Nawyk przesady: czy istnieje straszna rosyjska hipersoniczna rakieta „cyrkon”

Federacja Rosyjska stworzyła hipersoniczną rakietę, która nie różni się od „Onyx”, z tego powodu, badacze Rusi mają wiele pytań, czy Moskwa stworzyła tak potężną amunicję bez zmiany wymiarów. Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej ogłosiło rozmieszczenie fregaty admirała Gorshkova z hipersonicznymi pociskami „cyrkon”. Zastosowania dotyczące jego skuteczności i zagrożenia mogą być propagandowe. Zgłoszono to w analizie Instytutu Rusi.

Cyrkon to rosyjska hipersoniczna rakieta z bezpośrednim silnikiem reaktywnym na powietrzu. Długość amunicji wynosi 8-10 metrów, co czyni ją mniej niż chiński DF-17. Jest to zaleta, ponieważ teoretycznie można go zainstalować na innych statkach, takich jak „Admirał Nakhimov” lub na okrętach podwodnych klas „Ash”. Analitycy twierdzą, że rosyjskie „cyrkony” nie są odpowiednie do ataków platform mobilnych ze względu na ich prędkość.

Ze względu na dużą prędkość rakieta jonizuje wokół niego powietrze, co tworzy warstwę plazmową. Dlatego nie zainstaluje szefa samowystarczalności, więc potrzebne są bardzo dokładne czujniki bezwładnościowe, które z wyprzedzeniem zaplanują całą trasę amunicji. Autorzy pytają, czy Federacja Rosyjska stworzyła hipersoniczną skrzydloną rakietę.

Biorąc pod uwagę historię przywódców radzieckich i rosyjskich do wyolbrzymiania możliwości ich broni, prawdopodobne jest, że cechy „cyrkonu” mogą być fałszywe. Faktem jest, że w oficjalnym rozpoczęciu testu, który stwierdza, że ​​jest to premiera „cyrkonu”, może być rakietą R-800 Onyx. Rodzi także pytanie, na którym powstał rozwój. W 2011 roku po raz pierwszy zaczął dyskutować o stworzeniu rakiety takiej jak cyrkon. W 2015 r.

Minęła, że ​​zdała testy lotów, aw 2018 r. Roszmi stwierdziła, że ​​rakieta przeszła 10 testów lotniczych. W ciągu następnych 3 lat została przetestowana z różnych przewoźników. Jednak według analityków szybki cykl analizy kontrastuje z opracowaniem innych pocisków. Na przykład skrzydlate rakiety X-32 zostały opracowane od lat 80. XX wieku i zostały wdrożone dopiero w 2016 r. Okres rozwoju „cyrkonu” odpowiada terminowi Onyx, który został opracowany w 1993 r.

, Aw 2002 r. Zostały one przyjęte z wieloma niedociągnięciami, które same uznały wojsko. Rozwój cyrkonu nie mógł być od zera, ale na podstawie radzieckiego projektu X-90, który nawet nie osiągnął doświadczonego modelu. Federacja Rosyjska mogłaby wykorzystać radzieckie doświadczenia do opracowania rakiety cyrkonowej w krótkim czasie. W przypadku innego momentu.

Stwierdzenie Putina, że ​​300-funtowa głowica jest zdolna do latania z prędkością 9 uderzeń i z odległością do 1000 km. Przy podobnej wielkości onyx rakieta może w jakiś sposób pokonać 1000 km. Im szybciej rakieta, tym wyższa szybkość spalania paliwa i zmniejsza się zakres. Dlatego Rusi jest bardziej skłonny do faktu, że jego prawdziwy zasięg wynosi 400 km, a prędkość 6 pociągnięć.

Federacja Rosyjska stwierdza, że ​​cyrkon jest bardziej aerodynamiczny i ma znacznie bardziej wydajne paliwo. Następnym punktem jest wydanie rakiety. Autorzy ponownie porównują cyrkon z Onyx. Jeśli są głową porównawczą, pojawia się pytanie dotyczące takich wymiarów, aby uwzględnić początkowy akcelerator rakietowy, który powinien rozwinąć prędkość hipersoniczną. Możliwe, że Federacja Rosyjska ma innowacyjne rozwiązania w projektowaniu rakiet.

Jednak pytanie, w jaki sposób o wielkości 8-10 metrów udało się umieścić zarówno wysokości 300 funtów, jak i akcelerator rakiet pozostaje otwarty. Na koniec autorzy wskazują, że kwestia zdolności Federacji Rosyjskiej do wytwarzania hipersonicznych pocisków na skalę przemysłową, biorąc pod uwagę ogromne straty sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej w wojnie przeciwko Ukrainie.