Reszta została anulowana. Czy obywatele kwalifikują się na wakacje i weekendy stanowe podczas wojny

Na przykład, zgodnie z kodeksem, z reguły, czas trwania corocznego urlopu podstawowego powinien wynosić co najmniej 24 dni kalendarzowe dla roku pracy, co jest policzone od daty zakończenia umowy o pracę. Jednak niektóre kategorie pracowników zapewniają kolejny czas trwania corocznego urlopu podstawowego. W takim przypadku czas trwania ich urlopu może nie być mniej niż 24 dni.

Na przykład sędziowie otrzymują roczny płatny urlop wynoszący 30 dni roboczych z płatnością, z wyjątkiem wynagrodzeń sądowych, pomocy w celu odzyskania kwoty wynagrodzenia. Sędziowie, którzy mają ponad 10 lat służby, otrzymują dodatkowy płatny urlop 15 dni kalendarzowych.

Ustawa o urlopie przewiduje również szereg wyjątków od ogólnej zasady, na przykład: po wprowadzeniu stanu wojennego na Ukrainie, Rada Verkhovna przyjęła prawo „O organizacji stosunków pracy w stanie walki”, co nieco zmieniło zasady gry. W szczególności w momencie stanu wojennego udzielenie corocznego urlopu podstawowego przez pracodawcę może być ograniczone do 24 dni kalendarzowych na bieżący rok.

Jeżeli czas trwania corocznego urlopu podstawowego wynosi ponad 24 dni kalendarzowe, zapewnienie dni nie stosowanych podczas stanu wojennego zostanie odłożone na okres po zakończeniu lub zniesieniu stanu wojennego. Ponadto w momencie stanu wojennego pracodawca może odmówić pracownikowi udzielania nieużywanych dni rocznego urlopu. W momencie stanu wojennego udzielenie corocznego urlopu podstawowego przez pracodawcę może być ograniczone do 24 dni kalendarzowych na bieżący rok.

Istnieją inne zakazy. Zatem w okresie nie stosuje się norm stanu wojennego: w przypadku zwolnienia pracownika w okresie stanu wojennego otrzymuje wynagrodzenie pieniężne za nieużywane wakacje. Pracodawca może również odmówić pracownikowi zapewnienia wszelkiego rodzaju wakacji (z wyjątkiem urlopu ciąży i porodu oraz urlopu opieki nad dziećmi na 3 lata), jeżeli taki pracownik bierze udział w wykonywaniu pracy nad infrastrukturą krytyczną.

Jednak na wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu urlopu bez wynagrodzenia i bez ograniczenia terminu ustalonego w prawie na urlopie (nie więcej niż 15 dni kalendarzowych w roku).

Na prośbę pracownika, który wykraczał poza Ukrainę lub nabył status osoby wewnętrznie wysiedlonej, jest to obowiązkowe, aby udzielić mu urlopu bez oszczędzania wynagrodzenia trwającego we wniosku, ale nie więcej niż 90 dni kalendarzowych (bez czasu zapisania, który daje, który daje prawo do corocznego urlopu podstawowego). Podsumowując powyższe, pracownicy mają prawo do odejścia, ale to prawo jest wykonywane z pewnymi cechami.

Ogólnie rzecz biorąc, w czasie stanu wojennego przepisy ustawodawstwa, które regulują kwestię oficjalnych wakacji i dni bez pracy, zostały zawieszone. Dlatego w stanie wojennym nie ma odpowiednich dni. Jednocześnie pracodawca ma możliwość niezależnego ustalenia harmonogramu pracy przedsiębiorstwa.

W takich okolicznościach, jeśli istnieje potrzeba przemysłowa, pracodawca może doprowadzić pracowników do pracy - dzień pracy zostanie zapłacony w zwykłej kwoty i włączony do długości usługi uprawnionej do płatnego urlopu. Jeśli nie ma potrzeby produkcji, pracodawca może ustalić harmonogram pracy przedsiębiorstwa, które uwzględniają święta. Ale sobota i niedziela pozostają w weekendy.

Oznacza to, że jeśli wprowadzenie stanu wojennego było dzień wolny, dzień wolny został przełożony do następnego po wakacjach lub bez pracy, ale po wprowadzeniu stanu wojennego takie przeniesienie nie nastąpi. A jeśli święto państwowe nie spadną w dniu wolnym, ale w dniu roboczym (na przykład w 2023 r.

24 sierpnia - Dzień Niepodległości Ukrainy, spada w środę), najprawdopodobniej będzie to normalny dzień roboczy, ponieważ będzie to normalny dzień roboczy, ponieważ będzie to normalny dzień roboczy, ponieważ będzie to normalny dzień roboczy , Zgodnie z przykładem 2022 r. , Większość pracodawców nie zrobiła tego dnia wolnego. Można śmiało powiedzieć, że większość pracodawców uważa takie dni jak pracownicy. Tak, powinni.

Podczas wojny płacenie w weekendy jest płacone w ciągu jednej stawki. Prawo wojenne nie dotyczy zakazu nocy i zniesie liczbę godzin nadliczbowych o 4 godzinach przez 2 dni z rzędu i 120 godzin rocznie. Należy zauważyć, że obliczanie rachunkowości czasowej jest przeprowadzane z uwzględnieniem zaleceń metodologicznych dotyczących wykorzystania podsumowania czasu pracy, które są zatwierdzone na podstawie zarządzenia nr 138 Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej Ukrainy z 19. 04. 2006.