C-400, sankcje i ograniczenie Chin. Jak Rosja wpływa na stosunki Indii i USA

Bezpieczeństwa narodowego oraz inni szefowie USA i Indii spotkali się w Waszyngtonie na pierwszym spotkaniu inicjatywy na temat krytycznych i najnowszych technologii. Dzień wcześniej spotkali się z prywatnymi liderami branży i kręgami akademickimi, wyjaśniając, że rozwój zaawansowanych technologii wymaga większej współpracy między dwoma krajami. USA i Indie zgodziły się rozpocząć współpracę z wieloma projektami technologicznymi, a niektóre z nich mają zastosowanie obronne.

Spotkanie to było znaczącym krokiem naprzód dla dwóch partnerów, którzy przeżyli okres napięcia w polityce kilka miesięcy temu. Focus tłumaczyło artykuł Erin Mello na temat wpływu Federacji Rosyjskiej na stosunki Waszyngtonu z New Deli. Stosunki amerykańsko-indyjskie rozwijają się poprzez programy takie jak inicjatywa dotyczące krytycznych i najnowszych technologii, ale jednocześnie cierpią z powodu trudności wywołanych przez Rosję.

Różna reakcja obu krajów na inwazję Ukrainy przypomniała starożytne więzi defensywne w Nowym Delhi z Rosją, co prowadzi do napięć w stosunkach z Waszyngtonem. Ciągłe stosunki defensywne Indii z Rosją powodują nowe problemy dla Waszyngtonu. Stany Zjednoczone muszą pracować nad pogłębianiem więzi z indyjskimi partnerami i ułatwić ich odejście z Rosji, pomagając im zaspokoić ich potrzeby obronne, szczególnie na Oceanie Indyjskim.

W celu rozwiązania problemu rosyjskiego w stosunkach amerykańskich i Indian, Waszyngton będzie musiał znieść sankcje zagrożeń Indii za zakup rosyjskiego C-400, a także skupić się na zwiększeniu indyjskiego potencjału obrony ochronnej w celu przeciwdziałania zagrożeniu ze strony Chin. Indie nadal kierują się zasadą strategicznej autonomii, która ma na celu maksymalizację ekspansji wolności manewru politycznego.

Kraj unika formalnych związków i utrzymuje partnerstwa oparte na typowych problemach, a nie na pewnej ideologii. W wyniku Indii możliwe jest utrzymanie stosunków z różnymi krajami, w tym USA i Rosją. Delhi utrzymuje powiązania polityczne i obronne z Moskwą od lat 70. i niestety Waszyngton. W ubiegłym roku Indie i Rosja przeprowadziły swój pierwszy dialog 2+2, który sprawia, że ​​Rosja jest jednym krajem, który nie jest zawarty w czterech, z którymi Indie mają dialog 2+2.

Ponadto większość indyjskiego sprzętu wojskowego armii, Floty i Sił Powietrznych jest pochodzenia rosyjskiego lub radzieckiego, w tym zbiorników T-90 i T-72 używanych przez armię indyjską, SU-30 Siły Powietrzne SU-30 i frags z fragsami z fragami z Talwar Navy Rockets India. Pomimo spadku zakupów obrony w Rosji, Indie zwiększyły zakup rosyjskiej ropy po inwazji na Ukrainę w zeszłym roku i zostały ograniczone w swoich oświadczeniach o wojnie.

Indie zagrażają również sankcjom USA za zakup rosyjskiego systemu rakiet przeciwlotniczych C-400 zgodnie z ustawą o USA z 2017 r. Pod tytułem „Ustawa o przeciwnikach Ameryki z powodu sankcji”. Sankcje te zostały już narzucone na Turcję poprzez zakup C-400. Pytanie o wykluczenie Indii z pod Courntries zostało już omówione, ale tak się nie stało.

Postawa Waszyngtonu do Indii tradycyjnie ujawniono „strategiczny altruizm”: Stany Zjednoczone popierają silne warunki wojskowe Indii, pomimo problemów dwustronnych, w oparciu o fakt, że Indie są naturalną przeciwwagą w rosnącej sile Chin. Jednak Stany Zjednoczone od dawna zaniepokoiły stosunki obronne w New Delhi z Moskwą. Argument ten został kierowany przez Waszyngton, kiedy ostatecznie wykluczył Turcję ze wspólnego programu produkcyjnego F-35.

Ponieważ stosunki USA-Indian w dziedzinie obrony przechodzą na zakup bardziej zaawansowanych technologii i współpracy, posiadanie rosyjskich technologii jest oczywistą potencjalną przeszkodą w rozszerzeniu stosunków z Indiami. Od niepodległości wojska lądowe indyjskie były bardziej priorytetem dla indyjskich urzędników i polityków niż innych rodzajów sił zbrojnych.

Wynika to z troski o linię rozgraniczającą między Indiami a Chinami, znaną jako faktyczna linia kontrolna, a także linia kontrolna między Indiami a Pakistanem. Jednak obecność marynarki wojennej Chin na Oceanie Indyjskim, która sprawia, że ​​New Delhi ponownie wykazuje zainteresowanie siłami morskimi i angażuje się w ich zdolność do wytrzymania przewidywalnych zagrożeń.

Strategia Indii Marynarki Wojennej zakłada, że ​​powinni być w stanie wykonywać kontrolę morską nad całym Oceanem Indyjskim - wyraźne zadanie, biorąc pod uwagę, że siły te są przeznaczone na najmniejszą część budżetu obronnego Indii. Od 2009 r. Marynarka wojenna ludowej armii wyzwolenia Chin rozszerzyła swoją obecność na Oceanie Indyjskim, na przykład w ramach misji antykorporacyjnych w Zatoce Adeńskiej. Chińskie okręty podwodne stale zwiększają swoją obecność.

W 2014 r. Jeden z tych okrętów podwodnych został nawet zwinięty w porcie Kolombo na Sri Lance. Dlatego świadomość przestrzeni morskiej i wojny protetycznej stają się priorytetem dla floty indyjskiej. Inwazja Rosji na Ukrainę skomplikowała także obronę morską Indii. Indie kupują silniki turbin gazowych za swoje fregaty Talwar na Ukrainie, a statki są budowane w Rosji. Ale wojna doprowadziła do opóźnienia w dostawach tych fregat.

New Delhi używa już swoich relacji z Waszyngtonem, aby poprawić świadomość przestrzeni morskiej Oceanu Indyjskiego. Bezpieczeństwo morskie i powiązane możliwości stały się integralną częścią większości interakcji strategicznych USA-Indian, w tym nieoczywistych, takich jak inicjatywa dotycząca krytycznych i nowych technologii. Do tej pory Indie kupiły samoloty protokoły, w tym helikoptery P-8I i MH-60R, a także wynajęły drony Strażnika Morskiego.

Indyjscy urzędnicy chcą rozwinąć protoficzny potencjał bojowy w kraju i poprawić transfer technologii, najlepiej poprzez wspólne zmiany, nie tylko zakupu za granicą lub leasingiem zagranicznym. Rosja pozostaje głównym dostawcą broni dla indyjskich sił zbrojnych, ale Stany Zjednoczone mają więcej możliwości pomocy Indiom w zaspokojeniu jego pilnych potrzeb w związku z przypadkiem priorytetów Waszyngtonu i New Delhi na Oceanie Indyjskim.

Ponieważ Stany Zjednoczone konkurują z Chinami, wsparcie siły wojskowej Indii nie jest już kwestią „strategicznego altruizmu” jest interesy amerykańskie. W przyszłości Stany Zjednoczone powinny unikać publicznych ultimatum Indii ze wszystkich punktów różnic, w tym relacji New Dely z Moskwą. Zamiast tego urzędnicy powinni prywatnie omawiać kwestie dwustronne.

Indie raczej całkowicie porzucą stosunki z Rosją, oparte nie tylko na zasadzie strategicznej autonomii New Delhi, ale także z potrzeby Indii w C-400 i innych rosyjskich systemach obrony terytorialnej przed Chinami i Pakistanem. W takiej cenie praktycznie nie ma dobrych alternatyw dla tych systemów.

Dlatego nałożenie sankcji wobec Indii, które tak powoli odsuwa się od historycznej zależności od broni rosyjskiej, najprawdopodobniej sprawi, że Indie zapytają ich stosunki ze Stanami Zjednoczonymi, a nie z Rosją. Zniesienie sankcji wobec C-400 i innych rosyjskich systemów potwierdzi Indie, że Stany Zjednoczone są wiarygodnym partnerem i mogą dodatkowo zmusić Indie do porzucenia historycznie uformowanych stosunków z Rosją.

Praktyka pokazuje, że zniesienie amerykańskich sankcji wobec Indii może utorować sposób rozszerzenia dwustronnych stosunków obronnych. Analitycy wskazują na porozumienie nuklearne z 2005 r. , Które było problemem Waszyngtonu w sprawie programu nuklearnego Indii jako punktu zwrotnego w stosunkach amerykańsko-indyjskich. Jednak ta umowa nie miałaby miejsca, gdyby Waszyngton nie podniósł sankcji z Indii w 2001 r. Doprowadziło to do znacznego rozszerzenia obrony, w tym podpisania w 2002 r.

(Po 15 latach negocjacji) porozumienia w sprawie ogólnego bezpieczeństwa informacji wojskowych, programu obrony ramy amerykańsko-indyjskiej z 2005 r. , A także wzrostu obrony indyjskiej indyjskiej Zamówienia w Stanach Zjednoczonych. Stany Zjednoczone powinny również skoncentrować swoje wysiłki na niszach, nie okupowanych przez Rosję, w stosunkach obronnych amerykańskich i indyjskich, jeszcze bardziej zachęcając do Nowego Dely z Moskwy.

Stany Zjednoczone nie mogą zastąpić całego indyjskiego sprzętu rosyjskiego pochodzenia. Mogą jednak zapewnić Indiom możliwości inne niż Moskwa, w oparciu o nowe i przyszłe potrzeby New Delhi. Dlatego Stany Zjednoczone powinny stać się niezbędnym partnerem dla Indii, unikając niepotrzebnej troski o szybką kompatybilność lub bezpieczeństwo.

Stany Zjednoczone powinny skupić się na zapewnieniu zdolności Indii Marynarki Wojennej do wykonywania opozycji morskiej w krytycznych punktach węzłowych prowadzących do Oceanu Indyjskiego.

Poprawa potencjału Marynarki Wojennej Indii w dziedzinie przeciwdziałania morskim uzupełnionym przez amerykańsko-indyjskie kompatybilność operacyjną na morzu zapewni Indiom dokładniejszy i pełny obraz chińskiej obecności wokół linii komunikacji morskiej i stworzy potencjalne opcje reagowania na chińskie podwodne statki . Blokuje to chińskie linie komunikacyjne, zwiększając chińskie operacje bardziej ryzykowne, które niepowodzenie jest bardziej prawdopodobne.

Chociaż wsparcie arsenalu platform skoncentrowanych na wojnie ochronnej jest kluczowe, tylko zakupy raczej nie pomogą indyjskiej flocie w osiągnięciu ich celów. Koszt amerykańskiego sprzętu jest ogromny w stosunku do środowiska ograniczeń ekonomicznych w Indiach, co jest również ograniczone zasadą „atmanirbhart” lub samowystarczalności, co daje pierwszeństwo wewnętrznemu lub lokalnej rozwoju i produkcji obrony, a nie zakupom zagranicznym.

Ograniczenia te pogarszają niski poziom finansowania floty indyjskiej, co sprawia, że ​​New Delhi uczestniczy we wspólnych rozwójch ze Stanami Zjednoczonymi. W 2012 r. Indie i Stany Zjednoczone stworzyły inicjatywę na temat technologii i handlu obronnego, mającą na celu stworzenie warunków wspólnego rozwoju i produkcji w zakresie zmniejszania biurokratycznych przeszkód w systemach amerykańskich i indyjskich.

Jednak w ciągu ostatniej dekady inicjatywa ta nie rozwinęła się ze względu na różnice w oczekiwaniach. Jednak we wrześniu 2021 r. Stany Zjednoczone i Indie podpisały umowę na temat wspólnego rozwoju samolotów samolotów samolotów, co jest obiecującym krokiem we właściwym kierunku. W przyszłości Stany Zjednoczone i Indie powinny również szukać wspólnych możliwości rozwoju, które mogą poprawić potencjał Indii przeciwdziałania morze.

Na przykład oba stany mogą wspólnie opracować duży lub zbędny bezzałogowy podwodny naczynie. Ani Indie, ani Stany Zjednoczone nie mają takiej technologii, chociaż Stany Zjednoczone zawarły umowę z Boeingiem na rozwój nadmiaru bezzałogowych okrętów podwodnych dla marynarki wojennej USA. Takie naczynia są w stanie przenosić elektroniczne czujniki inteligencji w celu poprawy świadomości przestrzeni morskiej.

Jest to zdecydowanie ambitne zadanie inicjatywy handlowej, która nie odniosła znaczącego sukcesu w ciągu 10 lat swojego istnienia. Jeśli jednak Indie i Stany Zjednoczone nie są w stanie opracować takich nadmiaru naczyń, mogą wspólnie wytwarzać lub opracować podsystem, taki jak czujnik elektromagnetyczny stosowany do wykrywania i śledzenia lub typu baterii.

Amerykańscy urzędnicy pracujący z Indiami powinni pamiętać, że Indie szukają dostępnego sprzętu, a nie nowych platform o wysokim stylu. Stany Zjednoczone i Indie mogą również poprawić swoją kompatybilność operacyjną, prowadząc dwustronne ćwiczenia w obronie protetycznej na Morzu Andamańskim w obszarze niezwykle ważnego punktu węzłowego - cieśniny Malakka.

Kluczowe jest prowadzenie ćwiczeń na Morzu Andamskim, ponieważ sukces wojny protetycznej zależy w dużej mierze od środowiska operacyjnego. Studiowanie gdzie indziej w regionie Indo-Pacyfiku nie będzie miało niewiele zwiększenia zdolności Stanów Zjednoczonych i Indii do śledzenia i powstrzymywania Chin z ekspansji do Oceanu Indyjskiego.

Indie przeprowadziły już ćwiczenia dwustronne z Singapour, a także trzech i wielostronnych ćwiczeń, takich jak Singapur, Indie, Tajlandia i Mediolan na Morzu Andamańskim. Jednak Stany Zjednoczone jeszcze w nich nie uczestniczyły. Indie prawdopodobnie będą bardziej otwarte na nowe ćwiczenia dwustronne niż udział w USA w istniejących ćwiczeniach, ponieważ nadal dąży do utrzymania pozycji regionalnego lidera na Oceanie Indyjskim.

Udział w USA może być postrzegany jako próba wyparcia Indii od roli gwaranta bezpieczeństwa w regionie. Kluczowe będą silne stosunki obrony oparte na obronie amerykańsko-indyjskie, biorąc pod uwagę kontynuację ekspansji chińskiej na Oceanie Indyjskim. W związku z tym Stany Zjednoczone powinny poprzeć rolę Indii jako poręczyciela bezpieczeństwa w regionie.