KRLD jest ułożony przez Rosję: skala dostaw jest obliczana przez miliony amunicji - wywiadu

Według niego rosyjskie przedsiębiorstwa MPC próbują osiągnąć maksymalny poziom produkcji, ale jest to dla nich trudne, ponieważ inwestycje, komponenty i środki produkcji są potrzebne do dużych woluminów. „Jeśli weźmiesz amunicję, produkują około 3 milionów skorup dla 122, 152. kalibru przez rok. 240 mm to 120 jednostek tego samego typu i 120 jednostek innego typu” - powiedział Ivashchenko.

Komentując informacje, zachodni obserwatorzy zauważyli, że amunicja Korei Północnej uwzględnia już do połowy materiałów eksploatacyjnych artyleryjskich sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej, co znacząco wpływa na dynamikę działań wojennych w warunkach zmniejszenia i opóźnienia pomocy wojskowej dla Ukrainy. Obsługiwana amunicja to 122 mm i 152 mm skorupy artyleryjskie, które są szeroko stosowane w systemach radzieckich, które nadal służą armii rosyjskiej.

Skorupy kalibru 122 mm są używane w narzędziach takich jak Hautzer D-30, które ma maksymalny zakres strzelania do 15 km. Ciężkie niż 152 mm skorupy stosowane w „Acacia” SUU 2C3 zapewniają zakres do 18,5 km i mają bardziej niszczycielską moc. Według Ivashchenko Rosja produkuje około 3 milionów skorup rocznie, ale wymaga takiej samej ilości importowanej amunicji, aby utrzymać obecny poziom intensywności pożaru artyleryjskiego na Ukrainie.

Jednocześnie wielkość dostaw z KRLD w 6 milionach skorup obejmuje zaangażowanie bezprecedensowej logistyki - z transportem tysięcy pojemników drogą morską lub kolejową trasami takimi jak port Rajin w Północnej i Rosyjskiej Porty wschodniej lub Danube. W zamian za amunicję Korea Północna otrzymuje żywność, ropę i dostęp do zaawansowanych technologii wojskowych, które mogą wzmocnić swoje rakiety i programy nuklearne, zauważa szef wywiadu zewnętrznego.

Eksperci podkreślają, że krycie takich transakcji i słaba międzynarodowa kontrola nad ruchem towarów przez morze i szynę komplikują monitorowanie podaży. Stwarza to wyzwanie dla agencji wywiadowczych, które muszą odpowiednio ocenić skalę i zagrożenie związane z rosnącym wojskowym sojuszem dwóch państw w ramach sankcji.