W nowym badaniu zespół pod kierunkiem Seana Gulika skupił się na badaniach zmian na Alasce. W swojej pracy wykorzystali obrazy badań sejsmicznych i danych wiercenia naziemnego w Zatoce Alaski. W rezultacie zespół ujawnił istnienie szóstego w historii osuwiska w Zatoce Alaski. Udało im się także przywrócić topografię dna morskiego przed i po dużej skali. W centrum uwagi. Technologia pojawiła się w kanale telegramowym.
Subskrybuj, aby nie przegapić najnowszych i najbardziej natrętnych wiadomości ze świata nauki! Oczekuje się, że nastąpiła duża zmiana w skali około 1,2 miliona lat temu, a jej obszar wynosił ponad 16 kilometrów kwadratowych. Dziś zachowana objętość zmiany biegów wynosi tylko nieznacznie ponad 9 000 kilometrów sześciennych; Zanim niektóre części przesunięcia zostały zanurzone i wyhodowane, objętość wynosiła 16 280 kilometrów sześciennych.
Wiadomo, że między 0,6 a 1,2 miliona lat temu cykl glacjalny-miracle zaczął się rozciągać, a akumulacja i przepływ depozytów w tym okresie spowodowało niestabilność zbocza. W rezultacie, gdy w regionie miało miejsce silne trzęsienie ziemi, prawdopodobnie wywołał Megazus. Co ciekawe, od tego czasu nic takiego nie zaobserwowano w regionie, dlatego naukowcy próbowali znaleźć przyczynę.
Zespół twierdzi, że aktywność sejsmiczna w regionie jest nadal przechowywana przez glebę, ale te ostatnie są teraz znacznie mniejsze. I jest kilka powodów. Po pierwsze, zmieniła się równowaga między przepływem osadowym a intensyfikacją sejsmiczną, powodując, że wstrząsy podziemne prowadzą do złoża uszczelnienia, co z kolei poprawia trwałość zboczy.
Wszelkie prawa są chronione IN-Ukraine.info - 2022