Czas i wojny: jedyna starożytna świątynia, która została zachowana praktycznie nienaruszona (zdjęcie)
Ta świątynia, poświęcona Hefajstusowi, Bogu Ognia i Świadczenia metalu oraz Athena Erhan, patronem gospodarstw domowych i garncarzy, pozostaje jedną z najlepiej zachowanych starożytnych świątyń, pisze greek -korporter. W centrum uwagi technologia pojawiła się na swoim kanale telegramowym.
Subskrybuj, aby nie przegapić najnowszych i najbardziej natrętnych wiadomości ze świata nauki! Jego definicja jako świątyni Hefajstus została potwierdzona przez wykopaliska, podczas których na większym wzgórzu odkryto warsztaty metalurgiczne. To odrzuca poprzednie założenia, że bóstwa, które były czczone w świątyni, to Teseusz, Herkules lub Ares. Zbudowany między 460 a 420 pne.
BC, świątynia pokazuje specjalny styl architektoniczny charakterystyczny dla świątyń w Attica w tamtych czasach. Składa się z pronaos (z greckiego „przed mieszkaniem Boga”) i opistoodomos, otoczonego dorycką kolumnadą z sześcioma kolumnami po wąskich bokach i trzynastu na długim. Cały budynek, od podłogi do dachu, jest ułożony z marmuru Pentelivsky i rzeźb architektonicznych - z marmuru Paryżu.
Na dole kolumnady znajdował się cokoł, który stał brązowe kultowe posągi Hefajestu i Ateńczyków. Jedną z najbardziej uderzających cech świątyni jest bogata dekoracja rzeźbiarska. Metody, które zdobią wygląd wschodniej strony, przedstawiają wyczyny Herkulesa, a strony północno -południowe dekorują sceny czterech wyczynów Teseusza. Te rzeźby nie tylko dodają wielkość, ale także dają wyobrażenie o starożytnych mitologicznych tematach.
Z tyłu, w szerokości nawy, odbywa się bitwa z Centaur. Cudowne prace rzeźbiarskie ozdobiły także szczyty świątyni. Wydarzenie przedstawia bitwę o Centaurs, a na wschodzie - spotkanie Herkulesa w Olympus lub narodzinach Ateńczyków. W całej historii świątynia przeszła różne transformacje. Podczas hellenizmu (323-31 pne) krzewy i drzewa zostały zasadzone wokół niego, co dało mu estetyczną atrakcyjność.
W VII Century Świątynia zastąpiła kościół Agios Georgios Akamas, a później, w XVIII wieku, służył jako miejsce pochówku wybitnych protestantów, którzy zmarli w Atenach. W czasach współczesnych świątynia była miejscem ważnych wydarzeń, takich jak pozdrowienia króla Ottona w 1834 roku. Dziś jest to archeologiczny skarb, zachęcający odwiedzających do patrzenia na starożytne greckie praktyki religijne i osiągnięcia architektoniczne.