Żelazna kopuła uderzyła: gdy bojownicy Hamasowi udaje się ominąć potężny izraelski system obrony powietrznej
I chociaż nie ma dokładnych danych, oczywiste jest, że Palestyńczycy uderzyli w obronę powietrzną Izraela. Przyczyny niepowodzeń w pracy jednego z najskuteczniejszych systemów obrony powietrznej na świecie są określane w obronie. Według danych grupa opublikowała kilka tysięcy rakiet na wielu celach na terytorium Izraela - niektóre z nich osiągnęły cel, co doprowadziło do zniszczenia i ofiar. Specjalista ds.
Obrony kosmicznej Yen Boyd zauważa, że przyczyną przełomu żelaznego kopuły jest liczby. Ale najpierw ekspert krótko wyjaśnił, jak działają te narzędzia do obrony powietrznej. System obrony powietrznej składa się z trzech kluczowych elementów. Po pierwsze, są to radary do identyfikacji, identyfikacji i śledzenia latających pocisków. Zakres tych radarów jest inny. Według Raytheona radar żelaznej kopuły działa w odległości od 4 do 70 km.
Po wykryciu celu pod względem prędkości i kierunku obiektu określony jest stopień zagrożenia. Jeśli zostanie potwierdzone, że obiekt jest zagrożeniem, operatorzy „żelaznej kopuły” kontynuują swój radar. W przypadku potwierdzenia zagrożenia dla systemu ochrony nie ma więcej niż jednej minuty na odpowiedź na atak. Drugim ważnym elementem systemu obrony powietrznej jest centrum zarządzania walką. Ten komponent określa, jak działać w przypadku potwierdzonego zagrożenia.
Na podstawie stale aktualizowanych informacji radarowych określa optymalną odpowiedź: skąd i ile rakiet przechwytujących się na latających pociskach. Trzecim ważnym składnikiem jest sama rakieta przechwytującego. W przypadku żelaznej kopuły jest to rakieta naddźwiękowa z czujnikami wykrywania termicznego. Te czujniki lotów przekazują informacje do przechwytywania, co daje mu zagrożenie i zbliżając się do nich.
Przechwytnik wykorzystuje detonator bliskiego działania, który aktywuje mały radar, który eksploduje w bezpośrednim sąsiedztwie zbliżającej się rakiety, więc nie ma bezpośredniego uderzenia w niepowodzenie. W Izraelu znajduje się co najmniej 10 żelaznych akumulatorów kopuły, każda zawiera od 60 do 80 rakiet. Podczas poprzednich ataków przy użyciu mniejszej liczby pocisków i żelaznych skorup kopułowych było to 90% skuteczne w stosunku do szeregu zagrożeń.
Jednak tym razem Hamas wypuścił kilka tysięcy rakiet, aw Izraelu było mniej niż tysiąc przechwytujących, gotowych im się oprzeć. „Nawet jeśli żelazna kopuła była w 100% skuteczna w stosunku do nadchodzących zagrożeń, bardzo duża liczba pocisków Hamas oznaczałaby, że niektóre z nich nadal znikną” - podkreślił Boyd.
Ataki Hamas wyraźnie pokazują, że nawet najlepsze systemy obrony powietrznej można przeciążyć, jeśli ich liczba zagrożeń przekroczy liczbę osób, które powinny wytrzymać. Zatem atak palestyński wyraźnie wykazał przykład asymetrii wojskowej, gdy niedrogi i liczne środki zmian pokonują droższy i wysoki system.
Ekspert doszedł do wniosku, że atak Hamasa pokazuje potrzebę stworzenia systemów obrony powietrznej, które byłyby znacznie bardziej skuteczne w dwóch ważnych parametrach. Po pierwsze, powinni mieć głębszy arsenał agentów obrony, który może odzwierciedlać bardzo dużą liczbę zagrożeń rakietowych. Drugim jest znaczne zmniejszenie kosztu jednego agenta obrony.
„W związku z tym prawdopodobne jest, że rozwój i wdrażanie samolotów energii kierunkowej oparte na laserach o wysokiej energii i potężnych mikrofalach zostanie przyspieszone” -podsumował ekspert. Przypomnij sobie, że izraelska armia obrony przygotowuje się do przeprowadzenia operacji gruntów w sektorze Gazy, ale podczas trwania szkolenia izraelskiego planu wojskowego w celu uruchomienia systemu obrony powietrznej i „tarczy światła”.