Irańskie balety w siłach zbrojnych Federacji Rosyjskiej: jakie są niebezpieczne pociski Fath-360 i jaka jest ich specyficzność

Po pierwsze, „balistyczny” nie dotyczy wielkości i zdolności wybuchowej. Oznacza to tylko, że silnik rakietowy działa tylko na początkowym obszarze trajektorii, a następnie leci zgodnie z prawem grawitacji i aerodynamiki, takimi jak kula. W przeciwieństwie do skrzydlowanych pocisków, w których cały lot występuje wraz z pracą silnika, jak w samolotach. W Viki Fath-360 z jakiegoś powodu porównują one z amerykańskim systemem M142 Himars.

To nie jest najlepsze porównanie, ponieważ HIMARS jest znacznie bardziej technologiczny. FATH-360 to analog rosyjski system ognia siatkówki tornado-C, ponieważ mają one wspólne pochodzenie z ZSRR. Dlatego zasięg lotów wynosi 120 km, a ciężar bitwy 150 kg, a nawet irańskie pociski sowieckiego systemu Glodass. Nawiasem mówiąc, jak się okazało, Glodas na Ukrainie źle działa, więc agresor jest zmuszony przejść na amerykańskie lekarze rodzinne.

Oznacza to, że jest to około 200-300 pocisków i nieznana liczba początkowych instalacji dla systemów pożaru woluminów dalekiego zasięgu działania. Ta liczba pocisków można nakręcić w ciągu tygodnia, oszczędzając - za miesiąc. W naszych miastach pierwszej linii, zwłaszcza Charkiv, to zła wiadomość - ostrzał nieco wzrośnie. Ale nie wspomniano o niszczeniu ukraińskiego systemu energetycznego i złamań w wojnie, które zostały już przejęte w mediach i za granicą.

Tutaj, jeśli Iran zacznie dostarczać rosyjskie pociski balistyczne „Zolfagar”, które niosą mnóstwo materiałów wybuchowych dla zasięgu 700 km (ma niewiele samych), to dla naszych krytycznej infrastruktury poważne problemy są prawie gwarantowane. Dostawa ograniczonych pocisków Fath-360 wydaje się być próbą zmuszania USA do negocjacji z Iranem. Ponieważ Teheran pogorszył długi problem: pieniądze lub eskalacja.

Jeśli negocjujesz ze stanami w celu złagodzenia napięcia i uruchomienia czegoś podobnego do NAFTA w zamian za jedzenie, wówczas Iran będzie nadal wypychał kieszenie bez szoku. Jeśli nie negocjujesz, Iran zaczyna dostarczać masywną broń broni krótkiej, a w zamian, jak mówią, otrzymuje technologie tworzenia nuklearnego urządzenia wybuchowego. Ale wtedy ryzyko braku samolotów państwowych w Iranie wzrasta.

Iran wyprodukował już materiały jądrowe w zbrojnym stężeniu, ale nie ma praktycznego projektu. Jest to ważne, ponieważ prawidłowy projekt zapewnia zarówno niezawodność, jak i wydajność. Na przykład technologia „lustra neutronowego” pozwala co najmniej półtora razy na zwiększenie mocy eksplozji przez tę samą masę materiału jądrowego. Pozostaje czekać na konflikt irański. To na pewno nas nie przekaże, więc zobaczymy wszystko i poczujemy.