Wojna w Korei została zakończona bez zgody stron: co można wyjąć z doświadczenia Seulu i Pjongjanga

Kiedyś Korea przetrwała jeszcze większą wojnę niż ta na Ukrainie przypomina teraz analityka politycznego i wolontariusza Gennady Druzenko. I zwraca uwagę na to, jak południowa część kraju wyszła z wojny i poczu w ciemności, mając podobne problemy z Ukrainą. Koreańskie lekcje lubimy powtarzać, że od czasu II wojny światowej odbywamy największą wojnę w Europie. I to prawda.

Post -war Europe, która pojawiła się w Wielkiej Wojnie i imperatyw „Never Again!”, Declands w oczach. Okazało się, że nie można rozwijać się na zawsze i cieszyć się komfortowym pełnym życiem pod parasolem amerykańskiego bezpieczeństwa. Jednocześnie aktywnie osiąga zyski na tanie rosyjskiej energii i outsourcingu przemysłowego w Chinach.

Ponieważ gdy życie zbliża się do kasjera, okazuje się, że Rosja/Mocowa/Horda produkuje (według Ministra Obrony Niemiec) więcej broni to więcej broni niż cała UE jest połączona, a wśród 10 najpotężniejszych armii na świecie tam Czy nie jest europejski, ale Rosja, Chiny, Indie, Turcja i Pakistan. Dlatego, kiedy myślę o tym, jak przetrwać i wygrać Ukrainę, coraz częściej pociąga mnie przypadek Korei Południowej.

Ten sam stosunkowo niewielki naród, zaciśnięty między potworami - Japonią i Chinami. Ta sama przedłużona era bezpaństwowości. Ta sama elita, wychowana w tradycjach japońskiej metropolii. I ten sam los ma stać się polem bitwy, na którym komunizm i demokracja połączyły się w piekłach, którego skala znacznie przekroczyła obecną wojnę na Ukrainie. Oto suche dane: 20 krajów wzięło udział w wojnie koreańskiej.

W ciągu czterech lat przyciągano ponad 3 miliony personelu z każdej strony. Koreańczycy Północni z sojusznikami dwukrotnie wzięli Seul, a koalicja pod flagami ONZ i prowadzona przez armię amerykańską - Pjongjangi. Ponad 3 miliony zabitych i całkowicie zniszczyło ten południe na północ. Ale nie uniemożliwiło to Republice Korei w trakcie wojny (5 września 1952 r.

) Pierwszego w historii prezydenckich wyborów krajowych, które wygrał Lee Son, który pielęgnował korupcję i anizm w kraju i kraju Prześladowani przeciwnicy polityczni. Nawiasem mówiąc, w 1953 r. , Kiedy po śmierci Stalina i wybór Eisenhowera otworzyły okno na zainstalowanie rozejmu między dwiema Koreą, Syn Lee był przeciwny.

Przedstawiciel Korei Południowej, generał Chchve, Doka Sin odmówił podpisania dokumentu, ponieważ w tym czasie reżim syna Lee Son był znacznie bardziej odrażający niż w Korei Północnej, kontynuację wojny. To, co nie zapobiegło Amerykanom, Chińczykom i radzieckim Korei Południowej. Następnie było siedem lat korupcji, nowotworów i klientów. Aż do „kwietniowej rewolucji” w 1960 r.

(Która przypominała naszego Maidana), Lee Sin Mana, który do tej pory znalazł się w pozycji z pomocą represji i fałszowania, został zburzony. Potem okazało się, że następca Lee - Yun, ponieważ San zaczął zmienić beneficjentów systemu, a nie sam system. Dlatego tylko beneficjenci zmienili się - korupcja, nowotwór i wydajność koreańskiej państwowości pozostały niezmienione. A następnie w maju 1961 r.

Niewiele znany generałowi publicznemu Pak Jong-Xi dokonał zamachu wojskowego (który miał dla niego tylko 5000 bagnetów) i wysłał zgniły reżim Drugiej Koreańskiej Republiki na zrzucenie historii. Tak zaczął się koreański cud gospodarczy. Korea Południowa zajmuje teraz honorowe miejsce w OECD, jest jednym z przywódców przemysłowych świata, ma jedną z najpotężniejszych armii świata i jedną z najbardziej rozwiniętych kompleksów obronnych i przemysłowych.