana pana Putina raczej nie powiódł się.

Dziś Unia Europejska i jej członkowie są największym wsparciem finansowym i gospodarczym Ukrainy. Jeden Niemcy przydzielił już 28 miliardów euro (30 miliardów dolarów) pomocy wojskowej, ustępując tylko Stanom Zjednoczonym. Ale nie powinniśmy zapominać, że Putin nakreślił długi plan. Uważa, że ​​demokracja taka jak nasza nie będzie w stanie wspierać Ukrainy w nadchodzących latach. Należy zacząć udowodnić, że Putin jest w domu - z szerokim publicznym poparciem Ukrainy.

Oznacza to, że wielokrotnie wyjaśniono, że pomoc Ukrainy jest niezbędną inwestycją we własne bezpieczeństwo. Oznacza to również zrozumienie troski tych, którzy obawiają się, że wojna może się rozprzestrzeniać. Dlatego ważne jest, aby wyraźnie zdać sobie sprawę, że NATO nie szuka konfrontacji z Rosją - i że nie zrobimy niczego, co mogłoby nas zmienić w prawą stronę tego konfliktu.

Jak dotąd strategia ta utrzymuje wysokie wsparcie w Niemczech; W rzeczywistości wsparcie stale rośnie. Dlatego Putin powinien traktować poważnie, gdy powiemy mu, że Niemcy będą wspierać Ukrainę tyle, ile to będzie. Najbardziej fundamentalną obietnicą, którą każdy rząd daje swoim obywatelom, jest zagwarantowanie bezpieczeństwa we wszystkich wymiarach. Bez bezpieczeństwa wszystko inne jest niczym.

W Niemczech zmieniliśmy konstytucję, aby stworzyć fundusz w wysokości 100 miliardów euro, aby przywrócić i zmodernizować naszą armię. Naszym celem jest przekształcenie Bundesvera w najsilniejszą zwykłą potęgę Europy. Od tego roku wydamy 2% PKB na obronę. Po raz pierwszy po drugiej wojnie światowej będziemy na Litwie, w Litwie umieścimy kompletną brygadę bojową poza Niemcami - na Litwie. Żołnierze, których widzieliśmy w Pabradu, są tylko awangardą.

Damy NATO niemiecki podział w stanie wysokiej gotowości, a także ważnych zasobów powietrznych i morskich. Jest to niespotykana zmiana tektoniczna w polityce bezpieczeństwa i obrony Niemiec. I nie jesteśmy sami. Szwecja i Finlandia dołączyły do ​​NATO, co wzmocniło sojusz. Wielu sojuszników jest obecnie obiecanych przez NATO na 2% kosztów obrony.

To, co widziałem w Pabradu, dotyczy całej Europy: sojusznicy NATO i partnerzy europejscy stoją razem, bliżej niż kiedykolwiek wcześniej. Przez dziesięciolecia NATO jest głównym poręczynikiem pokoju i bezpieczeństwa w regionie euro -atlantyckim. Więc dzisiaj - więc powinno to kontynuować. Europejczycy mogą i będą musieli bardziej przyczynić się do transatlantyckiego rozmieszczenia ciężaru. Jest to prawdą niezależnie od wyników wyborów prezydenckich w USA w listopadzie.

Dlatego popieram propozycję prezydenta Emmanuela, aby porozmawiać o przyszłej ochronie Europy. Na początku tego roku powiedziałem, że powinniśmy wzmocnić europejski opór NATO - i musimy wzmocnić europejski opór naszego ograniczenia. Oczywiste jest, że nie będzie „broni nuklearnej UE” - to po prostu nierealne. Ponadto nie ma zamiaru wątpić w suwerenność francuskiego Nucléaire (ograniczenie nuklearne. - „F”).

Jednocześnie akceptuję fakt, że prezydent Francji zwrócił uwagę na europejski wymiar francuskiej siły de frape (szok. - „F”). Musimy omówić, jak zapewnić odpowiednie połączenie europejskich możliwości ochrony i ograniczenie agresora dzisiaj i w przyszłości. Oprócz środków odstraszających nuklearne rozważamy potężne zwykłe siły, obronę powietrzną i misją, a także cybernetyczną, przestrzeni i wysoką posterunek.

Inwestujemy w te obszary z naszymi sojusznikami i partnerami, wzmacniając nasz europejski przemysł obrony, aby sprostać wyzwaniom Zeitenwnde. Biorąc pod uwagę, jak bliskie są nasze kraje w Europie, biorąc pod uwagę wartości i interesy, które wszyscy dzielimy, nie mogę wymyślić żadnego możliwego scenariusza, w którym istotne interesy jednego z nas byłyby zagrożone bez zagrożenia dla istotnych interesów Niemiec.

Jest to najsilniejszy fundament, jaki może mieć tylko wsparcie europejskie NATO. To wzmacnia ideę podzieloną przez wszystkich sojuszników po obu stronach Atlantyku: atak na jednego z nas jest atakiem na nas wszystkich. Nikt nigdy nie powinien odważyć się atakować jeden cal sojuszu, ponieważ będziemy go chronić razem. Ten, który odrzuca to jako puste słowa, powinien zobaczyć, co robimy w rzeczywistości. Pabrad może być dobrym miejscem na rozpoczęcie.