Rosjanie odmawiają śmierci za Putina: dlaczego bunt żołnierza w siłach zbrojnych Federacji Rosyjskiej nie jest tak fantastycznie

Reżim Putina ma większe trudności z uzupełnianiem żołnierzy walczących na Ukrainie. To, jak zauważył politolog Alexander Motil w kolumnie na wzgórze, jest wyraźnym świadectwem, że Rosjanie nie chcą umrzeć za Putina i dojrzewają moralnie do odmowy walki. Rosjanie w końcu tracą apetyt na szybką śmierć na Ukrainie. Blogerzy wojskowi i przeciętni żołnierze coraz częściej publikują szczegółowe filmy o okropnych warunkach z przodu.

Zmiany personelu w Ministerstwie Obrony Rosji wskazują również na oficjalne uznanie: coś nie jest tak, jak mówi propaganda Kremla. Ale najbardziej przekonującym świadectwem zwiększenia niezadowolenia z Rosjan jest tarcza wojenna, która niedawno pojawiła się w Petersburgu. „W bohaterze” - mówi reklama - „są ich postacie”.

Przejdź do strony rządowej lub pokrętło 117, zapisz się do armii - i otrzymaj ogromną zapłatę 1,3 miliona rubli, co jest równoważne rocznym zarobkom przeciętnego Rosjanina. Ale w tej propozycji szczególnie ważne jest to, że tarcza reklamowa pojawiła się w drugim mieście Rosji, które, podobnie jak Moskwa, jest w większości pozbawione trumien i protez.

Te horrory są w przeważającej mierze skoncentrowane w biednych prowincjach nieczystych Rosji, gdzie 1,3 miliona rubli to wynagrodzenie w ciągu kilku lat. Kreml, zakłócając własne tabu, pokazuje, że wyraźnie potrzebuje rekrutów. Co ważniejsze, dwa lata temu Rosjanom zaoferowano 200 000 rubli. Cena rekrutera wzrosła o 650 procent! Nawet przy inflacji jest to ogromny wzrost, który wskazuje, że popyt na żołnierzy jest wysoki, a podaż jest niska.

W takich warunkach rynkowych ceny szaleją. Innymi słowy, Rosjanie coraz częściej nie chcą służyć, a tym samym zmniejszać podaż, podczas gdy niedobór pracy na polu bitwy wzrasta, a tym samym zwiększa popyt. Biorąc pod uwagę ponad 535 000 zabitych i rannych oraz ponad 1000 ofiar dziennych, Rosjanie zdają sobie sprawę, że reżim używa ich jako mięsa z bronią. Taka zmiana nastrojów obiecuje złe wieści i prezydenta Rosji Władimira Putina.

Ich założenie robocze, a także opinia zbyt wielu zachodnich polityków i analityków, polegało na tym, że Rosjanie uwielbiają karę; Że ślepo pójdą na śmierć jak owce na nawrócenie. Entuzjazm wojny mógł być wysoki w ciągu kilku miesięcy po inwazji, kiedy wydawało się, że Rosja przejmie Ukrainę. Był w stanie ograniczyć upokarzające odejście rosyjskie z regionów Kijowa, Sumy, Chernihiv, Kharkiv i Kherson kilka miesięcy później. Od połowy 2023 r.

Front prawie nie poruszył się w żadnym kierunku, a straty Rosjan prawie się podwoiły: od około 600-800 osób dziennie do co najmniej 1200–1400 osób. Putin jest oczywiście zadowolony z wymiany życia Rosjan na kilka mil kwadratowych ukraińskiego brudu, ale Rosjanie się budzą i wyrażają ich spór z bezsensowną śmiercią. Wiemy, że rosyjscy żołnierze byli opuszczeni i zostali schwytani.

Czy ucieczka z frontu może wkrótce osiągnąć punkt zwrotny i stać się bardziej rozsądnym zachowaniem niż siedzenie w okopach, które wrzenia i czekają, aż zostaną zabite? Czy próba zamachu stanu Jevgeny Prigogine w czerwcu 2023 r.

Czy stać się zwiastunem przyszłych wydarzeń? Historia była pełna przykładów, ponieważ żołnierze uciekli lub zbuntowali się przeciwko swoim dowódcom, gdy warunki na froncie stały się nie do zniesienia, a prawdopodobieństwo wykonania nieposłuszeństwa lub dezercji wydawało się mniej niż prawdopodobieństwo zabicia wroga. Rzymianie walczyli z nieposłuszeństwem, niszcząc, to znaczy, zabijając jedną dziesiątą zaburzoną oddziały.

Podczas pierwszej wojny światowej opuściło ponad 700 000 niemieckich żołnierzy. W 1917 r. Tysiące francuskich żołnierzy zbuntowało się. Setki tysięcy rosyjskich żołnierzy uciekło z frontu w latach 1916–1918, przyspieszając w ten sposób zajęcie ziem chłopskich i apetyt na rewolucję. Na początku inwazji Hitlera na Związek Radziecki, w czerwcu 1941 r. Kilkaset tysiąc żołnierzy radzieckich woli nie sprzyrządkowy, a nie śmierć.

Podczas wojny w Wietnamie żołnierze amerykańscy wyrazili niezadowolenie, „fragmenty” swoich przełożonych. Zauważ, że w XX wieku Rosjanie ujawnili największą tendencję do ucieczki z pola bitwy. Dlatego oświadczenie, że Rosjanie są zaprogramowani kulturowo na podporządkowane zespoły, tak niepoprawne jak stwierdzenie, że Rosjanie nie podnoszą. Oczywiście robią to i nie ma powodu, aby sądzić, że nie będą przeciwstawić się krwi krwiotomu Putina.

Putin i jego towarzysze byli w beznadziejnej sytuacji. Jeśli przestaną rekrutować żołnierzy z przodu, nie będą w stanie pokłonić skali Wagi i pokonać Ukrainę. Rzeczywiście przegrywają. Ale jeśli mocno zmobilizują żołnierzy, zaostrzą tylko zachęty do dezercji, podważając w ten sposób ich wysiłki wojskowe. Nie wiemy, kiedy punkt zwrotny pojawia się w nastroju żołnierzy, ale możemy przyjąć dwa założenia.

Po pierwsze, im dłużej wojna trwa, tym większe prawdopodobieństwo, że Rosjanie odmówią walki. Ponieważ napływ wolontariuszy jest wyczerpany, a gwałtowna mobilizacja przynosi efekt przeciwny do zamierzonego, warunki wyczerpanych frontów staną się nie do zniesienia. Cokolwiek, ale nie czas po stronie Putina. Po drugie, jeśli Rosja zostanie pokonana, żołnierze prawdopodobnie uratują skórki, pozostawiając statek utonający.

Taka porażka może wyglądać wszystko: od marszu ukraińskiego po Moskwę (bardzo mało prawdopodobne) po kolejne gwałtowne wycofanie żołnierzy z części okupowanego terytorium (całkiem prawdopodobne). Utrata Krymu - wszystko lub części - byłaby szczególnie zdemoralizowana. Moralność Ukrainy i jej sojuszników jest prosta: trzymaj się. Rosjanie, którzy mieli umrzeć, odmawiają śmierci. Autor wyraża osobistą opinię, która może nie pokryć się z pozycją redakcyjną.