Putin boi się i przeraża Trumpa: chowa się za groźbami Kremla, wielokrotnie wzmacniają ciosy

Zauważ, że w ostatnich dniach Putin regularnie reaguje na wszystkie takie ostrzał, chociaż rok temu, kiedy ten sam Kazan został zwolniony, milczał. A oto reakcja osobista. Wydaje mi się, że po pierwsze, teraz ranuje się sam w sobie (że nie chce negocjować i przeraża świata „Oreshnik”). Jest to rodzaj podniesienia stawów we własnej głowie. Po drugie, jego świta popycha go „na front” (kiedy wyraził to, co wcześniej wyraził Medvedev i Volodina).

Dlaczego to robi środowisko? Oczywiście Putin, w ich zrozumieniu, staje się bardziej ręczny. Zostaje poprowadzony w róg, będzie zmuszony polegać wyłącznie na starym strażniku, który będzie w stanie odtworzyć swoją piosenkę Swan. Nie jest wykluczone, że jest to moment, w którym ogon wprowadza psa i doprowadza Putina w sytuację, w której nie może uciec od niektórych pułapek. Po raz pierwszy w wojnie miało to miejsce, gdy ogłoszono cztery obszary zaanektowane.

A potem jego logika była prosta: Zachód baliby się dać broń na wojnę z terytoriami rosyjskimi. Rozumiem teraz, środowisko odgrywa jego ambicje i obawy, i wreszcie dąży do przekonania, że ​​Stany Zjednoczone zgodzą się na wszystkie jej warunki, ponieważ Trump po prostu pójdzie gdziekolwiek.

Putin jednocześnie boi się Trumpa, ale jednocześnie próbuje sobie (z pomocą swojego środowiska) dowodzi, że Trump może być tak słaby jak Bush, który pływał po huraganie Katrin, jak Obama z relacjami z relacjami z relacjami z relacjami Federacja Rosyjska i, oczywiście, jak Biden. Jednocześnie wciąż boi się Trumpa. Ale wydaje się, że jego środowisko, które wymaga wojny, wiedząc, że Putin chce tej wojny, zapewnia go, że nie powinien się bać.

Trump nigdzie nie pójdzie, zgodzi się na wszystkie rosyjskie warunki. To wszystko, co piszę wyłącznie po to, aby wyjaśnić logikę Putina. Życie dokona poważnych korekt. Obecny stan Putina można porównać do zachowania dziecka przed biurem dentysty. Dziecko się boi, ale mówi do rodziców: „To prawda, nie boję się zębów?” Autor wyraża osobistą opinię, która może nie pokryć się z pozycją redakcyjną. Autor jest odpowiedzialny za opublikowane dane w sekcji „Thought”.