Element krytyczny C-400: ATACMS Złamane zepsute rosyjskie RLS „Tombstone”
Ten cios, wykonany przy użyciu rakiet ATACMS o wysokiej zawartości, stał się poważnym ciosem dla rosyjskiej obrony powietrznej. O tym pisze uznanie armii. Zniszczenie radaru wroga było możliwe dzięki dostawom zachodnich systemów długoterminowych i pozwoleniu udzielone przez partnerów Ukrainy. Analitycy wskazują, że utrata elementu takiego jak radar „nagrobka” podważa rosyjskie możliwości identyfikacji i niszczenia zagrożeń powietrznych na znacznych odległościach.
Faktem jest, że 64N6E jest radarem inteligencji i celem z fazową siecią antenową działającą w pasmach S. Stacja została specjalnie zaprojektowana do wykrywania bramek aerodynamicznych i balistycznych w odległości do 300 kilometrów, co umożliwia systemowi S-300 i C-400 reagowanie na zagrożenia na długo przed ich przybliżeniem. Ponadto radar jest w stanie jednocześnie wyśledzić do 100 bramek, w tym bojowników, skrzydlowane pociski i pociski balistyczne.
Kluczową cechą 64H6 jest możliwość szybkiego i dokładnego skanowania przestrzeni powietrznej, zapewniając wysoką odporność na supresję elektroniczną radiową. Platforma mobilna umożliwia szybkie wdrożenie radaru w zmianie walki. Eksperci podkreślają, że w przypadku rosyjskich systemów S-300/C-400 utrata 64H6E oznacza pozbawienie ich głównego źródła danych w sytuacji powietrznej.
Bez tego radar systemu staje się praktycznie „ślepy”, co znacznie zmniejsza ich zdolność do skutecznej ochrony przedmiotów przed atakami powietrznymi. Ponadto utrata tak złożonego i drogiego radaru, jak 64H6 stwarza znaczne trudności dla rosyjskiego wojska, ponieważ zastąpienie systemu wymaga dużych zasobów, czasu i logistyki. Przeciwnie, ten sukces jest ważnym taktycznym zwycięstwem dla Ukrainy.
Zmniejszając wydajność rosyjskiego sprzętu obrony powietrznej, wojska ukraińskie mogły bardziej aktywnie korzystać z dronów, pocisków i lotnictwa do strategicznie ważnych celów. Utrata tak złożonego i drogiego radaru, jak 64H6 stwarza znaczne trudności dla rosyjskiego wojska. Zastąpienie systemu wymaga dużych zasobów, czasu i logistyki. Przed przywróceniem całkowitego ubezpieczenia obrony powietrznej w okolicy rosyjskie obiekty pozostają bardziej podatne na ataki.