„Kamaz z rannymi został po raz pierwszy wysadzony”. Osiem lat temu rosyjski trend Federacji Rosyjskiej spowodował największą katastrofę ATO/OOS - tragedia Ilovay

Na początku sierpnia 2014 r. Siedziba operacji antyterrorystycznej ustanowiła dla sektora zadanie otaczające oddziały Donieck, biorąc główne siły DNR na pół. Głównym celem było odcięcie ich ze ścieżek komunikacyjnych i wzmocnienie na północnym wschodzie miasta (przede wszystkim trasami H21 na Torez).

Dzień wideo Ukraińskie jednostki musiały przejść z dwóch kierunków: z północy, aby zablokować związek między Donieckiem i Gorlovką, a z południa - aby zabrać Ilovayska, który otworzyłby drogę do Khartsiz i Snizhne. Następnie, w przypadku udanej operacji, wojska ukraińskie, po ponownym zjednoczeniu, zamykały doniecki w częściowym środowisku.

„W pobliżu [ILOVAYSK] - Khartsiz Jak na dłoni, bierzesz Khartsiz - i wszystko, oni [siły„ dnr ”] w kotle” - później powiedział TV Channel 1+1 Semen Semenchenko, który w tych bitwach dowodził. Batalion Donbas. Miał wziąć Ilovaysk. Nadzieja na sukces została przekazana w poprzednich tygodniach lata 2014 r. , Które przyniosły armii ukraińskiej seria szczęścia bojowego. Jedne przez inne miasta i osady regionów Donieck i Luhansk zostały wydane z DNR i LNR Fighters.

Jeden z wielu spośród lata 2014 r. Armia otoczyła miasto, a Bataliony Wolontariuszy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych musiało dotrzeć i wyczyścić ” - powiedział BBC Roman Zinenko, BBC, a następnie Dnipro -1 batalion bojownik. Jednak kolejne wydarzenia zmieniły te wydarzenia w sierpniowe tygodnie na tragedię, która wpłynęła na przebieg całej wojny. ”Potem przyszliśmy w nadziei, że zwycięstwo nastąpi po nas. Tak więc, gdyby wojska rosyjskie nie zrobiły tego.

interweniowanie: „Władimir Makhorkin, wojownik batalionu, powiedział później. W Donbas (w dokumencie Ilovaysku - Historia tragedii). Jego słowa zostały potwierdzone przez Tarasa Kostanchuka, dowódcę grupy szturmowej Donbassa: „Operacja została zaplanowana dobrze, planowałem [major generał Ruslan] Khomchak z batalionu […].

Wszystko było dla nas jasne: jedziemy do Ilovaysk z kilkoma batalionami, czyszczą, a potem przychodzimy siły zbrojne, naprawione, a w rzeczywistości zablokujemy ostatnią tętnicę zapasów rosyjskiej broni i amunicji z Rosji bezpośrednio do Donletsku - to był ILovaysk. " Od 6 sierpnia jednostki ukraińskie, które były dużą częścią batalionów wolontariuszy, były inteligentne walki - próbowali ocenić siły DNR w Ilovaysku i wejść do miasta.

Pierwsze dni pokazały, że bojownicy są znacznie silniejsi niż oczekiwano, a napaść byłaby trudnym zadaniem. 10 sierpnia rozpoczął się nowy etap bitwy pod Ilovayssk: siły batalionu Kryvbas były wspierane przez bataliony Azowa, Donbasa, Shakhtarsk, a także 51. Brygadę i 40. batalion sił zbrojnych.

Pod koniec dnia siły ukraińskie udało się zająć stanowiska na autostradzie Ilovaysk-Khartziz na północ od miasta i zainstalować kilka punktów kontrolnych, które ułatwiły szturm miasta. Pozycje te były przechowywane do końca sierpnia. W tych tygodniach dni minęły w Ilovaysku. W dniach 18-19 sierpnia kilka batalionów (w tym Donbas i Dnipro-1) mogło wejść do miasta przy wsparciu sił zbrojnych.

Ukraińscy bojownicy zostali zakorzeleni w zachodniej części miasta, ich główną placówką była lokalna szkoła. W tym samym czasie batalion Shakhtarsk, który wcześniej wykonywał manewry w celu odwrócenia uwagi, zajmował zajezdnie kolei miasta. Próba wejścia do wschodniej części Ilovayska, oddzielona płótnem kolejowym NAPH, nie powiodła się.

To tam znajdowały się najpotężniejsze fortyfikacje bojowników DNR: grupy szturmowe batalionów wolontariuszy poniosły zabite i ranne straty. Ukraińskie siły, które zajmowały stanowiska w Ilovaysku, zaprosiły posiłki. Ale włamanie się do miasta oddzielne jednostki opieki społecznej (w tym Peacemaker, Svityaz, Dnipro, Kherson) miało miejsce zaledwie około tydzień później.

Do tego czasu (20 sierpnia) rozpoczęła się inwazja na granicę na dużą skalę, a szczyt odbyła się w Dzień Niepodległości Ukrainy, 24 sierpnia 2014 r. To ogromne ataki Federacji Rosyjskiej sprawiły, że sytuacja sił ATO w Ilovaysku była beznadziejna. Regularne żołnierze armii rosyjskiej - bez charakterystycznych znaków - prawie swobodnie podeszły Amvrosiivka i Savur -Mogila, gdzie broniono pozostałości sił ukraińskich na tym obszarze.

Od tych dni Ilovaysk i podejście do miasta sił zbrojnych zostały w rzeczywistości odcięte. Nowa rzeczywistość dla ukraińskiego wojska w mieście i wokół niego było wiele godzin walki, ciężkiego moździerza i artyleryjskiego pożaru armii rosyjskiej. „Kiedy byliśmy w Ilovaysku, w ciągu dnia było około 100–150 siatkówki” - powiedział Olegowi Olegowi Olegowi, wojownikowi batalionu Donbas.

Później biuro prokuratora generalnego Ukrainy odkryło, że wojska rosyjskie w rejonie Ilovayska liczyły 3500 personel, do 60 czołgów, do 320 BMD (BMP), do 60 dział, do 45 zapraw i 5 systemów rakietowych. W kotle Ilovay było 1200-1300 ukraińskie wojsko, w tym te jednostki, które zostały zmuszone do wycofania się z Amvrosiivka i Savur-Tomb po Rosji. Ocena ta została przyznana w 2015 r.

Przez Viktor Muzhenko, który w czasach tragedii Ilovay zarządzał sztabem generalnym i był dowódcą -wrier sił zbrojnych. Dziennikarz wojskowy Yuri Butusov, bojownicy i dowódcy wielu batalionów wolontariuszy powiedzieli później, że przy pierwszych oznakach koncentracji wojsk rosyjskich wokół Ilovayska ostrzegł najwyższe polecenie zagrożenia dla miasta.

„Nie mogliśmy obliczyć na poziomie batalionu, że Rosjanie wprowadziliby cztery grupy batalionu w tym kierunku, aby przezwyciężyć opór [siły ATO], aby uczynić ten kotł i zapobiec upadkowi Ilovayska [przyjmującego go przez armię ukraińską]. Ale personel generalny powinien to również obliczyć - i był zobowiązany do odpowiedzi na takie działania ” - wyjaśnił Kostanchuk, dowódca grupy szturmowej Batalionu Donbas.

Według niego, jeśli polecenie otrzymało rozkaz „zepsuty, napraw w Ilovaysku i stanąć na śmierć - tak byśmy zrobili”. „Ale nie było tego zespołu. Czekaj, poczekaj, poczekaj - zgadzamy się - zgłasza zamówienia tamtych dni. - ale nie jest jasne, że żołnierz „czeka”: ostrzał, artyleria, kopalnie, wszystkie upadki, eksploduje ” - opisuje Kostanchuk sytuację w okresie Ilovay najgorętsze fazy walki o miasto. W końcu, powiedział, zespół pochodził z miasta.

27 sierpnia siły zbrojne po raz ostatni próbowały przebić się przez pierścień wokół Ilovayska, aby pomóc wojskowi, który tam dotarł. Zostali jednak pokonani i cierpiący. 28 sierpnia ukraińskie dowództwo postanowiło opuścić Ilovayska i próbował negocjować ze stroną rosyjską w sprawie wyjścia bojowników ze środowiska. Uzgodniono trasę wycofania sił ukraińskich z kotła „Zielonego Korytarza” (dwie trasy).

Początkowo założono, że żołnierze wyjdą w pełnej amunicji z bronią. Jednak późno wieczorem 28 sierpnia Muzhenko zażądał od Federacji Rosyjskiej o nieuzbrożenie żołnierzy. „Pierwszy zastępca szefa sztabu generalnego sił zbrojnych generała Federacji Rosyjskiej Bogdanovsky przyszedł do mnie i powiedział, że warunki się zmieniają, wyjście jest możliwe tylko wtedy, gdy pozostanie sprzęt i broń” - powiedział Muzhenko.

Według niego siły zbrojne zostały uznane za „niedopuszczalne”: zamiast tego postanowili „wybrać się na przełom, który miał rozpocząć się o 3 rano 29 sierpnia. ” „On [przełom] nie zaczął. Ponieważ na niższym poziomie postanowiono podjąć gwarancje strony rosyjskiej ”, wyjaśnił były dowódca sił zbrojnych. W nocy z 29 sierpnia Vladimir Putin zwrócił się do bojowników (SO -SOLED SIŁY Milicji), aby otworzyć korytarz humanitarny dla ukraińskiego wojska otoczonego.

W rzeczywistości korytarz stał się pułapką: wojska rosyjskie otworzyły ogień przez ukraińskie kolumny w marszu. W torbie przeciwpożarowej, która praktycznie nie była szansą na przetrwanie, obie kolumny, które wyszły z Ilovaysk, znaleziono przez Mnvopillya do Novokaterynivka - dwa różne wcześniej przed trasami. Oddziały rosyjskie zniszczyły prawie cały sprzęt zarówno w północnej kolumnie Mace, jak i w południowej kolumnie wiatru.

Ostazowanie zostało prowadzone ze zbiorników, moździerzy, granatów, małych ramion. „Zielony korytarz został najbardziej zapamiętany. To był ogromny ogień w naszym kierunku, zostaliśmy postrzelone. Technika i ludzie przyleciały na kawałki ” - cytowany 5 Alexander Fedorchenko, uczestnik walki o Ilovaysk. „Kamaz przyszedł z nami z rannymi, które oznaczyliśmy białą flagą czerwonym krzyżem, aby nie został zwolniony.

Nawet wtedy był to jeden z pierwszych, który był lekkim celem ” - powiedział ukraińska służba wojskowa w rozmowie z Air Force News Ukraine. „Wszystko zostało w pełni zastrzelone […]. Po prawej stronie zostaliśmy wystrzeleni w ciężką artylerię i po lewej - małych ramionach. Ludzie [siły wroga] byli przygotowani do naszego odejścia. Za nami znajdował się BMP sił zbrojnych - bezpośrednie uderzenie, nigdy nie zapomnę krzyków i jęków w tym samochodzie.

Oczywiście byliśmy w szoku - powiedział Oleg Stefan z batalionu Donbas. Dziesiątki wojska, które przeżyły po tym strzelaninie, zostały schwytane, które trwały przez wiele miesięcy. W pierwszych dniach po tragedii Ilovay bojownicy wypuścili tylko garść kobiet i rannych, mijając je na Czerwony Krzyż.

„Dill, rozłącz się, idziemy do pieców w Donnetsk” - donosi Stefan Słowa bojowników DNR z Motoroli (Arsen Pavlov), którzy schwytali go z innymi ukraińskimi bojownikami po ataku sił federacji Rosyjskiej. Według National Museum of History i prokuratury generalnej 368 ukraińskie wojsko (ponad 250-po opuszczeniu korytarza) zostało zabitych podczas operacji Ilovayska (6 sierpnia do 31 sierpnia). Ponad 400 bojowników zostało rannych, uchwycono około 300.

Kolejne 18 nadal uważa się za zaginionych. Tragedia Ilovay, która do lutego 2022 r. Pozostała najwyższą jednorazową utratą sił zbrojnych w historii niezależnej Ukrainy, miała znaczący wpływ na sytuację w ATO. Krótko po tych wydarzeniach, na początku września 2014 r. , Protokół MINSK został podpisany, a następnie umowy MINSK, które później wielokrotnie wywołały krytykę i w której Ukraina była nadal zmuszona szukać sposobów rozwiązania wojny w Donbass. Jesienią 2014 r.

Specjalna Komisja Śledcza Rada Verkhovna stwierdziła, że ​​część odpowiedzialności za konsekwencje kotła Ilovaya ponosiła Excellence Valery Geleti i szef sztabu ogólnego Viktor Muzhenko. Według członków Komisji Parlamentarnej powinni odpowiednio zareagować na informacje o inwazji wojsk rosyjskich w pobliżu Ilovayska. Następnie Geletey zrezygnował. Latem 2020 r.

, W biurze prokuratora generalnego Ukrainy, po przedstawieniu operacji Ilovay, nazwał agresję sił zbrojnych Rosji, główną przyczyną jego tragicznych konsekwencji. Biuro prokuratora generalnego przygotowuje się również do odrzucenia materiałów na temat kotła ILOVAY. Wiosną 2021 r. Ukraina przesłała dowody do Międzynarodowego Sądu Karnego w Hadze zbrodni wojennych i kontrolowana przez jego bojowników podczas ewakuacji ukraińskiego wojska w regionie Ilovaysku.