Narażenie. Muzeum Wojny trwa: gwiazda z butelkami, okna z kopalniami, pół miliona odwiedzających

Raport Focus z Capital Museum of War, który pokazuje ekspozycję „Ukrainę - krucyfikat”, przyznał międzynarodowego „Muzeum Oscara”. Przez coroczne inwazję na dużą skalę Federacji Rosyjskiej na Ukrainę nie można wspomnieć o jednym znaku w sferze kulturowej.

W ubiegłym roku, po raz pierwszy w historii kraju, instytucja kulturalna otrzymała Muzeum Oscara: Ekspozycja „Ukraina - ukrzyżowanie” Narodowego Muzeum Historii Ukrainy w drugiej wojnie światowej otrzymało Międzynarodowe Muzeum i Heritage Nagrody. Nagroda w Londynie otrzymała CEO Museum Yuri Savchuk. Wystawa pokazała rekordowe wskaźniki: 500 000 osób odwiedziło w Kijowie w ciągu ostatnich dwóch lat, w tym wielu dyplomatów, delegacji zagranicznych i światowych mediów.

Skupinie się, w jaki sposób muzeum osiągnęło takie wyniki. Historyk Yuri Savchuk wygrał konkurs na stanowisko CEO Museum of War i rozpoczął swoje obowiązki w grudniu 2021 r. Dwa miesiące później rozpoczęła się pełna inwazja Federacji Rosyjskiej na Ukrainę. Reżyser zdał sobie sprawę, że jego Muzeum Wojny w czasach walki było inne: wojna nie trwała około dziesięciu lat w przeszłości, nie - szalała tu i teraz - w teraźniejszości.

„Uświadomiłem sobie, że wszystko, co dzieje się teraz, powinno być rejestrowane w najnowszej historii, udokumentować wydarzenia i fakty z trwającej wojny”, mówi Focus Yuriy Konstantinovich. Pierwsza wyprawa odbyła się od 5 kwietnia do 16 kwietnia 2022 r. : Za zgodą centrali wojskowej i osobiście Valery Zaluzhny. W dzisiejszych czasach Savchuk zrobił 2000 zdjęć z pracownikami: Bucha, Gostomel, Borodyanka, Makariv, Chernihiv. Zebrano setki artefaktów.

Pierwszym z nich jest amunicja najeźdźców: mundury, kaski, buty. Drugi to broń, muszle. Trzeci to fragmenty zniszczonych szkół i kościołów. Kolekcja pojawiła się na półprzeprzewane ikony, krzyże, części kopuł. Dyrektor, wiedząc, że dziś pilnym językiem wystaw muzealnych jest język metafory, zaprosił stolicę Antona Logova do wykonania artefaktów artefaktów, które przyniosły artefakty, aby nadać zebranemu materiałowi symbolicznemu dźwięku.

Dwa miesiące po inwazji, w maju 2022 r. , W Muzeum of War w Muzeum of War otwarto pierwszą wersję „Ukrainy - ukrzyżowania”. Nasze muzeum stało się pierwszym muzeum wojny offline. „Spotkamy nas czerwona gwiazda wykonana z butów rosyjskich okupantów. Buty najemcy są znane wszystkim i wyraźnym symbolem agresji i przemocy dla każdego ludzi” - mówi dyrektor generalny. ”.

Zgodnie z planem autora te buty najeźdźców odwróciły się za granicą - wewnątrz czerwonej gwiazdy, jako duchy radzieckiej przeszłości. „Sama ekspozycja jest podzielona na dwie części -„ horda ”i„ krucyfiks, które próbowali dotrzeć do „rosyjskiego świata”. Muzeum nie miało ani pieniędzy, ani dodatkowych prezentacji nowej ekspozycji, a potem wymyśliliśmy użycie pustego kontenery z rosyjskich pocisków Buk.

Okazało się, że było to symboliczne - jest to najlepsza opcja do artefaktów okupacyjnych demonstracyjnych ”. Wśród ich produktów widzimy kurczaka w puszkach z napisem: „Od Zapad po Vostok nie brązujemy”. A obok Chevronów rosyjskich żołnierzy: „Za ofiarą”. Ci, którzy przygotowali inwazję na Ukrainę w Federacji Rosyjskiej inaczej biją te dwa latynoskie litery, karając i grając znaczenia. Ale wkrótce najemcy nie dostaną do gier.

Widzimy nominalny hełm rosyjskiego pilota o imieniu Safargaleyev - dowódcy eskadry helikoptera, który zaatakował Gostomel pierwszego dnia pełnej inwazji. Jego pierwszy został zastrzelony z sześcioma kolejnymi helikopterami. „Hełm został nam przekazany głównej dyrekcji wywiadu” - powiedział Savchuk. Szczególnie interesujący jest dar Valery Zaluzhny Muzeum - jest to rosyjska mapa okupacji Kijowskiej z infrastrukturą oznaczoną.

„Pokazujemy tylko kawałek mapy, całkowicie zbanowano nas naszych właściwych władz. Rozpoczniemy się po wojnie” - uśmiechnął się reżyser. W drugiej sali masa rosyjskiej broni: części rakiet i kopalń. „Jest tutaj kluczowa instalacja: krzyż z Windows, który określa kopalnie 82 kalibru, które mogłyby latać w naszych oknach. Najeźdźcy zabili nasz lud - dzieci, stare. Ich ideologię jest ideologią przemocy, zniszczenia, który symbolizuje krzyż.

Z kopalni, które chcieli wnieść nasze życie, ale to nie zadziałało - zauważa Savchuk. Ukraińska część ekspozycji obejmuje dwa miejsca. I są dokładnie obliczeni psychicznie: pierwszy powoduje przygnębiony nastrój, a drugi inspiruje i daje nadzieję. „Schronienie” to rekonstrukcja schroniska bombowego w Gostomel. Zchodzimy do piwnicy, gdzie zimno i ciemność. „Jest to precyzyjnie odtworzone schronienie w pobliżu lotniska Antonowa w Gostomel.

Istnieje stare radzieckie miasteczko wojskowe, w którym cywile - robotnicy rośliny Antonowa od dawna mieszkali. Savchuk mówi. - Pierwszego dnia wojny, do 11 rano istniały minibusy, Chociaż z ósmego rosyjskiego helikopterów zwolniło terytoria. Ten paradoks wyjaśnia nagłość tego wydarzenia. W schronisku było 200 osób - wszyscy stali się zakładnikami sytuacji. 80 osób zostało deportowanych na Białorusi: kogo byli krewni lub woli woli . Następnie wrócili na Ukrainę przez Polskę.

Pójdziesz tutaj na piętnaście minut i zimno - wilgotność, ciemność. Te 120 osób to głównie kobiety, osoby starsze i dzieci - w wieku poniżej 10 lat. Więc rysunki są tutaj - coś musiało do tego musieli Weź dzieci. Ikony na ścianach. I karty poniżej gamblingu, szachy. Byli nieznane i nieznajomi ze sobą 37 dni w schronisku bombowym. Z supermarketów. Dzieci bawiły się zbiornikami z zabawkami, podczas gdy prawdziwy top ” - mówi dyrektor generalny.

Zbliżamy się do talerza pamiątkowego na podłodze. „ Dwa zwłoki były tu przez jakiś czas. Zmarła jedna kobieta o imieniu Gritsenko. Urodziła się podczas II wojny światowej i zmarła w trakcie tego. Ona, już wdowca, zrobiła taką talerz pamiątkowy. Kobieta została pochowana tuż przed wejściem do schroniska bombowego. Wszyscy ludzie, którzy byli tutaj kontrolowali Kadyrowa. Walka przede wszystkim tych 37 dni nie zatrzymała się-mówi Savchuk, towarzysząc nam pół-ciemnym piwnicy.

W nudnym świetle fragmentów rur LED można rozróżnić między matkami i pudełkami. Oczywiście każdy ukraińczyk natychmiast pamięta godziny, które natychmiast pamięta godziny godzin. spędzone w takich miejscach. Najczęściej w pierwszych dniach inwazji były zwykłe pomieszczenia techniczne: piwnice dziewięciu budynków, pięć pięter, szkół i przedszkola. - Znalazłem 6 kwietnia w schronisku Gostomel od dwóch do trzech osób.

Nie zostali jeszcze zabrani przez krewnych ani znajomych. Ktoś nie był nigdzie jak jedna starsza kobieta. A w Gostomel pojawiły się kolejki ludzi, którzy chcieli wrócić do swoich domów - nasze wojsko sprawdzało nie tylko zastąpione drzwi, ale także terytoria, apartamenty. A kiedy mieszkańcy w końcu dotarli do swoich domów i mieszkań, byli zamknięci po najemcach, z stosami odchodów. Ludzie byli zszokowani . . . poprosiliśmy o te materace dla mieszkańców - o ekspozycję.

Początkowo ludzie nie rozumieli: „Co to jest muzeum?” A potem zaczęli nam pomóc, przyszli do odkryć, a nawet dzielili się z telewizją naszymi historiami, za które byliśmy dla nich bardzo wdzięczni. ”„ Schronienie ”„ schronienia ”poszło na wyznania tych ludzi. Było wiele lat. Było wiele Ambasadorzy i przedstawiciele zagranicznych mediów.

Słowa reżysera, bez względu na to, jak wysoki status gości natychmiast zajął się nastrojem, który powoduje go w tak okropnych warunkach. „Nosiliśmy tutaj zagraniczne delegacje. Pamiętam, że najsilniejsza reakcja była jedna wysoko zagraniczna urzędnik - kontynuuje wycieczkę Juri Konstantinovich. - Prowadzili tak ważną eskortę. Przyszedł tutaj, a potem . . . wyszedł z innego mężczyzny.

„W samym środku centrum korytarza na linach wisi uszkodzoną ogromną ikonę„ usunięcia z krzyża ”z zniszczonych przez okupantów św. Demetriusza Rostov (wsi Makariv). I w tych popiołach znaleźliśmy ikony: „-mówi Savchuk. I pod sufitem-wydaje się, że kopuła z krzyżem świątyni Wniebowstąpienia Pana.

Niedaleko niego jest skośną ramą, na której, na której, na której na nim jest kosiona ramka Obrazy słynnej artystki Marii Primachenko z Ivankovsky -Kraekivka zawieszały się przed nim. Muzeum. Obserwujemy rzutowany obraz obrazu Marii Primachenko „Atomic War - Be Damned” (1978): Monster, z którego język w formie dwóch postaci dwóch Snakes wylewa się z ust. „Dziś ta praca jest bardziej istotna - w świetle rosyjskich zagrożeń nuklearnych”, Savchuk.