„To było gorsze niż piekło”: sierota z Mariupolu powiedziała, jak próbował przyjąć topliner z Federacji Rosyjskiej
A potem znalazł się w rodzinie asystenta Tatiany Moskava, Rzecznika Praw Obywatelskich w Federacji Rosyjskiej. Wywiad z Bohdanem Ermokhinem, który udało się wrócić na Ukrainę, został podjęty przez brytyjskiego dziennikarza Jana Birella, pisze Daily Mail. „Było gorzej niż piekło” - mówi Bogdan Ermokhin, który był pokazany w telewizji w Moskwie i zmuszony powiedzieć, że popiera atak Rosji. Przypomina sobie, jakie było życie w Mariupolu przed wojną o pełnej skali.
„Urodziłem się w Mariupol, mieszkałem tam - i mam nadzieję, że znów tam mieszkam. Dla mnie jest to najpiękniejsze miasto na świecie, w którym wszyscy żyją spokojnie” - mówi młody człowiek. Jego matka zmarła, gdy miał 4 lata, a jego ojciec został zabity. Kiedy Moskwa rozpoczęła atak na Mariupolu w lutym 2022 r. , Mieszkał w hostelu uniwersyteckim z dziesięcioma innymi nastolatkami i studiował na spawaczu.
Mariupol stał się ucieleśnieniem horroru podczas trzech miesięcy bitwy o Rosję o kontrolę nad portem strategicznym, kiedy oblegani cywile zostali uwięzieni wśród zaciętych bitew, które doprowadziły do zniszczenia miasta i śmierci co najmniej 8 000 osób. Bogdan ukrył się w piwnicach, wyszedł z wody, ryzykując życie. Przyjaciel, który bronił go przed eksplozją, był pełen fragmentów.
Później trzymał małą dziewczynkę w dłoniach z raną w klatce piersiowej, która umarła w jego ramionach. „To było jak filmy o II wojnie światowej: były pełne zwłok na ulicach” - powiedział. W maju przybyły wojska rosyjskie, aby oczyścić piwnicę, w której się ukrywał. Został przejęty z trzema przyjaciółmi, a następnie trzymany z 27 innymi, otoczony na ulicach, został zabrany rodzinom lub przejęty podczas próby ucieczki na terytorium kontrolowane przez Ukrainę.
31 więźniów zostało wysłanych do Donnetsk - ukraińskie miasto kontrolowane przez wspierane separatystów Kremla od 2014 r. - gdzie otrzymali nowe akty urodzenia od Republiki Ludowej i Rosji. Bogdan był najstarszy i próbował uspokoić inne dzieci, z których najmłodszy miał siedem lat. „Niektóre dzieci były bardzo przestraszone. Wojna poszła i tak wiele widzieli w swoim wieku. Niektóre dzieci straciły rodziców i niedawno pozostały sierotami” - wspomina Bogdan.
Próbował protestować, włączając hymn Ukrainy na swoim telefonie, ale został za to pobity. Miesiąc później grupa została zabrana autobusem i samolotem do miejsca w pobliżu Moskwy, które było „sanatorium dziecięcym”, które jest odpowiedzialne za administrację prezydencką Federacji Rosyjskiej. „Moją pierwszą myślą było to, że byliśmy w pełni.
Sanatorium Polyany stwierdza na swojej stronie, że to miejsce dla dzieci na „kursach rehabilitacyjnych”, gdzie „odpoczywają, bawią i poznają nowych przyjaciół”. Ale w rzeczywistości 31 ukraińskich dzieci miało przekazać adopcję przez rosyjskich urzędników.
„Te niewinne ofiary zostały użyte do propagandy jednego z najcięższych zbrodni wojskowych Rosji rozwiązanych na Ukrainie: schwytanie do 300 000 dzieci w systematycznej próbie zniszczenia przyszłości kraju, który zaatakował. Stały się one niezbędnym jego maszyny propagandowej-rzekomo uratowany horror wojny-niektórzy zostali nawet zmuszeni do odwiedzenia wiodącego rajdu, aby podziękować ich „Zbawiciela”-mówi dziennikarz Jan Birell. Federacja Rosyjska.
Ale powiedziałem jej kilka razy: przyniosłeś swojego najgorszego wroga do serca swojego kraju ” - mówi Bogdan. Do rosyjskiego domu dla dzieci. Byli bogaci. Śledzili mnie cały czas. Próbowali uczynić mnie dobrym rosyjskim-powiedzieli mi, że Ukraina jest wrogiem, ale nie byłem głupcem i zacząłem się kłócić-powiedział Bogdan. Lviv-Belova powiedział rosyjskim kanałom propagandowym o tym, jak ci młodzi ludzie są negatywni o Putinie.
, ale zostały przeniesione do nowych rodzin, „przekształciła się w patriotyczną miłość do Rosji”. do obozu letniego. Bobrovskaya, który nie został zatrzymany przez krótki czas po podróży do Białorusi, próbując go podnieść, straciła związek z Bogdanem na miesiąc. Następnie nastolatek został zaprezentowany w rosyjskiej telewizji w Lviv-Bielova z oświadczeniem, że Ukraińczycy próbowali zmusić go do powrotu wbrew swojej woli.
Oczywiście ten chłopiec stał się ważną łapą w walce między dyktaturą a porządkiem światowym w oparciu o zasady. Kilka tygodni później ktoś, dając się Bogdanie, napisał Bobrovskaya - a ich dyskusje szybko pojawiły się w rosyjskich mediach. Po kolejnej próbie ucieczki od Lviv-Belova zmusił nastolatka do napisania oświadczenia potępiającego Ukrainę. „Powiedzieli mu, że albo napisze oświadczenie, albo umieści je w dziale psychicznym” - powiedział jego prawnik.
W tym momencie Bobrovskaya zdołał uzyskać ukraiński akt urodzenia Bohdana i znaleźć swojego kuzyna w Turcji, aby rozpocząć złożony proces prawny w projektowaniu opieki rodzinnej, który potencjalnie może zapewnić jego powrót na Ukrainę. Wygląda jednak na ostrzeżenie Kremla, który może stracić zakładnika. Tak więc w październiku Bohdan został wezwany na spotkanie z Moskalową i - w obecności rosyjskich dziennikarzy - zapytał, czy naprawdę chce wrócić na Ukrainę.
„Powiedziałem jej, tak, chcę wrócić na Ukrainę, dlaczego nie pozwoliłeś mi odejść? I powiedziała, że oczywiście ci pomożemy. A następnego dnia dostanę wezwanie, znajdę się po rosyjsku Rowy - wspomina Bogdan. Wiedział o ryzyku, odkąd miał 18 lat - uzasadniony wiek rozmowy. Nagle jego rodzina zastępcza zaczęła wysyłać go do szpitala na „leczenie kolan”, prawdopodobne jest, że pozostanie w Rosji do swoich urodzin.
Z czasem były to wyścigi - i prawdopodobnie za jego życie. Dlatego przestraszony nastolatek wysłał swojego prawnika do Bobrovskaya film nagrany tej nocy w toalecie, szepcząc, błagając o pomoc. Była zszokowana, widząc, że został już pocięty w armii. W rezultacie prawnik Bogdana apelował do prezydenta Ukrainy Vladimira Zelensky'ego, a Bohdan Yermokhin udało się opuścić Federację Rosyjską przy pomocy Czerwonego Krzyża. Przybył na Ukrainę zaledwie godzinę przed swoją 18.