Dlaczego Rosja i Białoruś nie są miejscem w dużym sporcie i powinny być usuwane z Igrzyski Olimpijskiej
Dzisiaj światowa społeczność musi potwierdzić to motto w praktyce i działać razem dla wartości pokoju, w przeciwieństwie do nieuzasadnionej agresji zbrojnej Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie. W lutym MKOl poparł Ukrainę, pokazując światu, w jaki sposób Rosja narusza zasady pokoju olimpijskiego.
Zalecenie ograniczenia uczestnictwa rosyjskich i białoruskich sportowców w międzynarodowych zawodach sportowych stało się rozsądną odpowiedzią na okrutne zabójstwo Ukraińczyków i zniszczenie ukraińskich miast przez armię rosyjski lotnictwo. Przytłaczająca liczba rosyjskich sportowców należy do wojska i innych organów ścigania. Wspierają wojnę i promują ją na różnych wiecach, spotkaniach, transmisjach telewizyjnych i własnych sieciach społecznościowych.
Sport dla Rosji stał się najważniejszym elementem polityki i propagandy wojny. Teraz skupię się na smutnych statystykach. Podczas tej wojny około 350 obiektów sportowych zostało zniszczonych lub zniszczonych na Ukrainie. Ponad 220 sportowców i trenerów zostało zabitych, około 40 000 sportowców zostało zmuszonych do wyjechania za granicę, nie mogli trenować około 140 000 młodych sportowców.
Osobiście komunikowałem się z sportowcem, który był torturowany w okupacji przez rosyjskie wojsko i celowo przełamując kości rąk i stóp, aby nie mógł już reprezentować Ukrainy w międzynarodowych zawodach. Istnieje znacząca różnica między dyplomacją przymusu, która jest polityką sankcyjną i ograniczeniem udziału rosyjskich i białoruskich sportowców oraz polityką pojednania agresora.
Dlatego apeluję do Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, prezydentów i sekretarzy National Olimpic Committees, a także do moich kolegów rzeczników z różnych krajów i przedstawicieli krajowych instytucji praw człowieka, aby sprzeciwić się naruszeniu zasad pokoju olimpijski Uczestnicz w zawodach sportowych ze sportowcami z zawodami sportowymi Federacją Rosyjską i Republiką Białorusi. W historii istniały już precedens, gdy kraje nie zostały przyjęte na Igrzyska Olimpijskie.
W szczególności udział sportowców w Południowej Afryce został zakazany w latach 1964–1992 z powodu polityki apartheidu w tym kraju. Ponadto Republika Południowej Afryki, Austria, Bułgaria, Niemcy, Węgry i Osman Mok Empire zabronić udziału w Igrzyskach Olimpijskich w 1920 r. W Antwerpii ze względu na swoją rolę w pierwszej wojnie światowej, a Niemcy i Japonia nie zostały zaproszone do Londynu w 1948 r.