„Na zachodnim froncie niezmienionym” z Netflix. Najemcy kradną gęsi i niesławnie umierają w błoto

Ale szczegóły różnią się: film przynosi pomysł autora sztywno i plopni, chociaż jego antywojenne cel zostaje osiągnięty. Film, który został wydany na platformie Netflix 28 października, zaczął być natychmiast omawiany w sieci. Jest to jasne, że jest wojna rosyjsko-bryraińska, a tutaj adaptacja najsłynniejszej na świecie powieści antywojennej.

Film jest bardzo doceniany przez zachodnią krytykę (w Rotten Tomatoes ocena 94% ze średnim wynikiem 8,4 na 10), ale istnieje skarga na uproszczenie postaci. Moim zdaniem 52-letni reżyser Edward Berger świadomie to podkreślił absurdalność wojny jako taką. Na początku filmu widzimy matkę szczeniaka, która ssała naturalne zjawisko, które mówi reżyser i morderstwo ludzi, wczorajsze dzieci, żelazo jest nienaturalnym zjawiskiem . . .

widzimy, jak masywna propaganda dla uczniów szkół średnich. I kampanie ich nauczyciela szkolnego. Konsekwencją tego jest radosne podniecenie studentów w oczekiwaniu na szansę zostania „prawdziwymi bohaterami”. Czterech kolegów z klasy wyrusza na pierwszą wojnę światową.

W punktach poboru 18-letni chłopcy słyszy to samo: „Jesteś Żelazną Młodzieżą Niemiec, Kaiser potrzebuje żołnierzy, a nie dzieci!” Centralna postać uczennicy na taśmę, Paul Boymer (Felix Cammer), pokazuje niemożność naiwnego. „Chcę jak najszybciej ubrać kształt” - mówi na wezwanie. A potem jest zaskoczona, gdy stwierdza, że ​​na nim jest tag - z obcą nazwą.

Oficer jest nieokiełznany tagiem z imieniem poprzedniego właściciela poprzedniego właściciela i, promiennie się uśmiechając, zwraca ją do młodego jogurtu: „Teraz jest całkowicie twoja”. Paul i jego towarzysze przybyli na front zachodni w 1917 roku, gdzie Niemcy zaatakowały Francję. Pierwsza ostrzał artyleryjski pozbawia towarzystwo romantycznych pomysłów na temat wojny. Ale Bravada również brzmi: „Zastrzelmy pierwszego Francuza”.

Strzelają losowo z wykopu, ale piłka w odpowiedzi prawie zburza czaszkę drugiego Pawła, całując się w hełmie. „Strzelił i od razu dziesięć kroków” - krzyczy na nich kapral. Gry się skończyły. Wtedy czekasz na dzikie ataki wodne, morderstwo nożem i szpatułką. Wybuchy odrywają nogi, ramiona, głowy. Resztki ludzi wisi na okopach rogu, uwikłane w drut kolczasty. Pierwsza sentymentalna scena, kiedy Paul zapięta na wszystkie przyciski swojego zabitego przyjaciela.

Ale dowódcy nie tracą optymizmu: „Pocieszaj się, chrzan! W bitwie!” Niemieccy żołnierze zabili Francuzów w ziemiance i głodni rzucili się na zjedzenie pozostałości jedzenia na stole. Ich posiłek Maraudera został przerwany przez ryczące potwory potwory. Późne sukienki - usta zwłok. Wokół ognia z płonących i bombowców samolotów - maszyna śmierci bezwzględnie pożera ludzi wysłanych do rzezi. Niezwykle piękny ogród na śniegu, który wydaje się obiecać spokojne życie.

Ale maszyna wojenna nie zmniejsza tempa. Głodni niemieccy najeźdźcy, którzy kradną gęsi francuskim rolnikom, są jednym z najbardziej cuniowanych odcinków na zdjęciu. „Możesz umrzeć za jedzenie” - mówią. Ale wkrótce się nie śmią. Istnieje kilka analogii w wstążce z wojną rosyjsko-bryraińską. Wojskowym kierownictwem frontu zachodniego w liczbie dwóch osób jest obiad przy niewłaściwie długim stole, takim jak Putin otrzymywał gości i współpracowników.

Po drugie, kiedy niemiecki żołnierz otrzymuje list od swojej żony: „Czy zacząłeś zbierać pieniądze?” Podobne listy z żon rosyjskich najeźdźców stały się już wspólnym miejscem satyrycznych szkiców „kwartału 95”. Paul stał się doświadczonym linią frontową. W walce z ręką, zwinął nożem do francuskiej piersi. Wrogowy żołnierz świszczący, krew w płaszczyznach emanuje krew. Histeryczne krzyki Pawła: „Nie krzycz!” Brutalnie zasypia francuską teren.

I tutaj leżą - ofiara i zabójca. Francuz patrzy na niemiecko niebieskimi oczami. I nagle uderza: to osoba! Niemiec staje się litością francuskiego żołnierza. Ponownie rzuca się nożem, aby przeciąć płaszcz - aby pomóc francuskim oddechu. Paweł biegnie za wodą, aby spłukać usta z ziemi, którą sam nalał. „Przepraszam, przyjacielu!” - krzyczy do tego, który umiera. Jedna połowa twarzy głównej postaci w ziemi, druga jest czysta: połowa - bestia, pół - człowiek.

Niebieskie oczy francuskiego są zamrożone, patrząc w niebo. Paul otrzymuje swoje dokumenty: Duval Gerard, drukarka. Zdjęcie to żona i córka. „Szukam twojej żony” - płacze Niemiec. Wydawało się, że nastąpiła transformacja bohatera. Jednak wtedy Paweł, który jest szalony, staje się ponownie zabójcą bestii i w znacznie bardziej absurdalnej sytuacji. A teraz cała jego głowa jest ciemna od brudu. Berger jest bardzo symboliczny: bohater nic nie zdawał sobie sprawy.

Bohater w filmie nie jest głównym bohaterem, ale prawdziwą osobą historyczną jest polityk i pisarz Matthias Ertzberger (Daniel Bryul), komisja od rozejmu między Entente a Niemcami, która jako pierwsza podpisała pod dokumentem, który się zatrzymał pierwsza wojna światowa. Zmarł w tym synu wojennym, a Matthias stara się przestać umierać co godzinę ”. Dla niego, a także autorów filmu i widzów, oczywiste jest, że jedynym właściwym rozwiązaniem jest zakończenie rzeźni.