Rosji oddziały czołgów są złamane. Przywrócenie ich samodzielnie jest prawie niemożliwe

Z Ukrainy, Oryx Portal wykazał nowe straty z broni rosyjskiej - od 24 lutego do 20 listopada utrata broni Rosji wyniosła 8 023 jednostek zainstalowanych na zdjęcia i filmy z Internetu. Oznacza to, że są to minimalne potwierdzone straty, które są obecnie testowane. A liczba rocznicy 20 listopada - dokładnie 1500 czołgów bojowych straciło Rosję.

Spośród nich co najmniej 516 zbiorników nowoczesnych modyfikacji z widokiem obrazowania termicznego „Sosna-U” i „ESSA”, które zostały wyprodukowane po 2000-T-72B3, T-72B3M, T-80BM, T-90A, T-90M -zostali zidentyfikowani. Prawie 200 zniszczonych czołgów nie jest identyfikowanych po wybuchach i prawdopodobnie istnieją nowe typy. Według katalogu równowagi wojskowej w 2022 r. 3 417 czołgów uzbrojono w Federację Rosyjską. Spośród nich czołgi wyprodukowane po 2000–2 357.

Zgodnie z równowagą Militacji Rosja straciła 40% parku czołgów w porównaniu z ich obecnością na początku wojny. Z drugiej strony, według rosyjskiego badacza Altyyn73, który policzył faktyczną liczbę czołgów zgodnie z publicznymi zdjęciami i filmami, zbiorniki wyprodukowane po 2000 r. , W służbie plan produkcyjny w 2021 r. Nie został w pełni wdrożony. W tym przypadku waga faktycznych strat jest znacznie wyższa. Nie jest w stanie przywrócić tych strat Federacji Rosyjskiej.

W 2021 r. Rosja planowała wyprodukować rekordową liczbę czołgów - 240 jednostek, ale plan nie został spełniony. Po pierwsze, rosyjski przemysł czołgów jest zmuszony opuścić zapasy węzłów i części zamiennych w celu przywrócenia zakłóconych zbiorników, a biorąc pod uwagę skalę działań wojennych, większość rosyjskich czołgów wymaga naprawy. Stara wczesna serie T-62 i T-72 są dostarczane na czele.

Oznacza to, że nieodwracalne straty nawet w 40% oznaczają, że porównywalna liczba po 9 miesiącach aktywnych walk wymaga wymiany silników i innych jednostek, tj. Realny skład walki wroga zmniejszył się znacznie. Po drugie, Federacja Rosyjska jest zmuszona do użycia sytuacji awaryjnej w celu przywrócenia personelu zaopatrzenia z rezerw sił zbrojnych Białorusi.

Po trzecie, wojna wykazała niską niezawodność techniczną wielu węzłów rosyjskich czołgów, zwłaszcza elektroniki, a Rosja nie jest w stanie zwiększyć produkcji z powodu ograniczeń sankcji. Z powodu niskiej niezawodności i złej logistyki rosyjskie wojska czołgów nie mogą zachować nawet dostępnych samochodów w odpowiednich gotowości. Oznacza to, że zmniejsza również prawdziwą zdolność walki.

Po czwarte, w przywróceniu dużych strat załóg czołgów powinna być zaangażowana znaczna liczba zbiorników, aby przygotować mobilizowane, więc czołgi są rozproszone przez zadania treningowe. Niskie kwalifikacje i motywacja nowych załóg nie pozwoli na przywrócenie pojemności walki bez długiej i praktyki zasobów. Niemożność przywrócenia parku czołgów nie pozwala siłom zbrojnym Federacji Rosyjskiej na ponowne zaplanowanie dużych operacji ofensywnych.

Mobilizowana piechota nie jest w stanie głęboko przełomować. Dlatego rosyjskie oddziały czołgów znacznie zmieniły taktykę, na całej froncie są używane przez czołgi o ekstremalnej ostrożności, jednej lub dwóch maszynach, unikając koncentracji sprzętu i zmian broni precyzyjnej. Specjalne pojazdy pancerne służą do ewakuacji załóg czołgów.

W niektórych częściach frontu Rosyjskie dowództwo ogólnie odmówiło użycia pojazdów pancernych w celu uniknięcia strat, i atakuje tylko piechotę „karami”. Pokonanie rosyjskich żołnierzy czołgów w „Pierwszym i drugim etapie specjalnej operacji” jest tak ciężka, że ​​armia rosyjska nie będzie w stanie wyzdrowieć z niej przez bardzo długi czas, jeśli w ogóle może.