Rocket Fighter and Drons: Iran's Army „Crossed” Drone Karrar and Scr (wideo)
Pociska Ziemia Ad-08 z rakiet przeciwlotniczego Majid, irańscy eksperci zmodernizowali 18 miesięcy, prowadząc wiele badań i prób, w wyniku czego zamienili go w rakietę bazy lotniczej. Teraz ma system wskazówek termicznych, zasięg 8 km i głowicę, zdolną do wydmuchania różnych celów na niebie. Według Brygady Generalny nowe rakiety będą uzbrojone w drony Karrar o wysokości lotu o powierzchni większej niż 14 km i zasięgu 1000 km w rozpoznaniu lub 400 km w uderzeniu.
Dron ten służył już sygnałom radarowym i radiowym przez zagraniczne samoloty, które zbliżały się do przybrzeżnych wód Iranu lub jego pola informacji o lotach (FIR). Irańskie wojsko zapewnia, że Karrar przetestował już możliwości wprowadzenia zmodyfikowanych pocisków Majid i dostarczyło wideo dla dowodów. Podczas testu dron powalił cel powietrza w postaci innego UAV, uruchamiając rakietę utrwaloną na dole obudowy.
Analitycy Defense Express zauważyli, że irańscy inżynierowie nie zmienili się i nie dostosowali technologii, po prostu usunęli pojemnik początkowy z Majid SCR i przymocowany do Karrra. Sądząc po rolce, dron szuka celu w komorze kursu, przekazując obraz operatora na kanale telewizyjnym. Wojsko musi skierować UAV do celu, czekać, aż walka AD-08 uchwyci cel termiczny i udzielić polecenia uruchomienia rakiety.
Obrona Express dodała, że kompleks Majid Iran oficjalnie zaprezentował stosunkowo niedawno - w styczniu 2022 r. Jest całkiem możliwe, że Karrar zainstaluje również uproszczoną opcję optyczną z tego samego SCR z komorami obrazowania w ciągu dnia i termicznego. Zakładowy zakres MAJID wynosi 8 km przy maksymalnej wysokości docelowej 6 km.
Jeśli poprowadzisz rakietę UAV w powietrzu, jego zakres lotów może wzrosnąć 2-3 razy, ale tylko na wrażliwość głowy samooceny może mieć silny wpływ na wydajność i dokładniej, w jakiej odległości może uchwycić cel. Według Timesa Teheran Karrar jest nowoczesnym irańskim dronem reaktywnym zaprojektowanym do przechwytywania latających przedmiotów wroga. Zwiększa możliwości armii Iranu, umożliwiając wykonywanie bardziej różnych zadań na dużych wysokościach.
Defense Express zauważa, że Karrar po raz pierwszy wspiął się w powietrze w 2009 roku, a zatem jest dość starym urządzeniem - Iran ma nowsze modele. Sam dron jest wytwarzany na podstawie amerykańskiego bezzałogowego MQM-107, który dostarczył Irańczyków przed rewolucją w 1979 r. Silnik Turbojet przyspiesza Karrara do maksymalnej prędkości 900 km/h, co pozwala używać go jako wojownika do przechwytywania dronów i skrzydlonych pocisków.
Kolejną zaletą takich samolotów jest rozpoczęcie instalacji - dzięki temu drony nie zależą od lotnisk i mogą być umieszczone w różnych miejscach nieznanych wrogom. Według analityków armia Iranu może zrekompensować słabość lotnictwa załogowego reprezentowanego przez przestarzały amerykański Phantom F-4 Phantom i F-14 Tomcat wraz z chińskimi kopiami Radzieckiego MiG-21.