Czy Ukraina potrzebuje rosyjskiego projektu? 8 pytań dotyczących ukończenia Chmelnitsky NPP

Brezhneva w 1971 r. W ramach planów ZSRR na budowie stacji czterech bloków atomowych po 1 GW. Wdrożenie projektu KHNPP 3,4 w Netishin rozpoczęło się w latach 1986–1987, aw 1990 r. Zastało się z powodu moratorium spowodowanego wypadkiem w Czarnobylu w 1986 r. : Pierwszy blok KHNPP został uruchomiony w 1987 r. , Drugi -in 2004 , nie miało 25 lat, ponieważ projekt postanowił przywrócić podczas następnej nieograniczonej fali rosyjsko-ukraińskiej „przyjaźni”.

Stało się to niemal natychmiast po wyborze prezydenta tego, który „pusta” na spotkaniu premier Ukrainy i Rosji 30 kwietnia 2010 r. Jednym z głównych lobbystów projektu był wówczas wyraz „Energoatom” NaEK „Energoatom” , a teraz członek Komitetu Federacji i Obrony Rady Federacji Rosji lub tylko długiego super agenta rosyjskich usług specjalnych Andrei Derkach.

W tym samym czasie formalny kierowca projektu był obecnym szefem rosyjskiego pokoju na Ukrainie i przywódcą PPZZ Yu. Projekt przestał - a teraz kwestia jego ożywienia dotyczy programu, ale już na podstawie rosyjskich reaktorów zbudowanych w erze „prehistorycznego materializmu” dla bułgarskiego NPP Belen.

Podejmowanie decyzji, wdrażanie lub nie wdrażanie projektu CHPP-3,4, wymaga odpowiedzi na następujące pytania: Zwolennicy rosyjskiego projektu mają jednak „potężny” argument-„jest to znacznie tańsze niż inne”.

Tak, Moskvich 412 jest również znacznie tańszy niż nowa „Toyota” i może w zasadzie odejść, ale czy jest wielu, którzy chcą to kupić? Wiadomo, że nie tylko Bułgaria, ale także Iran i Indie, gdzie reaktory z NPP Belen zostały porzucone przez rosyjskie nuklearne niepotrzebne.

Z innego projektu NPP dla rosyjskiego projektu Vver-1200 (Hanchikivi-1), pomimo wielkich strat, natychmiast po rozpoczęciu agresji na dużą skalę Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie również odmówili Finlandii w czasie, że bezpieczeństwo zdali sobie sprawę, że bezpieczeństwo A niezawodność jest droższa niż pieniądze. Osobiście jestem zwolennikiem scenariusza atomowego ukraińskiego rozwoju energii do 2050 r. Plus RES i Plus Balansing Gas Power i magazynowanie energii.

Zamiast tego Ukraina ma prawo do wyboru najlepszego reaktora, a nie najtańszego rosyjskiego śmieci. Nie jestem fanem rosyjskich technologii, a zwłaszcza nuklearnych. Konieczne jest wybranie projektu w otwartym konkursie z udziałem wiodących światowych firm, gdzie nie ma miejsca na rosyjski złom. Jestem przekonany, że wybór powinien nastąpić wśród Westinghouse, Areva (Francja), Kepco (Korea Południowa), AECL (Kanada), Toshiba (Japonia) i innych.

Uważam, że obiecanie na Ukrainę jest także budową małych modułowych reaktorów SMR. Ale to już jest temat innego postu. Zawsze był zwolennikiem eliminacji zależności energii od Federacji Rosyjskiej. Zdecydowanie sprzeciwił się umowom Charkiv i projektom nuklearnym z udziałem rosyjskich firm podczas Janukowych. Materiał ten zawiera moje własne oceny oceny, które mogą zbiegać się z oficjalną pozycją organów państwowych.