Problem Putina ponownie: Federacja Rosyjska chce wydalić od ONZ i obwinić go w ludobójstwo

W ostatnich dniach od razu odbyło się kilka bardzo interesujących wydarzeń. Tak, koła sprawiedliwości mogą obracać się powoli i łatwo rozczarowane, gdy oczywiste przestępstwa nie otrzymają natychmiastowego oficjalnego wyroku. Trudno jednak przypomnieć sobie sprawy, w których w krótkim okresie tyle uwagi prawnej zwrócono na jednego dyktatora. Powtórzmy więc jasność: 1. Tworzenie grupy ponad 30 krajów, które przygotowują glebę na specjalny trybunał do agresji.

Agresja jest jedną z głównych przestępstw podlegających Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze, jest definiowana jako „planowanie, przygotowanie, inicjacja lub wdrażanie przez osobę (która jest w stanie skutecznie kontrolować lub zarządzać polityką/działaniem państwa) Akt agresji, który ma charakter, powagę i skalę pozornego naruszenia karty ONZ ”.

Przestępstwo, które jest zdefiniowane w ten sposób, jest popełniane przez jednostki, a nie państwa, więc najwyraźniej dotyczy Władimira Putina i innych wysokich postaci politycznych i wojskowych Federacji Rosyjskiej. Ze wszystkich przestępstw popełnionych na Ukrainie i Ukrainie jest to zwykle uważane za najprostsze pod względem procesu i ścigania. Wybitny prawnik Philip Sands poparł to podejście. W samym bezpieczeństwie można znaleźć wybór artykułów na ten temat. 2.

Pojawienie się Komisji Praw Człowieka ONZ „Raport Niezależnej Międzynarodowej Komisji ds. Badania wydarzeń na Ukrainie”. Udokumentował „celowe morderstwo, nielegalne zatrzymanie, tortury, gwałt i nielegalny ruch zatrzymanych z terytoriów tymczasowo okupowanych przez władze rosyjskie na Ukrainie”.

Obejmują one „powszechne tortury i nieludzkie traktowanie stosowane przez rosyjskie władze wobec zatrzymanych ludzi”, a także „przypadki przemocy seksualnej i płciowej wobec kobiet, mężczyzn i dziewcząt w wieku od 4 do 82 lat, w dziewięciu regionach i regionach i regionach oraz regionach oraz regionach oraz regionach oraz regionach Regiony, regiony, regiony i regiony w Federacji Rosyjskiej ”.

Raport wyjaśnia, że ​​gwałt „został dokonany bronią, ze specjalnym okrucieństwem i używaniem tortur, takich jak bicie i uduszenie. Przestępcy czasami grozili zabiciem ofiary lub jej rodziny, jeśli opiera się”. 3. Wydanie Międzynarodowego Sądu Karnego w dniu 17 marca, nakaz aresztowania Putina za przestępstwa wojenne. Pierwsze oskarżenie dotyczy uprowadzenia dzieci z Ukrainy.

Była to jedna z najtrudniejszych rosyjskich praktyk, które ja i inni staraliśmy się zwrócić uwagę na społeczeństwo w ciągu roku. Wydanie nakazu aresztowania jest najbardziej politycznie znaczące z ostatnich wydarzeń, ponieważ definiuje Putina jako poszukiwanego przestępcy wojskowego, który jest aresztowany w dowolnym kraju potwierdzonym przez ICS (i taką większość). I to nie jest sygnał, że rosyjskie elity mogą zignorować przyszłość swojego kraju.

To utrudnia międzynarodowe wycieczki Putina (i nie tylko w bezpośrednim znaczeniu tego słowa). Odtąd będzie musiał zapytać za każdym razem, gdy usiadł w samolocie: czy nie dostarczy go gdzieś pilota, w którym zostanie aresztowany? Uprowadzenie dziesiątek (a raczej setki) tysięcy dzieci jest z pewnością przestępstwem wojskowym. Należy jednak zauważyć, że niektóre zbrodnie wojenne są jednocześnie ludobójstwem. Konwencja ludobójcza z 1948 r. Podaje tę konkretną definicję.

Ludobójstwo jest zwykle uważane za bardziej skomplikowane w sprawie przestępstwa do dochodzenia sądowego, ponieważ Konwencji stwierdza, że ​​działaniom tym powinien towarzyszyć zamiar zniszczenia określonej grupy. Ale ta wojna jest historycznie niezwykła, ponieważ władze rosyjskie i rosyjscy propagandystowie zapewniły niewyczerpany przepływ publiczny dowodów wszystkich swoich intencji. 4. Publiczne upadek rosyjskiej narracji o ofiarach.

Oprócz ogromnego przepływu okrucieństwa, którego wydaje się, że nie musimy zauważać i przyjmować za pewnik, władze rosyjskie prowadzą inną strategię obronną: stwierdza, że ​​prawdziwym problemem jest „Russofobia” Ukraińczyków, co w jakiś sposób uzasadnia inwazję I wszystkie ich zbrodnie. Ta strategia ochronna wydaje się ujawniać świadomość winy.

Podczas spotkania Rady Bezpieczeństwa ONZ z „Russophobią”, zwołaną przez Rosję, nie mogłem nie zauważyć, że nikt, nawet Chińczycy, nie wierzył, że coś się dzieje. Wielu dyplomatów wyraźnie stwierdziło, że krytyka jednego kraju w polityce nie jest powodem przestępstw inwazji i wojen.

Po przemówieniu starałem się wydać kilka podstawowych wniosków: (1) Jeśli rzeczywiście martwiliśmy się szkodami wyrządzonymi przez Rosjan, powinniśmy zwrócić uwagę na politykę samej Federacji Rosyjskiej; (2) Oświadczenie, że Ukraińczycy z „Rusfophobią” są typową kolonialną próbą wyparcia prawdziwych doświadczeń ofiar wojny imperialistycznej.

W tym kontekście oświadczenie rosyjskich urzędników i propagandzkich o „Rusfophobii” jest częścią arsenału nienawistnych oświadczeń przeciwko Ukraińcom i ma na celu uzasadnienie masowych przestępstw, w tym masowego morderstwa. W tym sensie należy to rozumieć jako element zbrodni wojskowych, które trwają, które moim zdaniem obejmują ludobójstwo.

Biorąc pod uwagę nadużycie jego stanowiska w Radzie Bezpieczeństwa ONZ i na tle powyższego, grotesque, aby wyobrazić sobie, że Rosja przejmie prezydencję Rady Bezpieczeństwa. Chociaż ktoś może pomyśleć, że ONZ nie ma znaczenia, czy zdezorientować się w sieci swoich agencji, ONZ zapewniła platformę dla rosyjskiej propagandy przez ostatnie i więcej lat.

Prezydencja w Radzie Bezpieczeństwa daje możliwość określenia programu i wyznaczenia spotkań, które przynajmniej zajmie niezbędny czas, aw najgorszym - odwróci uwagę opinii publicznej od oczywistych przestępstw. Możliwe jest przedstawienie dobrego argumentu na korzyść faktu, że Rosja nie ma prawa w ogóle zachować Rady Bezpieczeństwa, ponieważ Federacja Rosyjska nigdy nie dołączyła formalnie do Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Związek Radziecki był stałym członkiem Rady Bezpieczeństwa, ale ZSRR nie jest Rosją. Przestało istnieć ponad 30 lat temu. Wszystkie pozostałe stany post -soviet były członkami ONZ jako republiki radzieckiej (Ukraina lub Białorus), albo przeszły procedurę ubiegania się o przyjęcie. Rosja nigdy tego nie zrobiła. Ukraińscy dyplomaci nazywają Rosję, która „zajmuje Związek Radziecki” w ONZ, a sformułowanie to jest dokładne.