Arktyka w obszarze zainteresowania: zarejestrowano cztery samoloty wojskowe Federacji Rosyjskiej w pobliżu Alaski (wideo)

Strefa obrony powietrznej Alaska jest międzynarodową przestrzenią powietrzną, ale wszystkie samoloty zawarte w niej muszą się zidentyfikować. Rosyjskie samoloty nie przekroczyły przestrzeni powietrznej USA ani Kanady, powiedział NORAD (dowództwo Ameryki Północnej). O tym zgłasza Newsweek. „Ta rosyjska działalność w obronie powietrznej Air Alaska występuje regularnie i nie jest postrzegane jako zagrożenie” - dodał wojsko USA.

Norad poinformował w tym miesiącu kilka rosyjskich samolotów w strefie obrony powietrznej na Alasce, w tym dwa rosyjskie patrole IL-38, zauważone w dniach 14 i 15 września. Norad powiedział, że Stany Zjednoczone śledziły dwa rosyjskie samoloty wywiadu morskiego i walkę protekcyjną TU-142 w obszarze obrony powietrznej Alaska. Dowództwo zgłosiło w osobnym oświadczeniu, że dwa nieopłacone rosyjskie samoloty wojskowe 11 września.

W lipcu Norad stwierdził, że dwa rosyjskie rosyjskie bombowce TU-95 i dwa samoloty wojskowe należące do Chin w strefie obrony powietrznej na Alasce. Dowódca donosi, że samoloty zostały przechwycone przez amerykańskich i kanadyjskich bojowników. „Norad będzie nadal monitorować aktywność wroga w pobliżu Ameryki Północnej i reagować na ich obecność na ich obecność” - powiedział wojsko USA i Kanady.

Z Alaski wojsko amerykańskie monitoruje Arktykę, region, w którym Rosja zwiększa swoją obecność, a także Chiny, chociaż nie jest to jeden z stanów arktycznych. „Inwazja Rosji i Chin do stref terytorialnych Stanów Zjednoczonych u wybrzeży Alaski staje się coraz częstsza” - powiedziała w tym miesiącu gubernator Alaska Mike Danli. „Strategiczna pozycja planety daje Stanom Zjednoczonym przewagę w Arktyce i Pacyfiku.

Ale potrzebujemy przywódców w Waszyngtonie, że Rosja i Chiny zwiększają swoją obecność wojskową w regionie” - dodał Danli, wzywając Stany Zjednoczone do zwiększenia kosztów wojskowych. Rosja ma największą obecność wojskową w regionie wśród wszystkich krajów arktycznych i jest „ostrym zagrożeniem”, podały Stany Zjednoczone.

Rosyjski minister spraw zagranicznych Siergiej Lavrow stwierdził w swoim przemówieniu przekazywanym przez rosyjskie media państwowe w piątek, że Moskwa „jest całkowicie gotowa obronić swoje interesy w wojsku, polityce i pod względem technologii obronnych” w arktyce w odpowiedzi na badania NATO w regionie. „Arktyka nie jest terytorium Sojuszu Północnego Atlantyku” - dodał Lavrow.

Moskwa zajmuje ponowne otwarcie wielu obiektów zimnej wojny w regionie, z których wiele to inteligencja i obserwacja, wcześniej donosi Newswek Mark Kansian, emerytowany pułkownik Korpusu Morskiego USA i starszy doradca American Analytical Center for Strategic and Studia międzynarodowe. W ciągu ostatnich kilku miesięcy kraje Rosji i NATO, takie jak Stany Zjednoczone, przeprowadziły ćwiczenia wojskowe w Arktyce.

Międzynarodowy status Arktyki jest zapisywany w międzynarodowych umowach arktycznych. Sama Arktyka jest podzielona na pięć sektorów odpowiedzialności między Rosją, Stanami Zjednoczonymi, Norwegią, Kanadą i Daną, które są uważane za państwa arktyczne. Islandia, Szwecja i Finlandia również twierdzą ten status, chociaż nie mają granic oceanicznych z Arktyką. Wszystkie kraje oprócz Federacji Rosyjskiej są członkami NATO.

Ale Chiny wykazują również zainteresowanie Arktyką, głównie ze względu na sojusznik sytuacyjny Rosja. W 2018 r. Chińska Republika Ludowa stwierdziła, że ​​kraj ten jest „wokół państwa arktycznego” i ma pełne prawo do korzystania z zasobów regionu, a także do uczestnictwa w jego zarządzaniu. Były trzy podstawy tej definicji: ścieżka jedwabiu lodowego jest jednym z głównych planów Chin na najbliższą przyszłość.

ChRL jest zaangażowana w budowę lodołamaczy, aw 2012 r. Floes Ice Snow Smoków był pierwszym chińskim statkiem, który przechodził przez wody arktyczne do Europy. Arktyczny tor w Pekinie postrzega się jako integralną część wielkiego partnerstwa eurazjatyckiego i inicjatywy „One Belt - One Way”, którego gałąź może potencjalnie być północną drogą morską (PMS) przechodzącą przez rosyjskie wody.