Dzieci wojny. Jako młodzi ludzie z Ordlo pomimo biurokracji starają się zdobyć ukraiński paszport

Na stronie internetowej oficjalnej strony Prezydenta Ukrainy pojawiła się petycja z wezwaniem do uproszczenia procedury uzyskania pierwszego paszportu dla młodych ludzi z okupowanych terytoriów regionu Donieck i regionu Luhansk. Inicjatorzy petycji na dzień wideo - chłopcy i dziewczęta z tymczasowo okupowanej Ordlo, którzy w czasie wojny w Donbass w 2014 r. Były dziećmi.

Z powodu okupacji w momencie osiągnięcia 16 roku życia nie mogli otrzymać pierwszych ukraińskich paszportów i zostali zmuszeni do opracowania paszportu Rosji lub tak zwanego DNR i LNR. Po osiągnięciu wieku większości ci młodzi ludzie chcą teraz kojarzyć swoje życie z Ukrainą i zdobyć ukraińskie paszport, ale napotykają szereg biurokratycznych przeszkód.

W wywiadzie dla NV inicjatorzy petycji mówią, jakie trudności są w drodze, i wyjaśniają, w jaki sposób petycja pomoże im przyspieszyć proces nabycia obywatelstwa ukraińskiego. Anastasia, 18 lat, kiedy rozpoczęła się wojna w Donbass, miałem osiem lat. Pochodziłem z Donieck-I mieszkałem w tym mieście w 2014 roku, mieszkam tu i teraz. Podobnie są wszyscy moi krewni. Planuję mieszkać na Ukrainie, ponieważ jest to moja ojczyzna.

Jest tylko jeden problem: po osiągnięciu wieku osiemnastu lat [w celu uzyskania paszportu ukraińskiego] konieczne jest potwierdzenie Twojej osobowości. Zgodnie z obecnym ustawodawstwem ukraińskim można to zrobić na dwa sposoby: albo przynieść ze sobą jako świadków stron trzecich, takich jak krewni lub sąsiadowie, albo przedstawić ukraiński dokument zdjęcie, które można zidentyfikować. W obecnym środowisku nie każdy może zaangażować inne osoby w taką procedurę.

W szczególności, ponieważ wielu wciąż żyje na tymczasowo zajętych terytoriach. Na przykład nie mam krewnych, którzy zgodziliby się ze mną udać się na terytorium kontrolowane przez Ukrainę. Byli przyjaciele, ale teraz pojechali do Europy. Nie ma ukraińskich zdjęć, które potwierdziłyby moją tożsamość. Z dokumentów wydanych przez Ukrainę mam tylko akt urodzenia. Nie ma zdjęć.

Byłoby wspaniale, gdyby dokumenty z tymczasowych zajętych regionów zostały zaakceptowane na terytoriach kontrolowanych przez Ukrainę. Mam obywatelstwo DNR, a także rosyjskiego. Byliśmy zmuszeni do uzyskania paszportu rosyjskiego: na przykład pod groźbą odliczenia ze szkoły technicznej lub po prostu przestraszeni. Christina Polozkova, 23 lata, urodziłem się w Zugres w regionie Donieck. Była także w 2014 roku, kiedy rozpoczęła się wojna w Donbass. Jestem teraz w Republice Litwy.

Przyjechała tutaj 14 czerwca 2022 r. - dotarła przez Rosję i Łotwę. Mam teraz następujące dokumenty ukraińskie: akt urodzenia, indywidualny numer podatkowy, certyfikat edukacji ogólnej oraz niektóre dokumenty mieszkaniowe i szkoleniowe. Istnieje również paszport o nazwie DNR - otrzymałem go w 2016 roku, ponieważ nie mogłem żyć, pracować i uczyć się w ogóle bez paszportu.

Dwa tygodnie przed pełną inwazją na skalę otrzymałem rosyjski paszport - musiałem to zrobić, ponieważ bez niego nie byłbym w stanie opuścić DNR i dostać się na Litwę. Pomimo faktu, że mam paszport rosyjski, uważam się za Ukraińskiego według obywatelstwa. Wszyscy moi krewni pozostali na okupowanym terytorium regionu Donieck. Niektórzy mieszkają w Rosji, ale z nimi nie utrzymuję żadnych kontaktów. Naprawdę chcę wrócić na Ukrainę, ponieważ mój dom tam jest.

Mam nadzieję, że Ukraina będzie wkrótce i będzie mogła wrócić do domu. Oczywiście byłem dzieckiem i pamiętam niewiele przed 2014 rokiem. Ale to dzieciństwo mogę nazwać najlepszą godzinę życia, ponieważ wtedy nie było wojny, w szkole nauczyliśmy się naszego języka ojczystego i było pewne plany na przyszłość. Główną motywacją do powrotu jest pomoc w przywróceniu kraju po naszym zwycięstwie. Nie wiem, w co mogę pomóc, ale naprawdę chcę się przyczynić.

Głównym problemem w uzyskaniu ukraińskiego paszportu dla takich jak ja jest niemożność przyciągnięcia rodziców lub sąsiadów jako świadków. Moi krewni boją się opuścić okupowane terytorium - ale osiem lat „zombing” stworzyło swoje. Jest to również bardzo drogie: drogie, mieszkanie, jedzenie - może się wydawać, że jest to drobna rzecz, ale z pensją 15 tysięcy rubli nie można żyć w DNR, nie wspominając o przejściu przez połowę. -świat.

Niestety jest teraz bezpieczny przez Unię Europejską. Co ciekawe, w lipcu 2022 r. Na podstawie aktu urodzenia otrzymałem zezwolenie na pobyt na Litwie. Wszystko było proste: przyszła do służby migracyjnej, dała im akt urodzenia, byłem zarejestrowany, a miesiąc później pozwolenie na pobyt było w moich ramionach. Jednak na Ukrainie prezentacja samego aktu urodzenia nie wystarczy, aby uzyskać ukraiński paszport. Mój kraj domowy wymaga, aby naprawdę jestem ukraińskim.

Wielokrotnie wysyłałem listy do usługi migracji Ukrainy z wyjaśnieniami mojej sytuacji. Ale zawsze otrzymywała odmowę. Przed opuszczeniem Litwy napisałem do konsulatu Ukrainy na Łotwie z prośbą o pomoc w opuszczeniu Rosji i otrzymać przynajmniej jakiś dokument - również odmowa, a nawet obojętna.

Moim zdaniem możliwe jest ułatwienie otrzymania paszportu, dodając do wymagań obecności świadków lub rodziców online z możliwością wysyłania skanów dokumentów, a także listę pytań, które pomogą potwierdzić osobę. Możliwe byłoby również rozszerzenie listy świadków: na przykład dodaj nauczycieli szkół, którzy mogą również potwierdzić tożsamość żądania obywatelstwa ukraińskiego. Anna, 19 lat, jestem z Makeevka, w Donnetsk.

Jestem teraz na okupowanych terytoriach, ale planuję udać się do Unii Europejskiej. Moi krewni są w Makeevka. W 2019 roku, kiedy miałem 16 lat, otrzymałem pierwszy paszport w Ordlo. Bez tego niemożliwe było ukończenie szkoły na okupowanych terytoriach, zapisać się na egzaminy i wejść do instytucji szkolnictwa wyższego. Rok później, w 2020 r. , Otrzymała także paszport rosyjski. Ponadto mam również ukraińskie dokumenty: numer identyfikacyjny, akt urodzenia.

Mam akt małżeństwa rodziców, kopię formularza A. Niemożność wydania pierwszego ukraińskiego paszportu bez obecności rodziców jest problemem wielu. Teraz jesteśmy dorosłymi, w warunkach wojny bardzo trudno jest doprowadzić świadków do procedury. Widzę swoją przyszłość w wolnym kraju, którego obywatel jest naprawdę na Ukrainie. W przyszłości chcę wrócić na Ukrainę, ponieważ chcę szczęśliwego życia w domu, z możliwością pracy, podróży, życia.

Marina, 19 lat, jestem z Donieck. W 2014 roku ona i jej rodzice pozostali pod okupacją. Rodzice nie chcieli opuścić okupowanego terytorium z różnych powodów. Jeden z nich jest bardzo trudny do rozpoczęcia „nowego życia” w innym mieście od zera. Więc teraz moja mama jest w Doniecku. Krewni - w różnych miastach Ukrainy, a także na okupowanych terytoriach. Zawód nigdy mnie nie planował. Maksymalnie - dwa tygodnie do przodu. Opuściłem okupowane miasto, ale nie pozostałem za granicą.

Na długo przed pełną inwazją na skalę starałem się mieszkać na Ukrainie, więc wybrałem LVIV. Przyjechała tu w czerwcu 2022 r. , Jeden. Teraz mieszkam w hostelu. Jak pokazuje praktyka, rdzeniem wszystkich problemów jest brak paszportu. Nie mogę zorganizować konta bankowego, uzyskać pomoc finansową i nie mogę ubiegać się o zewnętrzną część szkoły. Nie mogę nic zrobić. Nie można nawet stworzyć tymczasowego certyfikatu, który jestem mną.

Nie rozumiem, dlaczego w ciągu wielu lat zawodu rząd ukraiński nie zrobił nic w tym kierunku. Z dokumentów ukraińskich mam akt urodzenia, indywidualny numer podatkowy, certyfikat uznania ojcostwa, niektóre inne dokumenty. Ale wszystkie te dokumenty nie mają zdjęcia, które jest potrzebne do potwierdzenia mojej osobowości. Miałem też paszport od DNR -Called DNR. Został otrzymany w 2019 r. W lokalnej służbie migracyjnej SO, ale później go zajęło.

Na razie apelowałem do kilku przypadków, aby w jakiś sposób pomóc mi w rozwiązaniu problemu z moim paszportem: do państwowej służby migracyjnej, policji krajowej, SBU, a także - do BF prawa do obrony. Próbowała także otrzymać wtórną pomoc prawną dla osób przesiedlonych wewnętrznie. Teraz potrzebujesz zmiany procedury identyfikacji.

Nie tylko sąsiedzi lub krewni, ale także koledzy z klasy lub kolegów z klasy, znajomych, chłopca lub dziewczynie, pracownicy ochrony socjalnej i inni mogą zeznawać o służbie migracji. Świadectwo należy również przejąć w formacie zdalnym. Rezolucja gabinetu nr 302, a mianowicie paragraf 43, stanowi, że państwowa usługa migracyjna może wysyłać wnioski o ustanowienie osobowości tylko przy dostępie do baz i archiwów.

Ale w jaki sposób mogą złożyć tę prośbę w przypadku Donieck, jeśli jest tam wiele osad - i nadal jest w ramach zawodu? Procedura identyfikacji [zgodnie z obecnymi standardami] może potrwać do dwóch miesięcy. Co robić cały czas? Nie wiem. Michael, 23 lata, jestem z miasta Makiivka w regionie Donieck. W 2014 roku, kiedy rozpoczęła się wojna w Donbass, mieszkał w Makeevka. W sierpniu 2022 r. Opuścił DNR, ponieważ pozostanie tam z powodu przymusowej mobilizacji było niebezpieczne.

Możliwe było udanie się do Rosji, gdzie wszedłem do tytułu magistra na lokalnym uniwersytecie - to dzięki dokumentom o wpisie zostałem zwolniony z DNR. Wszyscy moi bliscy nadal mieszkają w Makiivka lub w Doniecku. Po wojnie chcę wrócić na Ukrainę, a także uzyskać paszport ukraiński. Nie mogłem tego zrobić od razu, ponieważ moja mama powinna iść ze mną jako świadek.

Ale wychowuje troje dzieci samotnie, więc kiedy miałem 16 lat, nie miała okazji pójść ze mną na terytorium kontrolowane przez Ukrainę w poszukiwaniu dokumentów. Teraz nie będzie mogła odejść, ponieważ jej paszport [ukraiński] nakładał się już według wieku. Bez obecności świadka trudno jest uzyskać paszport ukraiński i długo - nauczyłem się od prawników. Nie wiem, czy w mojej sytuacji w ogóle jest to możliwe. Wydaje się, że nikt tego nie wie.

Z dokumentów ukraińskich mam tylko akt urodzenia, który nie nadaje się do identyfikacji, a także certyfikat szkoły ukończenia 9 klasy. Mam również paszport „DNR” i paszportu rosyjskiego - bez niego nie byłbym w stanie wejść na uniwersytet i opuścić strefę przymusowej mobilizacji. Z powodu obecności rosyjskiego paszportu boję się teraz pojechać na Ukrainę - martwię się o moje bezpieczeństwo.

Elizabeth Berest, 18 lat z miasta Komsomolsk, dystryktu Starobeshiv, regionu Donieck, i tam mieszkałem w czasie wojny w 2014 roku. Teraz moja babcia nadal mieszka w Komsomolsky. Mama jest w mieście Donieck. 16 lipca 2022 r. Usiadłem w autobusie w Donnetsk, a później znalazłem się w Holandii. Możliwe było opuszczenie tego kraju na podstawie ukraińskiego aktu urodzenia. W 2019 r. Otrzymałem paszport DNR SO - bez tego nie miałbym okazji studiować, pracować i mieszkać na terytorium.

W Holandii otrzymałem certyfikat, który potwierdza moją osobowość i numer BSN. Po otrzymaniu certyfikatu pomogło mi konsul Ukrainy w Holandii - ten dokument zawiera moje zdjęcia i podpis: „Utworzono osobę, obywatel Ukrainy”. Chcę kojarzyć moją przyszłość z Ukrainą: Chcę uzyskać ukraińskie paszport i mieszkać w kraju, w którym się urodziłem. Ale aby uzyskać paszport obywatela Ukrainy, konieczne jest, aby jeden rodzic był obecny jako świadek.