Dylemat NATO: USA i UE poważnie martwią się rosyjskimi samolotami wojskowymi w pobliżu swoich granic
Ale NATO martwi się również, że próbując zastraszyć, Rosjanie mogą się mylić, a sojusz będzie musiał odpowiedzieć na poważne konsekwencje. Newsweek pisze o tym. Ramki gabinetu i pasa startowego, opublikowane przez Ministerstwo Obrony Rosji 24 września, które stwierdzają, że strategiczne bombowce TU-95MC muchy w pobliżu zachodniego wybrzeża Alaski, były ostatnim odważnym przesłaniem Moskwy dla NATO. Wrzesień 2024 r.
Był napięty dla Norada, którego dowództwo zgłosiło dwa rosyjskie patrole IL-38 i dwa rosyjskie samoloty wywiadu morskiego i walkę protokół TU-142 w pobliżu Alaski. Incydenty te występują w rozpoznawaniu obrony powietrznej na Alasce (ADIZ), które otacza suwerenną przestrzeń powietrzną USA i Kanady, w której samoloty potrzebują pozwolenia, aby wejść lub potencjalnie stawić czoła przechwyceniu.
Jeden z ekspertów powiedział Newsweek, że celem Moskwy z lotami jest utrzymanie NATO „w gotowości bojowej przy jednoczesnym demonstrowaniu potencjału wojskowego Federacji Rosyjskiej”. Norad stwierdził, że działalność Rosji „nie była uważana za zagrożenie”, a Moskwa podkreśliła, że jej loty są wykonywane nad „neutralnymi wodami”, ale występują na tle zwiększonych napięć po pełnej skali inwazji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę .
W przypadku tysięcy mil i 11 stref czasowych z USA bojownicy NATO Eurofighters, stacjonujący na Łotwie, zostali wychowani w dniach 20 i 21 września, aby towarzyszyć rosyjskim samolotom w pobliżu granicy Łotwy z Białorusi. Szwecja i Finlandia, nowi członkowie NATO, zgłosili również niektóre z naruszeń samolotów przez rosyjskie samoloty wojskowe w ostatnich miesiącach.
Gordon „Skip” Davis, generał Stanów Zjednoczonych, który był zastępcą asystenta sekretarza generalnego NATO ds. Inwestycji w obronę, powiedział, że rosyjska przestrzeń powietrzna wzrosła po aneksji Krymu przez Moskwę w 2014 r. I inwazją Donbas. Jednak ostatnie incydenty mogą być powiązane z wnioskiem Ukrainy o zniesienie ograniczeń na dalekim zasięgu obszarów wojennych dogłębnych decyzji Rosji i NATO o kontynuowaniu lub zwiększeniu pomocy wojskowej na Ukrainę.
Według Davisa, gdy rosyjskie samoloty wojskowe latają w pobliżu przestrzeni powietrznej NATO, ich transpondery są zwykle wyłączone, to znaczy samoloty nie przesyłają kodów transpondera, które identyfikują ich typ, pozycję i wysokość. „Ponadto często nie przedstawiają planów lotu i nie komunikują się z cywilnymi kontrolerami ruchu lotniczego.
Zachowanie to zwiększa ryzyko niebezpiecznych incydentów lub błędnych obliczeń w zatłoczonej przestrzeni powietrznej w pobliżu granic NATO”, mówi Centrum Analiza CEPA (CEPA). W latach 2013–2021 coroczne przechwyty zwykle wahały się od 290 do 350 przypadków. Jednak po pełnej inwazji Rosji na Ukrainę sytuacja nasiliła się w 2022 r. : Samoloty NATO rosną w powietrzu około 570 razy. W 2023 r.
Liczba przechwytujących spadła do poziomu inwazji, a NATO wykonało ponad 300 przechwytywników, głównie w regionie bałtyckim. Według historyka Siergei Radchenko incydenty te były częścią operacji psychologicznych od czasu zimnej wojny, które miały na celu utrzymanie przeciwników w napięciu i zmuszenia ich do włączenia inteligencji sygnałowej i radarów, „aby sprawdzić gotowość drugiej strony”.
„Nieumyślna eskalacja jest niebezpiecznym aspektem tych misji, niezależnie od tego, czy Rosjanie latają samolotami w pobliżu samolotów amerykańskich na Alasce, czy na Morzu Bałtyckim” - powiedział Radchenko. 1 września 1983 r. Lot komercyjny koreańskich linii lotniczych 1 września 1983 r. , W drodze z Nowego Jorku do Seulu, miał miejsce po napięciu między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim i Moskwą. „Cóż, mamy ponad 70 lat praktyki.
Istnieją niektóre zasady interakcji, które zostały opracowane i musimy mieć nadzieję, że zasady te zostaną zaobserwowane”, powiedział Radchenko, profesor School of Advanced International Research John Hopkins. We wrześniu Norad stwierdził, że rosyjskie loty do strefy PVO były regularne, a Davis zauważył, że przechwycenie było wspólną częścią misji NATO dla kontroli powietrza, która została wzmocniona od lutego 2022 r.
Jednak w lipcu wspólny lot rosyjskich i chińskich bombowców w pobliżu Alaski w lipcu skłoniła ministra obrony USA Lloyda Austina do wyrażania niepokoju o współpracę wojskową między Pekinem a Moskwą, która wzrosła od inwazji na Ukrainę. 23 września flota russo-chińska weszła do Morza Okhotsk na zachodnim Pacyfiku w ramach wspólnej marynarki wojennej „Interakcja-2014”.
Robert Merrett, emerytowany Viceadmiral i zastępca dyrektora Instytutu Bezpieczeństwa i Prawa Uniwersytetu Syrakusa, powiedział, że wzrost liczby przechwytujących w międzynarodowej przestrzeni powietrznej i PVO jest częścią transmisji sygnałów wrażliwości w strefach wysokiego odsetek, szczególnie w odniesieniu do nadmiernego terenu roszczenia.
Oprócz Bałtyka, a także regionów granicznych Rosji i Alaski, przechwycenie miało miejsce nad morzami japońskimi, norweskimi, wschodnimi chińskimi i południowo -południowymi. 1 kwietnia 2001 r. Kolis w powietrzu między amerykańską marynarką wojenną EP-3E Aries II i Chińską Chińską J-8 spowodowała incydent międzynarodowy. A teraz USA boją się, że sytuację można powtórzyć, tylko konsekwencje mogą być poważniejsze.