Nowa strategia badań sił zbrojnych: Jak Ukraina będzie prowadzić wojnę w 2025 r. Bez Stanów Zjednoczonych

Ostatnie negocjacje delegacji rosyjskich i USA w Rijadzie, a także oświadczenia Trumpa, potwierdzają zamiar przeglądu stopnia amerykańskiego udziału w wojnie rosyjsko-ukuraińskiej. Jednak pełny koniec konfliktu jest zawsze złożonym procesem zawierającym dużą liczbę „jeśli”. Dlatego w przypadku walki Kijowa wymagany jest strategiczny plan obrony, a jego główne tezy zostały już wyrażone przez prezydenta Władimira Zelensky'ego i najwyższego przywództwa wojskowego kraju.

W tym artykule Focus dowiedział się, jaką kluczowe zadania stoją przed siłami zbrojnymi, które są priorytetami opartymi na strategii wojskowej i jak Ukraina będzie ogólnie walczyć, jeśli pomoc Amerykanów zostanie znacznie zmniejszona. Pomimo taktycznych sukcesów sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej w niektórych częściach frontu, wojska ukraińskie nadal zajmują pozycje na kluczowych obszarach.

Na południu wzdłuż linii kolizji bojowej Kherson-arykhiv-Gulyaypole sytuacja z przodu jest stabilna-w ubiegłym roku wróg próbował awansować w rejonie Orikhov, ale nie powiodła się. W regionie Donieck pojawiła się trudniejsza sytuacja, w której wojska rosyjskie miały inicjatywę w 2024 r. Kosztem dużych strat armia rosyjska przejęła kontrolę nad dużą częścią frontu na południe od Pokrovsk wzdłuż Kurakhove-Vuglledar-Vellik Novosilko.

Jednak przez prawie dwa miesiące bieżącego roku żołnierze okupacyjne nie przebiły się przez granicę obronną sił zbrojnych, gdzie trwają ciężkie bitwy z tyłu. W kierunku Konstantinovki wróg stanął w obliczu gwałtownego oporu sił ukraińskich w osadach Toretsk i czasach Yar.

W rzeczywistości dynamika bitew wskazuje niemożność złamania obrony obrony w tym obszarze, ponieważ w roku ciężkich walk Rosjanie udało się przenieść zaledwie kilka kilometrów, po czym wojska rosyjskie uderzono w bitwy miejskie. Kierunek północny jest również w posiadaniu sił ukraińskich - w roku działań wojennych wróg nie poruszył.

Jednocześnie siły zbrojne Federacji Rosyjskiej próbują przełamać Kupyansk, gdzie przyczółek powstaje na północ od miasta na wschód od rzeki Oskil w celu dalszego rozwoju ofensywy. W kierunku wroga w Kharku zatrzymano w Volchansk i w obszarze Liptsi. Od maja ubiegłego roku, kiedy nie powiodły się próby Rosjan burzy „na czole”, linia frontu pozostaje stabilna. Najbardziej bolesnym ciosem dla okupantów była operacja Kursku sił zbrojnych, rozpoczęła się w sierpniu 2024 r.

W wyniku szybkiego przełomu granicznego wojska ukraińskie były kontrolowane przez około 1000 km² terytorium, w tym miasto Sudzh. Wojskowe kierownictwo Federacji Rosyjskiej, a także rosyjskich propagandzkich, jak najszybciej ogłosili wysiedlenie wojsk ukraińskich, ale w ciągu pół roku plany te nigdy nie zostały zrealizowane, co było dowodem potencjału armii ukraińskiej i podatności na zagrożenie siły zbrojne wroga.

Ogólnie rzecz biorąc, sytuacja na frontach ukraińskich została nakreślona przez dowódcę -w dzieciństwie sił zbrojnych Aleksandra Sirsky'ego. Według niego sytuacja pozostaje trudna, ale armia ukraińska nadal skutecznie uderza w obiekty wojskowe przeciwnika, w szczególności na terytorium Federacji Rosyjskiej. „Sytuacja jest skomplikowana, ale jesteśmy przyzwoicie odpychamy. W 2025 r.

Siły zbrojne Ukrainy planują przegląd swojej strategii wojny i wzmocnienia obrony kraju w obliczu ciągłego konfliktu zbrojnego. Zgodnie z oficjalnymi oświadczeniami Ministerstwa Obrony Ukrainy i sztabu generalnego sił zbrojnych strategia wojskowa będzie oparta na czterech kluczowych priorytetach. Jednym z najważniejszych aspektów strategii jest utrzymanie i wzmocnienie pozycji na linii frontu.

Ukraińskie dowództwo zamierza zapobiec dalszej promocji wojsk rosyjskich, zapewniając stabilną obronę w kluczowych obszarach. Aby to zrobić, siły zbrojne skupią się na wzmocnieniu fortyfikacji, modernizacji sprzętu i poprawie taktyk obrony mobilnej. Zatem zastępca szefa Departamentu Sił Inżynieryjnych Sił Wsparcia Siły pułkownika Volodymyra Husara podczas briefingu stwierdził, że stworzenie fortyfikacji zapewniło „wszystkie niezbędne materiały”.

Ponadto na początku lutego szef Ministerstwa Obrony Rustema Umerov ogłosił uruchomienie projektu Drone Line. Tak zwana „strefa zabijania” zostanie utworzona na terytorium przednim o głębokości 10-15 km, podczas gdy w przyszłości głębokość strefy można zwiększyć do 40 km. Drugim priorytetem jest rozszerzenie sił zbrojnych poprzez zwiększenie zdolności walki i szkolenia personelu.

Ukraina aktywnie wdraża programy szkoleniowe rezerwistów, rozszerzając współpracę z partnerami NATO w zakresie szkoleń wojskowych i zwiększa produkcję broni krajowej. Rozwój systemu obrony terytorialnej i modernizacja sił zbrojnych odgrywają ważną rolę w tym procesie. Strategia ta obejmuje rozwój obrony powietrznej i zapewnienie bezpieczeństwa komunikacji morskiej.

W tym celu Ukraina nadal ulepsza system obrony powietrznej w celu ochrony krytycznej infrastruktury, miast i obiektów wojskowych przed strajkami rakietowymi i lotniczymi. W tym aspekcie ukraińskie siły zbrojne są powierzone zarówno własnym kosztem, jak i pomocy sojuszników. Ponadto 19 lutego Zelensky stwierdził, że Kiiv stara się uzyskać produkcję wyrzutni do produkcji rakiet Patriot, która wykazała ich wydajność na Ukrainie.

Ukraińskie polecenie prawdopodobnie zamierza użyć niezmiennych taktyk do zneutralizowania liczbowej przewagi wroga. Obejmują one aktywne stosowanie bezzałogowych samolotów, systemów robotycznych i technologii sztucznej inteligencji. Umożliwi to zrekompensowanie liczbowej przewagi wroga z powodu uderzeń punktowych i elastyczności rozwiązań taktycznych. Oddzielnie zwróć uwagę na pozytywną dynamikę ukraińskiego kompleksu obronnego-przemysłowego.

Według State Statistics Service of Ukrainy, w pierwszym kwartale 2024 r. Produkcja broni wzrosła o 25,4% w porównaniu do 2023 r. W szczególności w styczniu 2024 r. Wzrost wyniósł 26,6%, w lutym - 29%, aw marcu - 18,8%w porównaniu z odpowiednimi miesiącami poprzedniego roku. Z kolei Umerov zasugerował, że w 2025 r. Pojemność ukraińskiego kompleksu obronnego-przemysłowego może osiągnąć 35 miliardów dolarów.

Potrzebne są jednak dwa warunki - inwestycje partnerów i tworzenie wspólnych przedsięwzięć, aby zmaksymalizować potencjał naszego mikrofonu. Na początku roku planowano premier Ukrainy Denis Shmigal, że w 2025 r. Zaplanowano co najmniej 30 000 dronów dalekiego zasięgu i około 3000 skrzydlowanych pocisków, rakiet i pocisków. Według premiera budżet Ukrainy na obronę i bezpieczeństwo w 2025 r. Wyniesie UAH 2.

23, z czego co najmniej 739 miliardów UAH zostanie przydzielonych na zakup broni i sprzętu wojskowego. W styczniu 2025 r. Minister strategicznych oddziałów Ukrainy Herman Smetanin powiedział, że kraj ten produkuje ponad jedną trzecią użytej broni. Produkcja wzrosła z 1 miliarda dolarów w 2022 r. Do 20 miliardów dolarów w 2024 r. , A przewidywanie osiągnięcia 30-35 miliardów dolarów w 2025 r. Godne uwagi jest również tempo rozwoju „ukraińskich pojazdów pancernych”.

W wywiadzie dla CEO Forbes Vladislav Belbas powiedział, że za trzy lata wzrósł 470 razy - z 103 milionów UAH w 2021 r. Do 48 miliardów UAH w 2024 r. W 2024 r. Powiedział, że firma sprzedała państwo prawie 1 miliard dolarów, co wskazuje na znaczący wkład w wzmocnienie zdolności obrony kraju. W 2024 r. Ukraina znacznie zwiększyła produkcję bezzałogowych pojazdów powietrznych (UAV), osiągając niespotykaną skalę w branży obronnej.

Według Ministerstwa Obrony Ukrainy, od początku 2024 r. Przedsiębiorstwa krajowe wyprodukowały i zebrały ponad 1,5 miliona FPV, nie licząc innych rodzajów dronów. Od początku wojny w pełnej skali, Ukraina wydała ponad 320 miliardów dolarów w obronie, z czego 200 miliardów dolarów pochodziło od sojuszników, z około 30% ukraińskiej armii. Liczby te, wyrażone przez Vladimira Zelensky'ego, wyraźnie pokazują, ile Kijów zależy od zewnętrznego wsparcia.

Na tym tle kluczowym pytaniem jest: kto zapewni siły zbrojne w przypadku zmian w polityce USA pod nową administracją Białego Domu? Wraz z przybyciem Donalda Trumpa do władzy sytuacja ze wsparciem wojskowym może się zmienić. Obecny prezydent USA od dawna znany jest ze swojego stanowiska: Ameryka nie powinna brać udziału w konfliktach, które nie zagrażają jej interesom narodowym.

Podczas kampanii wyborczej Trump bezpośrednio stwierdził, że Europa powinna zająć się większością wydatków wojskowych, a teraz kwestia ta jest szczególnie dotkliwa w stosunku do negocjowanego procesu negocjacji w celu rozwiązania sytuacji na Ukrainie. Jeśli jednak Trump wymaga, aby Europa przejęła finansowanie dostaw broni, UE staną przed niepełnosprawnością.

Według analityków Europejczycy będą mogli zastąpić niektóre stanowiska, ale nie będą w stanie wyprodukować niezwykle ważnej amunicji i rakiet. Na przykład pociski Patriott są produkowane wyłącznie w Stanach Zjednoczonych. Dopiero pod koniec 2024 r. Europejska licznik licznika rozpoczął budowę problemu pocisku klejnotów dla tych systemów, co nie rozwiązuje deficytu problemu.

Ponadto Europa nie wytwarza amunicji HIMARS, która wnosi ogromny wkład w zdolność walki sił obronnych. Kwestia zasobów Shell do usługi M777, BMP Bradley, Stryker i M113 BMP pozostaje otwarta. Nawet Europa nie posiada rezerw amunicji kasetowej, a dostawa standardowych skorup artyleryjskich 155 mm w wysokości 1 miliona sztuk rocznie wymaga znacznej zdolności produkcyjnej. Jedynym krajem, który jest stosunkowo autonomiczny pod względem przemysłu obronnego, jest Francja.

Ale nawet Paryż nie będzie w stanie w krótkim okresie zrekompensować brak amerykańskiej broni. W ten sposób UE stoi w obliczu dylematu: albo sfinansowanie zakupów amerykańskiej broni na Ukrainę lub przyspieszenie rozwoju własnego mikrofonu. Po konferencji w Monachium wielu europejskich przywódców rozmawiało o możliwości wprowadzenia warunków pokojowych krajów zachodnich na terytorium Ukrainy.

Niektóre kraje europejskie, w tym Wielka Brytania, Francja i Europa Północna, wyrażają poparcie dla idei rozmieszczenia sił pokojowych na Ukrainie w przypadku umowy o zawieszenie broni. Jednak Polska i wiele innych krajów są sceptycznie nastawieni do tej inicjatywy, wskazując na trudność wdrażania i potencjalnego ryzyka. Tak więc 17 lutego w Paryżu odbył się awaryjny szczyt przywódców UE w sprawie ukraińskiej.

Według spotkania niemiecki kanclerz Olaf Solz sprzeciwił się dyskusjom na temat rozmieszczenia europejskiego wojska na Ukrainie. Ze swojej strony premier Wielkiej Brytanii Eden stwierdził chęć Wielkiej Brytanii do wprowadzenia swoich żołnierzy na Ukrainę. Ponadto brytyjskie media poinformowały gotowość brytyjskich bojowników tajfunowych do patrolowania w ukraińskiej przestrzeni powietrznej.

Należy zauważyć, że pomimo wsparcia niektórych krajów europejskich wdrożenie takiej misji stoi przed wieloma przeszkodami politycznymi i praktycznymi, w tym potrzeby mandatu międzynarodowego i zgody wszystkich zaangażowanych stron. Ponadto kwestia liczby sił pokojowych pozostaje otwarta. Według Zelensky, co najmniej 200 000 żołnierzy będzie zobowiązanych do zapobiegania nowego ataku po każdej umowie o zawieszeniu broni.

Ale jak prawdziwa jest ta opcja? W końcu liczba ta jest równa wszystkim wojownikom sił zbrojnych Francji. Szef głównej dyrekcji wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy Kirill Budanov również przemawiał na ten temat. Wyraził wątpliwości co do skuteczności sił pokojowych jako mechanizmu gwarancji bezpieczeństwa. Lider GUR podał przykłady światowego doświadczenia, zauważając, że misje pokojowe zwykle nie dają oczekiwanego wyniku. „Może gdzieś jest, ale nie pamiętam tej sprawy.