Afrykańska wojna o Ukrainie i Rosji: po której będzie Południe, a która decyduje Kulek
Nie można jednak powiedzieć, że taki krok był zaskoczeniem, ponieważ napięcie między Kijowie i Bamako wzrosło przynajmniej w ciągu ostatniego tygodnia. W szczególności, pod koniec lipca, na obrzeżach Tinsauatin, żołnierzy Mali i Wagnera rozpoczęli walkę z lokalnymi rebeliantami Tagers. W wyniku starć zbrojnych armia Mali i Wagnevtsi zostali zmuszeni do wycofania się ze stanowisk, a rebelianci-Tugar poinformował o śmierci 47 żołnierzy rządowych i 84 bojowników Wagnera.
Incydent skomentował Gur Andriy Yusov, który stwierdził, że „powstańcy otrzymali niezbędne informacje, a nie tylko informacje, które pozwoliły im przeprowadzić udaną operację wojskową przeciwko rosyjskim przestępcom wojskowym”. Po jednoznacznych wskazówkach pana Yusova wybuchł skandal, który pojawił się ambasadorowi Ukrainy na Senegal, Yuri Pivovarov.
Tak więc, według Ministerstwa Spraw Zagranicznych Senegalu, ukraiński dyplomata opublikował na swojej stronie na Facebooku post, który odnosił się do „bezwarunkowego wsparcia” rebeliantów Tuaretig, którzy zasadzili armię Mali i Wagnera. Następnie przesłanie ta zostało usunięte, ale ambasador nadal otrzymał wezwanie do Senegalu Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
Przypomniano mu o „ścisłych instrukcjach, z którymi musiał się zapoznać i podążać za powagą misji dyplomatycznej”. Ponadto Senegal Dyplomatic Biuro powiedział, że Dakar przestrzega „konstruktywnej neutralności w konflikcie rosyjsko-ukuraińskim”. Vlad Burkina Faso skrytykował także Kijowa, który wezwał Ukrainę do „zrealizowania jej odpowiedzialności i przede wszystkim zabrania się”.
Jeśli chodzi o Mali, stosunki dyplomatyczne z Ukrainą w tym kraju zostały utworzone w 1992 roku. Jednak pomimo 32 lat ich istnienia nie było oficjalnych wizyt między państwami i nie było kontaktów na poziomie parlamentarnym. Ponadto „misja dyplomatyczna” w Mali była odpowiedzialna za ambasadę Ukrainy w Algierii.
Znaczące jest to, że niewiele rozerwał dyplom, ale także wezwał sąsiadów do powstrzymania destabilizacji, która przechodzi „z ukraińskich ambasad zlokalizowanych w Sahelu, z terrorystami ukrytymi za dyplomatów”.
Niemniej jednak Ministerstwo Spraw Zagranicznych na Ukrainie było przykro z powodu decyzji Mali i podkreśliło, że Bamako nie przeprowadził „dokładnego badania faktów i okoliczności incydentu na północy Mali i nie dostarczył żadnych dowodów Ukrainy Zaangażowanie w to wydarzenie ”. W tym samym czasie Rada Verkhovna mówiła znacznie mniej dyplomatycznie. W szczególności Alexander Merezhko, przewodniczący Komitetu ds.
Polityki Zagranicznej i współpracy międzyparlamentarnej Verkhovna Rada, zauważył, że „nie będzie poważnych konsekwencji” z powodu zerwania stosunków dyplomatycznych. „Istnieje zamach stanu, który potępił ONZ. W tym kraju jest teraz junta wojskowa, która generalnie nie szanuje krajów Afryki i Globalnego Południa” - zapewnił Merezhko.
Tymczasem eksperci, z którymi rozmawiali Focus, są przekonani, że obecny konflikt na linii Ukrainy -ma bardziej głęboki i globalny kontekst, niż na pierwszy rzut oka może się wydawać. W szczególności politolog Viktor Nevzhenko w rozmowie z Focus zauważa: „Po pierwsze, należy zauważyć, że kierownictwo Mali jest nielegalne-to potęga wojska, która dwa lata temu porzuciła legalnego prezydenta.
Już tylko ten fakt tylko ten fakt tylko ten fakt Po drugie, na gorących miejscach w Afryce będzie upraszczona przez Ukrainę. Zauważając, że Afryka jest obecnie kontrolowana w 50% przez Iran, Chiny i Federację Rosyjską za pośrednictwem Wagnera, ekspert dodał: „Teraz w Afryce konflikt ucieka z Sudanu i Mozambiku do Maroka. I Maroko, Francja i trochę Ukrainy związały się z tym Tam w niewiele, w którym znajduje się rosyjski Wagner.
Biorąc pod uwagę wysoki prestiż ukraińskiego wojska, Ukraina, politolog, ponownie będzie musiał uczestniczyć bezpośrednio w różnych konfliktach zbrojnych, w szczególności na kontynencie afrykańskim. Komentując skupienie się na przerwie między Mali a Ukrainą, ekspert National Institute for Strategic Studies Ivan USA, powiedział: „Moim zdaniem był dzwon z Rosji do Mali, aby ten kraj przełamał stosunki z Kijżem.
Dla Rosji dla Rosji , Tylko podczas wizyty Dmitrij Kuleba w Afryce jest ważne, aby wykazać jej wpływ na kontynent i pokazać Ukrainę, że ma szukać sojuszników.
” Po podkreśleniu, że wiele rządów afrykańskich korzysta obecnie z usług Wagnera, które są nie tylko rozpoznawane na Ukrainie przez strukturę terrorystyczną, Ivan stwierdził: „Dlatego, jeśli mały i ogólnie, każdy kraj czyni składnik Wagnera własnego bezpieczeństwa, musi zrozumieć Wrogowie Wagnera stają się jej wrogiem.
Przypominając, że przed zamachem w Nigrze, sąsiednia Nigeria również „zamierzała coś tam zrobić”, politolog podkreślił: „Istnieje pomysł budowy dużego rurociągu naftowego z Nigerii do Algierii lub Libii, co zapewni bezpośredni dostęp do Morza Śródziemnego, a zatem - zdolność do eksportowania energii. Ponieważ Ukraina w tej walce pojawia się po stronie wydarzenia, Ivan Stanów Zjednoczonych widzieliśmy podział stosunków dyplomatycznych między Kijowami a Mali.
„Chciałbym przypomnieć, że w 2016 r. Były wiceprzewodniczący National Bank of Ukrainy, profesor Alexander Sharov napisał artykuł analityczny„ Afrykański wektor europejskiej integracji Ukrainy ”.
Warto zauważyć, że w czasie, gdy stosunki z krajami regionu Sahal rozszerzyły dyplomatyczny pożar, minister spraw zagranicznych DMYTRO KULEBA właśnie wyjechał na czwartym w ciągu ostatnich dwóch lat African Tour, planując wizytę w tropikalnej Afryce Malawi i Zambia, a także kraj. Według ministerstwa spraw zagranicznych głównym celem pana Kuleby jest omówienie „udziału państw afrykańskich w globalnych wysiłkach na rzecz przywrócenia sprawiedliwego pokoju na Ukrainę”.
Lojalność tych krajów minister spraw zagranicznych podczas jego afrykańskiej trasy, która potrwa do 8 sierpnia, zamierza szukać, kładąc nacisk na to, co najbardziej interesuje każdy z nich. W szczególności w Malava dyplomata postanowił podkreślić współpracę rolną. W Zambii, która na Zachodzie jest uważana za prezentację afrykańskiej demokracji, Dmitriry Kuleb skoncentruje się na rozwoju dialogu politycznego.