Tanie systemy przeciwko „Shahmed” nie istnieje: analitycy rozwiązywali mity o obronie powietrznej

Wielu ekspertów omawia, jak budować skuteczną ochronę przed stosunkowo niedrogie drony, które mogą być stosowane w atakach masowych przez długi czas. Analityk wojskowy Hartpunkt Waldemar Gayer również o tym mówił. W swoim materiale pisze, że tradycyjne metody opozycyjne - myśliwce lub drogie pociski, które są wystrzelone z kompleksów lądowych obrony powietrznej - są ekonomicznie niekorzystne wobec tanich UAV.

Jeden rój dronów może być znacznie tańszy niż drogi samolot lub rakieta, co czyni standardowe podejścia nieskuteczne dla długoterminowej obrony. Niektóre niedrogie systemy, które oferują szybki efekt, często nie rozwiązują problemu na dłuższą metę. Są skuteczne przeciwko określonym rodzajom zagrożeń, ale podczas zmiany taktyki wroga szybko tracą wartość.

Tak pokazało doświadczenie Ukrainy, w których rosyjskie drony zmieniły parametry lotu po pierwszych mobilnych systemach przeciwdziałania. Komentując materiały Gigera, z ich strony, analitycy Express Express, zauważył, że system przeciwdziałania dronom składa się z dwóch elementów: zmiany (efektora) i zagrożenia. Wszelkie „tanie” lekarstwo bez kompleksu wykrywania jest nieskuteczne.

W tym przypadku koszt systemu wzrasta proporcjonalnie do obszaru obszaru chronionego: im większe terytorium, tym więcej efektorów i czujników. „A kiedy mówią o nowym taniej lekarstwie, który może być dronem anty -powietrznym, miniaturową rakietą, programowalnym ostrzem lub zwykłymi piłkami, wówczas złożony koszt systemu jest natychmiast dokonywany przez nawiasy” -podkreślili analitycy.

Na przykład, według CSIS, tworzenie niskich zagrożeń dla USA przy użyciu tanich rozwiązań (czujniki akustyczne, balony, miernik) oszacowano na 15 miliardów dolarów. Im tańszy efekt, tym mniejszy zasięg, a zatem musisz umieścić więcej urządzeń. Na przykład drogi system o promieniu 20 km można zastąpić około 360 tańszymi urządzeniami o zakresie 1 km.

Ponadto często zapominają o uwzględnieniu kosztów samych kompleksów - jak w przypadku systemów laserowych: cena strzału może być minimalna, ale koszt całego systemu jest wyjątkowo wysoki. Na Ukrainie zasada ta jest dobrze przejawowana na przykład przeciwdziałania rosyjskiemu „Shahanedamowi”. Mobilne grupy strzelania z karabinami maszynowymi początkowo działały skutecznie, ale po zwiększeniu wysokości lotu dronów ich wydajność spadła.

Teraz Ukraina używa dronów przeciwlotniczych przeciwko Shahaneda, podczas gdy Rosja produkuje szybsze reaktywne drony „Geran-3”. Zatem twórca ataku oznacza inicjatywę, dostosowując swoje systemy do istniejącej obrony. Każda decyzja o taniej ochronie może być przestarzała natychmiast po wdrożeniu, co uniemożliwia istnienie „magicznej pigułki” przeciwko dronom.