Najbardziej skomplikowany dzień Izraela. Dlaczego terroryści zaatakowali Gazę i jaki jest ich cel

Atak Hamasu postawił Izrael przed najsilniejszym wyzwaniem przez ostatnie pół wieku. Izraelski polityk Einat Wilf wyjaśnia, dlaczego tak się stało, i próbuje zrozumieć, co dalej. 7 października 2023 r. - obiektywnie najtrudniejszy dzień w historii Izraela. Pełna skala zniszczenia stanie się znana później. Ale już wiemy, że nawet pierwszego dnia egipskiego ataku na Izrael na Dzień Sądu w 1973 r.

; Nawet w dniu masakry w delfinarium i parku hotelowym podczas tak zwanej „drugiej intifade”; Nawet podczas masakry izraelskich sportowców na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium 1972; I nawet gdy Gush-Edio upadł przed Legionem Jordanii w 1948 r.

, Izrael nie doświadczył takich okrucieństw przez arabskie, a zwłaszcza palestyńskie, wroga, który zaatakował Izrael do zabijania żołnierzy, zastrzelenia cywilów, spalania rodzin w ich domach, braciach, braciach, braciach, braciach, braciach, braciach, braciach, braciach, braci Zakładowani, uprowadzenie starych kobiet, młodych dziewcząt i matek z dziećmi, okaleczają umarłe, to wszystko, co widzieliśmy 7 października.

Dlaczego to się dzieje? Głównym powodem jest to, że Arabowie w ogóle, a zwłaszcza Palestyńczycy prowadzą wiek -wojnę o wyczerpanie wobec syjonizmu, przeciwko prawowi Żydów do posiadania narodu na ziemi Izraela. Walka arabsko-palestyńska nigdy nie ograniczała się do takich celów, jak zaprzestanie izraelskiej „okupacji” lub budowa osad na Zachodnim Brzegu. Zawsze była przeciw syjonizmowi.

To nie jest potępienie, chociaż wyraźnie stoję po stronie prawa Żydów do samostanowienia. Jest to raczej opis tego, co się dzieje. Konflikt jest i zawsze był między syjonizmem a antysionizmem, między powszechnym prawem narodu żydowskiego do samostanowienia na ich ziemi i arabskim, a zwłaszcza palestyńskim, ideą, że Żydzi nie mają takiego prawa na żadnym kraju, na żadnym terytorium na żadnym terytorium na żadnym terytorium i na wszelkich granicach.

Niektórzy uważają, że arabski antycyzyzm jest w pełni uzasadniony, ale nie zmienia faktu, że jest to istota konfliktu. A ponieważ jest to istota konfliktu, wszystkie sposoby chorego leczenia Żydów w Izraelu są udoskonalone w umysłach przestępców.

Dlaczego tak się dzieje z Gase? Niemożliwe jest zrozumienie powtarzających się cykli wojen rozwiązanych przeciwko Izraelowi i jego mieszkańcom, nie zdając sobie sprawy, że zdecydowana większość mieszkańców Gazy uważa się za uchodźców z Palestyny, pomimo faktu, że urodzili się w gazie i nigdy nie zostały wysiedlone w rezultacie. wojny. Są potomkami Palestyńczyków, którzy zostali wysiedleni w wyniku całkowicie niepotrzebnej wojny, którą prowadzili w 1948 r.

W nieudanej próbie zapobiegania podziałowi ziemi w państwo arabskie i żydowskie, ponieważ oznaczało to, że Żydzi mieliby własne państwo. Państwo żydowskie na każdym terytorium było dla nich anaatem, ponieważ pozostaje dzisiaj. Dla tych Palestyńczyków Gaza nie jest ich domem i nie zamierzają to zrobić, więc nie ma znaczenia, że ​​Izrael całkowicie opuścił sektor Gazy w 2005 roku.

Dla Palestyńczyków w sektorze Gazy to nowo zakupione terytorium nie było możliwe zbudowanie suwerennego, pomyślnego stanu, ale raczej początkowej platformy, z której można „powrócić” (w ich zrozumieniu) terytorium samego Izraela. Ale dlaczego teraz? Prawdopodobnie możliwości i uczucie słabości Izraela spowodowane różnicami wewnętrznymi odegrały ich rolę.

Ale na wybór czasu wpłynęły w dużej mierze rosnące objawy, że Izrael i Arabia Saudyjska są w drodze do normalizacji stosunków. Palestyńczycy, a zwłaszcza wspierani przez irańską grupę terrorystyczną, która zarządza gazem, są bardzo zainteresowane zapobieganiem wszystkim możliwościom zapobiegania tej możliwości.

Iran jest decydującym przeciwnikiem Arabii Saudyjskiej, a Palestyńczycy rozważają każde porozumienie pokojowe między krajem arabskim a Izraelem, zaczynając od Egiptu za zdradę Arabów w celu poparcia dla niemożliwego do pogodzenia antizmizmu. Ostatecznie, jeśli konflikt izraelsko-palestyński był kiedyś konfliktem między Żydami i Palestyńczykami na terytorium między rzeką a morzem, konflikt ten zakończył się w kwietniu 1948 r. , Krótko przed brytyjskim wyjazdem i ich mandatem.

Następnie rozwinął się w konflikt arabsko-izraelski, kiedy kilka armii arabskich zaatakowało terytorium, aby zapobiec stworzeniu państwa żydowskiego. Bez wsparcia dziesiątek milionów, a później setek milionów Arabów, które również przyniosły poparcie świata islamskiego, radzieckiego i świata rozwijającego się, przez wiele dziesięcioleci nie byliby w stanie prowadzić wojny z żydowskim samostanowieniem.

I co teraz? Prawie wszyscy w Izraelu i wielu na całym świecie uważa, że ​​atak takiej skali i okrucieństwa nie może prowadzić do zwykłej zemsty, która charakteryzowała wojny w gazie po odejściu Izraela.

Ale czy Izrael może zrobić coś, co naprawdę położyło kres wiekowej walce Palestyńczyków przeciwko syjonizmowi? Egipt nadal świętuje „wojnę w październiku” Dnia Sądowego jako zwycięstwo ze względu na zniszczenie, którego doświadczył Izrael, pomimo faktu, że Izrael ostatecznie wygrał. Hamas wyraźnie teraz zrobi to samo. Ale wojna w 1973 r. Oznaczała także ostatnie wojny i inwazje Egiptu i Syrii do Izraela.